ანალიტიკა

„მცოცავი საზღვარი“, სომხებისთვის ქართული მონასტრის ხუჯაბის გადაცემა და სომხური პრეტენზიები დავით გარეჯზე

02.03.19 10:00


საქართველოს პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა ბაქოში ოფიციალური ვიზიტის დროს ისაუბრა საქართველოსა და აზერბაიჯანის საზღვრის დელიმიტაციისა და დემარკაციის სამუშაოების ადრეულ დამთავრებაზე.

„აზერბაიჯანისა და საქართველოს მეგობრობის გათვალისწინებით, გადავწყვიტეთ, საზღვრის დელიმიტაციის კომისიამ განაახლოს მუშაობა და ბოლომდე მივიყვანოთ ეს პროცესი - საბოლოოდ ჩამოვაყალიბოთ საქართველოსა და აზერბაიჯანს შორის ერთი საზღვარი. ჩვენი საერთო საზღვარი უნდა აერთიანებდეს და არა ჰყოფდეს“, - განაცხადა პრეზიდენტმა ბაქოში აზერბაიჯანის პრეზიდენტ ილჰამ ალიევთან შეხვედრის შემდეგ ერთობლივ პრესკონფერენციაზე.

შეგახსენებთ, რომ 1996 წელს, შეიქმნა ორმხრივი საქართველო-აზერბაიჯანის მთავრობათაშორისი კომისია სახელმწიფო საზღვრის დელიმიტაციისა და დემარკაციის შესახებ. 15 წელზე მეტი მუშაობის მანძილზე ჩატარდა სამუშაოების თითქმის 70% განისაზღვრა საზღვრები და არსებობს იმედი, რომ ეს პროცესი რაც შეიძლება მალე დასრულდება.

თუმცა, ამავე დროს, საქართველოს საზღვრების საკითხი მთლიანად არ არის მოგვარებული - საზღვარი საქართველოსა და სომხეთს შორის, რომელიც თითქმის სამი ათწლეულის მანძილზე „მცოცავია“ საქართველოს მიმართულებით, თან ისე რომ, სომხურ მხარეში არ არის მხოლოდ ტყეები და სასოფლო-სამეურნეო მიწები, არამედ ქართული სალოცავები, ხუჯაბის მონასტერი, რომელიც სომხეთის მხრიდან საზღვრის „წინსვლის“გამო აღმოჩნდა სომხების მიერ მიტაცებული.

შეგახსენებთ, რომ 1987 წლის მდგომარეობით ხუჯაბის მონასტერი იყო საქართველოს სსრ-ს ტერიტორიაზე. თუმცა, სომხები თვითნებურად გადაადგილდებოდნენ საქართველოს სახელმწიფო საზღვარზე დაახლოებით 400 მეტრით ჩრდილოეთით და მონასტერი „გამოცხადდა“ „სომხურად“. აქ არც ქართველ მომლოცველებს, არც რესტავრატორებს არ უშვებენ. ისევე როგორც ათობით სხვა ქართულ ეკლესიასა და მონასტერში, რომლებიც სომხეთის სსრ-ს აღმოჩნდნენ ტერიტორიაზე, რომლებიც ბოლშევიკების მიერ „გაჩუქებულ“ მათზე. ახლა ამ ტერიტორიაზე, სადაც სომეხი მოსახლეობა იყო ჩამოსული, არც ერთი ქართველი და არც ერთი აზერბაიჯანელი არ ცხოვრობს.

ყველაზე საინტერესო ის არის, რომ სომეხი ნაციონალისტები, რომლებიც ოფიციალურად აცხადებენ პრეტენზიას 465 ეკლესიაზე (და სინამდვილეში, ფაქტობრივად, ყველა ქართული ეკლესია) „ქართულ-აზერბაიჯანულ“ საზღვარზე მდებარე დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსზე „სწუხან“.

ისინი მეგობრულ მეზობელ ქვეყნებს უბიძგებენ, რათა ერთმანეთის ტერიტორიული მოთხოვნები დაუყენონ.

მაგრამ ამავე დროს, თუ მოვუსმენთ და წავიკითხავთ სომეხი ნაციონალისტების თხზულებებს, შეგვიძლია გაიგოთ, რომ თურმე დავით გარეჯი „სომხური მონასტერია“. რადგან აბსოლუტურად ყალბი და ფალსიფიცირებული სომხური „ისტორიის“ მიხედვით, დავით გარეჯი თურმე „ძირძველ სომხურ კამბეჩანაში“ მდებარეობს.

სომხური გაყალბებული „ისტორიის“ მიხედვით, იორისა და მტკვრის შუამდინარეთს უწოდებდნენ „კამბეჩვანს“ ან „კამბისენას“ თურმე შედიოდა „სმბატიანების სომხეთის სამეფოში შედიოდა, რომლებიც იყვნენ ბაგრატიდის სომხეთის ვასალები“. უფრო მეტიც, სომეხი „ისტორიკოსები“ წერენ, რომ „რეგიონის მოსახლეობა ძირითადად სომხური და სომხურენოვანი იყო“. მაგრამ სხვათაშორის ზოგადად სახელი „კამბეჩევანი“ გამომდინარეობს ქართული სიტყვა „კამეჩისაგან“.

ამრიგად, სომეხი ნაციონალისტები იმედოვნებენ, რომ ვითომ „სადავო ტერიტორიების“ ირგვლივ მეგობრული მეზობელი ქვეყნების წაჩხუბებას - საქართველოსა და აზერბაიჯანის. ამავდროულად ყველა ეს ტერიტორია "საკუთარი", "თავდაპირველი სომეხია". ზოგადად, სამხრეთ საქართველოს ყველა ტერიტორიას „საკუთრად“, „ძირძველ სომხურად“ თვლიან. როგორც საერთოდ სამხრეთ საქართელოს ყველა ტერიტორიას, რომელთა დაპყრობასაც ისინი აგრძელებენ ერთ ადგილას (ქვემო ქართლი) - საზღვრის „წინ წაწევით“, ხოლო მეორე ადგილას (სამცხე-ჯავახეთი) - სეპარატიზმის მხარდაჭერით.




KavkazPlus

წაკითხულია : 604


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები