ანალიტიკა

ადა მარშანია: აფხაზეთში 70 ათასი აფხაზი და სომეხი ეროვნების 80 ათასზე მეტი ადამიანია

19.03.19 10:30


ცოტა ხნის წინ საქართველოს პარლამენტის სხდომაზე დეპუტატმა ადამ მარშანიამ გაიხსენა ის ფაქტი, რომ სომხები ოკუპირებულ სეპარატისტულ აფხაზეთში დომინანტურ ეთნიკური ჯგუფი გახდნენ. ადა მარშანიას ეს სიტყვები ნახსენებია „ეხო კავკაზას“ საიტზე მზია ფარესიშვილის მასალაში „ანგარიშის, ბოიკოტისა და ადა მარშანიას შესახებ“ (https://www.ekhokavkaza.com/a/29807260.html). ავტორი აშკარად უარყოფითად არის განწყობილია ქალბატონი მარშანიას მიმართ.

მოგვყავს ადა მარშანიას გამოსვლის ნაწილი, სადაც ის საუბრობს აფხაზეთის არმენიზაციის შესახებ:

„მინდა კიდევ შეგახსენოთ: დღეს აფხაზეთში ცხოვრობს 60 ათასი ქართველი, 70 ათასი აფხაზი და უკვე 80 ათასი ადამიანი სომეხი ეროვნების. დღეს ბუნებრივი მოვლენაა - სომხურ-აფხაზური და არა ტრადიციული ქართულ-აფხაზური ქორწინებები... ამ დარბაზში ყველამ იცის, რომ დერეფნებსა და კულისებში საუბრობენ იმაზე, რომ უნდა გავუშვათ სოხუმი და ცხინვალი და ეს მოგვიტანს ჩვენ ბედნიერებას.

თურმე, ჩვენ ამის მერე ნატოში შევალთ... მე ვარ ადა მარშანია - აფხაზი, დაბადებული და გაზრდილი სოხუმში და მე მაქვს შეგრძნება, რომ ქართველებს არ სურთ ჩემი გაგონება. და თუ თქვენ არ გსურთ ჩემი მოსმენა, აფხაზის, რომელსაც ძალიან სურს საქართველოს ერთობა, როგორ მოძებნით საერთო ენას იმ აფხაზებთან, რომლებსაც არ სურთ ერთობა და საქართველოში დაბრუნება?!“.

ქორწინების საკითხი ადა მარშანიამ შემთხვევით არ დასვა. აფხაზების ქორწინება სომხებთან, აფხაზებისა და ქართველების ქორწინებისგან განსხვავებით, ყოველთვის იშვიათობა იყო. იმიტომ, რომ ეს ყოველთვის აღიქმებოდა, როგორც ქორწინება „უცხოსთან“.

ისტორიულად, აფხაზები სომხებს თვლიდნენ უცხოებად კულტურითა და მენტალიტეტით. და არა მხოლოდ აფხაზები, არამედ სხვა კავკასიელი ხალხებიც და თავად რუსებიც კი. შემთხვევითი არ არის, რომ სომხები ყოველთვის ცდილობდნენ მიბაძვასა და თავები წარმოჰქონდათ „ქართველებად“ ან „რუსებად“. მაგრამ ისტორიაში არ არის შემთხვევები, როცა ქართველს ან რუსს საკუთარი თავი „სომხად“ წარმოჰქონდა.

საინტერესოა, რომ აფხაზების ქორწინებას ქართველებთან არასოდეს უწოდებდნენ „შერეულს“. ისევე, როგორც იმერლებისა და გურიელების ქორწილს ერთმანეთში. ქართლელებისა და კახელების. თუშებისა და ფშავების. ერთი უბრალო მიზეზის გამო - ყველა ეს ქორწინება ითვლებოდა ერთი ერის ფარგლებში. ეს კიდევ ერთი დასტურია იმისა, რომ ქართველები და აფხაზები არა მხოლოდ ძალიან მჭიდროდ არიან დაკავშირებულნი ერთმანეთთან და ძმური ხალხია, არამედ პრაქტიკულად ერთი ერია.

საუკუნეების მანძილზე აფხაზები თავიანთ თავს ქართველებისგან არ გამოყოფდნენ. პირიქით, ისინი ნათლად ოჯახის მხრივ სომხებს „ემიჯნებოდნენ“, ცდილობენ არ შეერიონ მათ.

მაგრამ ახლა სეპარატისტულ აფხაზეთში ყველაფერი იცვლება. სომხები აქ - მდგომარეობის პატრონნი არიან. ეკონომიკა მათ ხელშია და „ამაყი“ აფხაზები, ვისი მამებიც და ბაბუებიც თვლიდნენ მიუღებლად, თუ მათი ქალიშვილი სომხებს გაჰყვებოდა - დღეს მიესალმებიან ასეთ ქორწინებებს.

ეს ხომ ახლა ითვლება დაემოყვრო „ცხოვრების პატრონებს“, მიიღო „პერსპექტივა“.

აი, სადამდე მიიყვანა სეპარატიზმმა აფხაზები. ისინი არამხოლოდ გახდნენ უმცირესობა სომხებისგან განსხვავებით თვით აფხაზეთში, არამედ თვლიან ბედნიერებად „შეერიონ“ სომხებს. იმათთან, ვისთანაც მათი წინაპრები თვლიდნენ დაუშვებლად „დამოყვრებას“, რათა არ დაეკარგათ მორალური ნორმები და ცნებები, რომლებიც ადრე აფხაზებისთვის დამახასიათებელი იყო და არ გადასულიყვნენ სომხურ მორალზე, რომელზეც აფხაზებს ყოველთვის დაბალი წარმოდგენა ჰქონდათ.

სეპარატისტები ასევე ცდილობენ სომხების კეთილგანწყობის მოპოვებას.

გალის რაიონში, ადგილობრივი მოსახლეობის უფლებების დარღვევით, სეპარატისტულ პასპორტებს გასცემენ იმათზე, ვისაც ცოლები სომეხი ჰყავთ.

თითქოს ხაზგასმით აღინიშნავენ, რომ სომხები არიან „უმაღლესი რასა“ სეპარატისტულ ტერიტორიაზე.

და სიმართლე, რომელიც ადა მარშანიამ თქვა რატომღაც „აღაშფოთა“ სეპარატისტები.

ცნობილმა სეპარატისტმა ჟურნალისტმა ვიტალი შარიამ გამოაქვეყნა სტატია მარშანიას სიტყვებთან დაკავშირებით, სახელწოდებით „ადა მარშანია და მისი „აფხაზობა““, სადაც ის ცდილობს „გამოიჭიროს“ ადა მარშანია „საშინელ დანაშაულში“, რომ მას აქვს ქართული სისხლი და ის, ამრიგად, სომხურ ლობიზე გაყიდულთა თვალსაზრისით „რასობრივად ნაკლულია“:
„ჩემმა თანამოსაუბრეებმა, პირველ რიგში, ირონიული რეაგირება მოახდინეს მის განცხადებაზე: „მე, ადა მარშანია, აფხაზი...“. დიახ, ბაბუამისის ხაზით ის - აფხაზეთის მთავრების მარშანიების შთამომავალია.

არ განვიკითხავ მისი წინაპრების შთამომავლობას, მაგრამ მახსოვს, რომ ქართულ-აფხაზური ომის დაწყებამდე ერთი წლით ადრე მამამისი, ლორიკ ბესარიონის ძე, თბილისიდან აფხაზეთში დაბრუნებული, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრი-კორესპონდენტი, რომელიც აფხაზეთის უმაღლეს საბჭოში დეპუტატად იყრიდა კენჭს, სოხუმში გამოსვლისას, რომელიღაც ინტერნაციონალურ შეკრებაზე ტანზე ხელი მოისვა და თქვა: „როგორ შეიძლება გავყო საკუთარი თავი ორად, თუ ჩემს წინაპრებს შორის არიან, როგორც აფხაზები, ასევე ქართველები?“ დაქორწინებული იყო იგი, რამდენადაც მახსოვს, ქართველზე.

აფხაზეთში არავის გააკვირვებ შერეული ქართულ-აფხაზური ქორწინებებით. ომის დროს ასეთები ჩნდებოდნენ დაპირისპირების ორივე მხარეს და აქ, რა თქმა უნდა, მთავარ როლს თამაშობდა ეროვნული თვითშეგნება ამა თუ იმ ინდივიდის...“

ანუ, ქართული სისხლის ქონა სეპარატისტულ აფხაზეთში - ეს უკვე „დანაშაულია“ (როგორც „არა არიულის“ მესამე რაიხში, რომელიც ასე ძალიან უყვართ სომეხ ნაციონალისტებს, რომლებიც უდგამენ ძეგლებს ნაცისტ გარეგინ ნჟდეს). უნდა გქონდეს ქართული სისხლი!

მალე თუ საქმე ასე წავა, მაშინ სეპარატისტულ აფხაზეთში დაიწყებენ საუკეთესო ნაცისტურ ტრადიციებში „თავის ქალების გაზომვას“. და მისცემენ სიცოცხლის უფლებას მხოლოდ „არმენოიდებს“ სეპარატისტულ ტერიტორიაზე?

ამავე დროს, ვიტალი შარიამ იძულებულია აღიაროს აშკარა ფაქტი:
„დიახ, საბჭოთა პერიოდში აფხაზეთში ქართულ-აფხაზური ქორწინებები იყო, არანაკლები, ვიდრე რუსულ-აფხაზური, ხოლო სომხურ-აფხაზური ქორწინებები მიზერული რაოდენობით იყო. ამის მიზეზი იყო აფხაზებისა და ქართველების, განსაკუთრებით მეგრელების ტრადიციის დიდი მსგავსება“.

თუმცა, ვიტალი შარია სიხარულით იუწყება, რომ ახლა სეპარატისტ აფხაზებს სხვა „არჩევანი“ აქვთ:

„მაგრამ ახლა სიტუაცია შეიცვალა. უპირველეს ყოვლისა, ძალიან ცოტაა ქართველები, რომლებიც ცხოვრობენ დისპერსიულად, აღმოსავლეთის რეგიონის მეგრული მოსახლეობა ცხოვრობს საკმაოდ განცალკევებულად აფხაზების საერთო მასისაგან. მეორეც, „იდეოლოგიურ კომპონენტებს“ დიდი მნიშვნელობა აქვს - ომის ხსოვნა და გადაუწყვეტელი ქართულ-აფხაზურ პოლიტიკური ურთიერთობები. ამ სიტუაციაში მართლაც გაიზარდა აფხაზურ-სომხური ქორწინების რაოდენობა, თუმცა ჯერ კიდევ არ არის ბევრი“.

აი თურმე რა ყოფილა! ეცოტავება, ბატონ შარიას, აფხაზურ-სომხური ქორწინებები. მას ვნებიანად სურს „განაზავოს“ საკუთარი ერი „უმაღლეს სომხურ რასაში“ და ნანობს, რომ აფხაზურ-სომხური ქორწინებები არც თუ ისე ბევრია, რომ აფხაზები მთლიანად იყვნენ შთანთქმულნი ახალი „პატრონებით“.

ვიტალი შარიამ ასევე სთხოვა თავისი აზრი გამოხატოს ადა მარშანიას სიტყვების შესახებ რუს პოლიტოლოგ ვლადიმირ ნოვიკოვს და მოჰყავს მისი სიტყვები:

„თუ გავარჩევთ სიტუაციას ქალბატონ მარშანიასთან, მაშინ ჩემთვის ეს არის მაგალითი იმისა, როგორ სურთ მოცემულ ოჯახს უკვე მეორე თაობაში ითამაშონ როლი პოლიტიკაში, მაგრამ ეს მათ არ გამოსდით. არ გამოსდით სხვადასხვა მიზეზების გამო. პირველ რიგში იმის გამო, რომ მათ არ აქვთ პრობლემის გაგების რესურსი. ადას მამას - ლორიკ მარშანიას - სურდა გამხდარიყო პროქართული ძალების ლიდერი აფხაზეთში. თანაც, მაინც და მაინც, იმ ძალების, რომლებიც შედგებოდნენ ეთნიკური აფხაზებისაგან. და რა მოხდა? მან ვერ მოძებნა აფხაზურ საზოგადოებაში არა მხოლოდ გავლენიანი, არამედ რაიმე მასიური სეგმენტი საკუთარი მხარდაჭერისთვის.

ახლა მისი ქალიშვილი ცდილობს ითამაშოს როლი პოლიტიკაში. უფრო მეტიც, მას პრეტენზია აქვს არამხოლოდ როლზე ქართულ-აფხაზურ ურთიერთობებში, არამედ რუსულ-ქართულშიც. არსებითად, რას წარმოადგენდა ადა მარშანიას ჩახლართული სიტყვა? თუ ჩვენ გამოვყოფთ არმენოფობიურ კომპონენტს (თუმცა მათთვის, ვინც მას იცნობს ასეთი შეხედულებები სიახლე არ არის), იგი გარკვეულ ფორმულას იძლევა: საქართველო უარს ამბობს ევროატლანტიკურ სოლიდარობაზე, ეთანხმება გარკვეულ სამმხრივ რუსეთ-საქართველო-ნატო-ს ფორმატს, და სანაცვლოდ იღებს მოსკოვისაგან აფხაზეთს. მან უკვე სცადა მსგავსი იდეების წინ წაწევა, მოსკოვში ვიზიტის დროს 2017 წლის ზაფხულში.

თუმცა, ნათელია, რომ ქალბატონ მარშანიას ამ იდეების ლობირებისა და განხორციელებისათვის რესურსი არ აქვს ...“

ძირითადი სიტყვები აქ არის „არმენოფობური კომპონენტი“. ჩვეულებრივ, „არმენოფობიაზე“ ყოველთვის საუბრობენ ისინი, ვინც თვითონაა სომეხი ან სომხური ლობის რჩენაზეა დამოკიდებული.

სომეხი სეპარატისტები მტკიცედ ჩაებღაუჭნენ“ აფხაზეთს. ისინი სეპარატისტებს აიძულებენ „განადიდონ“ ქორწინებები აფხაზების სომხებთან და ჩათვალონ „დანაშაულად“ ქორწინებები ქართველ ძმებთან.

ისინი „განაზავებენ“ აფხაზური ეთნოსის ნარჩენებს საკუთარ, სომხურ გარემოში.

შესაძლოა, სეპარატისტულ ტერიტორიაზე ისინი მალე მოუწყობენ გენოციდს, იმათ, ვინც „არ განიზავა“ და აქვთ „დანაშაულებრივი“ ქართული სისხლი. შემდეგ კი სომეხი ნაციონალისტები გახდებიან სეპარატისტული აფხაზეთის სრული პატრონები.




KavkazPlus

წაკითხულია : 415


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები