ანალიტიკა

სომეხი ფალსიფიკატორები „აგდებენ ხაჩკარებს“ საქართველოს მომავალი დარტყმების მიმართულებით
21.05.20 19:45

სომეხ ნაციონალისტთა პრეტენზიების "სტანდარტული სქემა" იწყებს აქტიურ განხორციელებას სამცხე-ჯავახეთის რეგიონში, სადაც სეპარატისტული ტენდენციები უკვე ძლიერია ადგილობრივ სომეხ მოსახლეობას შორის. ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელ ბალხოში, სავარაუდოდ, "ძველი სომხური ხაჩკარი" ახლახან "სასწაულებრივად" აღმოაჩინეს.

„სენსაციის“ შესახებ წერს სომხური სეპარატისტული გამომცემლობა jnews.ge „სამცხე-ჯავახეთში სოფელ ბალხოში ნაპოვნია ხაჩკარი“ (http://jnews.ge/?p=50348&fbclid=IwAR0Ehdsx2eqFg8nFGsImW--G7PsgAYXtUHFjaRR8wSNFe7ZiIrqVS1w9WXw).

მოგვყავს ინფორმაცია ამ „სასწაულებრივი“ აღმოჩენის შესახებ:
”ახალქალაქის რაიონის სოფელ ბალხოში, იპოვეს ხაჩკარი. იგი აღმოაჩინეს ორმა 14 წლის გოგონამ სოფლის ბოლოს, სოფელ ზაქისკენ მიმავალ გზაზე. ფოტოგრაფ-ექსპერტების თავდაპირველი შეფასებით, ეს შუა საუკუნეების საფლავის ქვაა.

რამდენიმე დღის წინ, სოფელ ბალხოში, ორმა გოგონამ ხაჩკარი ნახეს და ამის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობეს მშობლებს. შემდეგ მშობლებმა ფრთხილად ამოთხარეს ხაჩკარი მიწიდან და აამაღლეს.

”ხაჩკარი შემთხვევით იპოვეს ორმა 14 წლის გოგონებმა, რომლებმაც მშობლებს აცნობეს, მათ კი ხაჩკარი მიწიდან ამოიღეს. მათი აზრით, ეს არ არის მთლიანი ხაჩკარი. ჩვენ ჯერ არავის ვაჩვენეთ და ახლა ის დგას, სადაც იპოვნეს“, - აცნობეს გამოცემას სოფელი ბალხოს მაცხოვრებლებმა.

ექსპერტების წინასწარი განმარტებით, ნაპოვნი საფლავის ქვაა. ერთი შეხედვით, ქვა მე-7-8-ე საუკუნეების ხაჩკარას ჰგავს, თუმცა ძეგლის სერიოზული კვლევაა საჭირო თარიღის დასადგენად. ”

ე.ი ათწლეულების განმავლობაში, ხაჩკარი იყო სოფლის გარეუბანში, ყოველდღე მასზე უამრავი ხალხი გადიოდა, მაგრამ ამას არავინ აქცევდა ყურადღებას. ვერავინ ”უძველესი ხაჩკარი” (და ეს არ არის პატარა კენჭი ან რაიმე სახის მონეტა) ვერ ”აღმოაჩინა”. ახლა, როდესაც სომეხ ნაციონალისტებს პრეტენზია აქვთ ქართულ ეკლესიებზე ძირძველ ქართულ მიწებზე, მათ ის "იპოვნეს"! და დაუყოვნებლივ დაათარიღეს მე-7-8 საუკუნეებით!

შემთხვევითი არ არის, რომ სოციალური ქსელების მომხმარებლებმა დაუყოვნებლივ შეიტანეს ეჭვი „ნაპოვნის“ ნამდვილობაში. აი, ზოგიერთი კომენტარი:
„ზღაპრები ხაჩკარის შესახებ ადგილობრივი "აბორიგენებისგან ", რომლებიც თურქეთიდან გადაასახლეს მე -19 საუკუნეში“.

”მეჩვენება, რომ ამ გოგოებამდე არავინ დადიოდა ამ გზაზე, რადგან შუა საუკუნეების ხაჩკარი გზაზე „იწვა“ და არავინ შენიშნა ის. ამ გოგოებმა კი არ აწარმოეს გათხრები, ის უბრალოდ იქ იყო, როგორც მე გავიგე და თურმე შუა საუკუნეებისაა.)))"

მათთვის, ვინც იცის ისტორია, ასეთი „ნაპოვნი“ თუ ხაჩკარი ნამდვილად იყო "უძველეს" ჯავახეთში, უბრალოდ ვერ იქნებოდა. მას შემდეგ, რაც სომხური მოსახლეობა სამცხე-ჯავახეთში მხოლოდ 1830 წელს გამოჩნდა.

ყველა ხაჩკარი, რომელიც დღეს სომხურ დასახლებებში დგას, საუკეთესოდ იყო გადაადგილებული მათი ყოფილი განსახლების ადგილიდან - თურქეთის ერზრუმიდან.

რამდენიმე ხაჩკარი ადგილზე იყო მოჩუქურთმებული. მაგრამ ეს ყველაფერი ცნობილია, როგორც მათი ადგილმდებარეობა.

190 წლის შემდეგ, რაც სომხები ამ ქართულ მიწაზე დასახლდნენ, არ ყოფილა ისეთი მოვლენები, რომ ”ახალი” ხაჩკარი ან ”დაკარგულიყო” ან ”დავიწყებულიყო”. რომ აღარაფერი ვთქვათ „უძველესზე“. განსაკუთრებით სოფლის დატვირთულ გარეუბანში, გზის მახლობლად, სადაც ყოველდღე ათობით ადამიანი გადის!

1830 წლამდე ჯავახეთში არ იყო ხაჩკარები, ისევე როგორც სომხური მოსახლეობა, როგორც ასეთი. სომეხი ნაციონალისტებისა და სეპარატისტებისთვის უბრალოდ შეუძლებელია 1830 წლიდან „ძველი“ სომხური არტეფაქტის მოძებნა სამცხე-ჯავახეთში. ამით კი ქვა ქვაზე არ დგება მათი კონცეფციისგან, რომ „ჯავახკი“ ვითომ „ძველი სომხური მიწაა“.

აქედან მომდინარეობს სომეხი ნაციონალისტების სურვილი, პირველ რიგში, სამცხე-ჯავახეთში მდებარე უძველესი ქართული ეკლესიების (როგორც კუმურდოს ტაძარი) მიითვისონ და მეორე „ამოავსონ“ ეს ქართული მიწები, ვითომ „ძველი სომხური“ ყალბი ხაჩკარებით, „ძველი სომხური წარწერებით“ და სხვა.

ამაში ახალი არაფერია. ქართული კულტურული მემკვიდრეობის ცნობილმა მეცნიერმა ბონდო არველაძემ აღნიშნა, თუ როგორ აყალბებდნენ სომეხი ნაციონალისტები წარწერებს ქართული ეკლესიების მითვისებისთვის. უფრო მეტიც, გაყალბების ფაქტები აღინიშნა არამარტო რუსეთის იმპერიის მიერ ქართულ მიწებზე სომეხთა მასობრივი ჩამოსახლების დროს, არამედ შედარებით ახლო პერიოდშიც.

ასევე ცნობილია შემთხვევა მე –20 საუკუნის 90 – იანი წლებიდან (ეს არის პერიოდი, როდესაც საქართველომ დამოუკიდებლობა მოიპოვა), რომელიც გიორგი კილაძემ აღწერა: „1990 წლის ზაფხულში, მარნეულის რაიონის სოფელ ახკერპში განლაგდა ქართული პოლიციის ბატალიონი. ბატალიონის მეთაურმა მიიღო ინფორმაცია, რომლის თანახმად, ვინმე ზურგჩანთით ყოველ დილით მოდის სოფლის მახლობლად მდებარე ეკლესიის ბაზილიკაში და იქ საღამომდე რჩება. მეთაური დაინტერესდა, წავიდა და დაინახა, რომ ვინმე სომეხი ბაზილიკის კედელზე ტვიფრავს წარწერებს სომხურ ენაზე... ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც შეგზავნილი სომხები ძველ ქართულ ეკლესიებში ტვიფრავენ სომხურ წარწერებს”.

სომეხი ფალსიფიკატორების ნამუშევრები, "ძველი სომხური აღმოჩენები" ქართულ მიწაზე, ძალიან საშიშია საქართველოსთვის. შეგახსენებთ, რომ როდესაც დაშნაკებმა დაადგინეს ექსპანსიის მიმართულება, "ჯავახკმა" (როგორც სომეხი ნაციონალისტები უწოდებენ სამცხე-ჯავახეთს) მხოლოდ 1 ხმით წააგო და მიმართულება გადავიდა "არწახისკენ" - აზერბაიჯანული მთიანი ყარაბაღისკენ. სადაც სომეხ ნაციონალისტთა პრეტენზიებს უცხო მიწებზე ასევე წინ უძღოდა ფალსიფიკატორთა ხანგრძლივი მუშაობა ალბანური სულიერი და კულტურული მემკვიდრეობის მითვისებით.

დღეს, როგორც ჩანს, სომეხმა ნაციონალისტებმა სერიოზულად გადაწყვიტეს "დერეფნის გავლა ზღვაზე" და ფაქტობრივად ქართული აფხაზეთით სამცხე-ჯავახეთის გავლით სხვა ქართული მიწების დაპყრობის მიზნით. ამრიგად, სავარაუდოდ "უძველესი" ხაჩკარების და სხვა ყალბი ნიმუშების "სასწაულებრივი აღმოჩენები", რომლებიც შექმნილია საქართველოს ტერიტორიის "სომეხთა კუთვნილების" დასადასტურებლად, არ შეიძლება განგაშს არ იწვევდეს.




KavkazPlus

წაკითხულია : 514