ანალიტიკა

იწყებენ  საქართველოს „დაყოლიებას“ სომხეთისთვის აფხაზეთის ტრანზიტის გახსნაზე
24.08.20 10:00

 მათთვის, ვინც დაივიწყა, როგორ დაიწყო ომი აფხაზეთში. 1992 წლის 14 აგვისტოს წინა დღეს, არცერთ რუსულ მედიაში არ ყოფილა ინფორმაცია "აფხაზური თავისუფლების სიყვარულის" შესახებ. პირიქით, იწერებოდა და საუბრობდნენ "ზვიადისტებზე, რომლებიც სარკინიგზო მაგისტრალებს ძარცვავენ" და მთავარი პრობლემა იყო ზუსტად იარაღისა და სამხედრო ტექნიკის შეუფერხებელი ტრანზიტი რუსეთიდან სომხეთში.

 

 სწორედ ამიტომ, სომხური მხარე და სომხური ლობი ასე დაჟინებით მოითხოვდნენ, რომ ედუარდ შევარდნაძემ (რომელიც წინა დღით გაიარა კურსი რუსეთთან ურთიერთობების ნორმალიზაციისკენ და შეთანხმდა მისი ქვეყნის დსთ-ში გაწევრიანების საკითხზე) გაეგზავნა ჯარი და გაეყვანა კონტროლი რკინიგზის აფხაზეთის მონაკვეთზე. ამ დროს, შეგახსენებთ, რომ აზერბაიჯანის ყარაბაღში მოხდა სასტიკი ბრძოლები და აზერბაიჯანულმა არმიამ დაიწყო სომეხ აგრესორებზე ზეწოლა.

 

 როდესაც ქართული ჯარები შევიდნენ აფხაზეთში, ყოფილმა „მეგობარ-მოკავშირეებმა“ მკვეთრად შეცვალეს რიტორიკა. აღმოჩნდა, რომ საქართველო არის "აგრესორი" და აფხაზეთი "თავისუფლებისთვის იბრძვის. დაიწყო ომი, რომელიც დასრულდა აფხაზეთიდან 300 ათასზე მეტი ქართველის განდევნით (როგორც ზვიადისტების, ასევე არაზვიადისტების).

 

 და ”ძმებმა სომხებმა”, რომლებიც საქართველოს სთხოვდნენ სარკინიგზო ტრანზიტით უზრუნველყოფას, ისარგებლეს ”მშვენიერი მომენტით” შავი ზღვის სანაპიროებზე შექმნან ”სხვა სომხეთი”. მათ არა მხოლოდ, გამოიყენეს თავიანთი ლობის შესაძლებლობები, შეაიარაღეს სეპარატისტები და აიძულეს რუსული არმია ეომათ მათ მხარეზე, თვითონაც მონაწილეობდნენ აფხაზეთიდან საქართველოს მოსახლეობის გენოციდსა და განდევნაში. შედეგად, ფაქტობრივად, დღეს სომხები ოკუპირებული აფხაზეთის უდიდესი ეთნიკური საზოგადოებაა და აკონტროლებენ მის ეკონომიკას.

 

 სიტუაცია გარკვეულწილად მეორდება, მაგრამ იმ პირობებში, რომ ფაქტობრივად, საქართველომ დაკარგა აფხაზეთი და ქართველმა ლტოლვილებმა თითქმის 27 წლის განმავლობაში ვერ მოახერხეს საკუთარ სახლებში დაბრუნება. მართალია, საქართველოს ჯერ კიდევ აქვს მიწები, რომლებზეც ”ძმები სომხები”, იგივე სამცხე-ჯავახეთზე, პრეტენზიას აცხადებენ. მაგრამ ფაქტია, რომ ბოლო დროინდელმა სომხურმა აგრესიამ თოვუზის რეგიონში აზერბაიჯანის წინააღმდეგ გამოავლინა ”სუსტი წერტილი” - სომხეთის და მისი ”კოლექტიური უსაფრთხოების ორგანიზაციის მოკავშირის” რუსეთს შორის უშუალო საზღვრის არარსებობა და იარაღის პირდაპირი მომარაგების დამყარების შეუძლებლობა. შედეგად, აგრესორებმა „კბილებში მიიღეს“ და სამხედრო ავანტიურის განვითარება არ მომხდარა.

 

 მაგრამ, მეორეს მხრივ, უცბად გააქტიურდნენ:

 

 1. სომეხი სეპარატისტები ქართულ სამცხე-ჯავახეთში

 

 2. აფხაზეთის და ცხინვალის რეგიონის ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ტრანზიტის ორგანიზების მცდელობები. მათი დეოკუპაციისა და ლტოლვილების დაბრუნების გარეშე.

 

 ეს ყველაფერი დაიწყო სოხუმში სეპარატისტული თოჯინების რიტორიკის დრამატული ცვლილებით. მოულოდნელად, არცერთი ანტიქართული ისტერიის კვალი არ დარჩენილა. და აფხაზეთის ე.წ. სუს-ის მდივანმა, სერგეი შამბამ, არა მხოლოდ აღნიშნა, რომ საჭიროდ თვლიდა დიალოგს ქართულ მხარესთან კონფლიქტის მოსაგვარებლად, არამედ დათანხმდა კიდეც (არნახული რამ!) ადამიანის უფლებების დაბრუნებაზე გალის რაიონში მცხოვრებ აბსოლუტურად უუფლებო ქართველებისთვის, სეპარატისტულ პასპორტებთან ერთად. მართალია, მას არც კი უხსენებია ქართველი ლტოლვილების სხვა ნაწილის დაბრუნება და იმ საკითხებს შორის, რომელთა განხილვაც შესაძლებელია საქართველოსთან, შამბამ განსაკუთრებით აღნიშნა საქონლის ტრანზიტი აფხაზეთის გავლით. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყველაფერი ნათელია, რომ სეპარატისტები „გაკეთილშობილდნენ“ მხოლოდ თავიანთი სომეხი "ბატონების" დავალებების შესრულებით და მათ ინტერესებში.

 

 მეტიც, დაურ კოვე, ე.წ. სეპარატისტულმა საგარეო საქმეთა ხელმძღვანელმა, მოუწოდა თავის სეპარატისტულ ხელისუფლებას, მომზადებულიყვნენ რუსეთის საქართველოსთან მოლაპარაკებისთვის. ეს, რა თქმა უნდა, სომხური ინტერესებიდან გამომდინარეობს, თუმცა ეს პირდაპირ არ არის ნათქვამი. აი ვიდეო:

 

 

 სეპარატისტებიც კი ივიწყებენ თავიანთი "დამოუკიდებლობის" აღიარებას. მათ სასწრაფოდ უნდა შეასრულონ "მფლობელების" ბრძანება და ძნელი მისახვედრი არაა რა - საქონლის ტრანზიტის შეკვეთა, მათ შორის სომხეთისთვის სამხედრო ტრანზიტიც.

 

 და სომეხი ნაციონალისტების „კეთილშობილობის“ მთავარი პირობა იყო ის ფაქტი, რომ ქართველოფობი, სომეხმა ნაციონალისტმა, რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ხელმძღვანელმა, სერგეი ლავროვ-კალანტაროვმა ისაუბრა „მშვიდობის მოყვარეობაზე“ საქართველოსთან მიმართებაში ინტერვიუში, რომელიც მისცა გაზეთს "ტრუდ".

 

 ”ამავე დროს, რუსეთი მუდმივად მხარს უჭერს ურთიერთ თანამშრომლობას და მეგობრულ ურთიერთობებს საქართველოსთან. ჩვენ დარწმუნებულნი ვართ, რომ ეს ზუსტად ორი ქვეყნის და ხალხის ეროვნული ინტერესებია. ჩვენ სრულად ვუჭერთ მხარს ”ქართული ოცნება- დემოკრატიული საქართველოს“ ალიანსის მთავრობის მიერ 2012 წელს წამოწყებულ კურსს, ორმხრივი ურთიერთობების ნორმალიზებისთვის. ჩვენი მითითებაა, რომ რაც უფრო მეტი ნორმალიზაციაა, მით უკეთესი ”, - თქვა ლავროვმა და ასევე მხარი დაუჭირა საქართველოსთან საჰაერო მიმოსვლის განახლებას.

 

 "იმედი მაქვს, რომ ფრენების განახლება უახლოეს მომავალში მოხდება. ჩვენ ყურადღებით ვაკვირდებით თავად საქართველოში არსებულ მდგომარეობას. რა თქმა უნდა, ჩვენ ველოდებით რეგიონში და მსოფლიოში სანიტარული და ეპიდემიოლოგიური ვითარების ზოგადად ნორმალიზებას, რეგულარული ფრენების გახსნას სხვადასხვა მიმართულებით", - თქვა ლავროვმა.

 

 და არც ერთი სიტყვა, რომ საქართველომ ”უნდა აღიაროს რეალობა” და სეპარატისტების ”დამოუკიდებლობა”.

 

 ანუ დაიწყო სომხური ლობის ძალიან ფრთხილი ფლირტი საქართველოსთან, რასაც თბილისში პრო-სომხური "მეხუთე კოლონა“ შეუერთდა.

 

 "პატრიოტთა ალიანსის" ლიდერის დავით თარხან-მოურავის- ერევნის ერთგული "მსახურის" თანამგზავრი -  ირმა ინაშვილი უკვე წავიდა სეპარატისტულ აფხაზეთში „პირდაპირი დიალოგის ჩასატარებლად" (ალბათ, პირველ რიგში, სომხური ტრანზიტის შესახებ).

 

 ანუ სომხური ლობი ცდილობს, კვლავ მოტყუებით ჩაითრიოს საქართველო ავანტიურაში. უფრო მეტიც, სომეხი ნაციონალისტები, ბუნებრივია, არ აპირებენ აფხაზეთის დათმობას, რომელიც მათ "მოსწონთ". ისინი აშკარად შეეცდებიან ახალი მიწების მითვისებას იმ შემთხვევაში, თუ  მოხდება რუსული ჯარის ტრანზიტი საქართველოს გავლით. უფრო მეტიც, სამცხე-ჯავახეთში სეპარატისტები უკვე იმყოფებიან სრულ მზადყოფნაში.

 

 თუ 1992 წელს საქართველომ დაკარგა აფხაზეთი, როცა დასთანხმდა სომხური ლობის ”მოთხოვნებს” სარკინიგზო ტრანზიტის უზრუნველსაყოფად, ახლა კი თუ შეთანხმდებიან ტრანზიტის გატარებაზე ტერიტორიების დეოკუპაციისა და ლტოლვილების დაბრუნების გარეშე, მან შეიძლება საერთოდ დაკარგოს სახელმწიფოებრიობა.

 

 

 

 

 KavkazPlus

წაკითხულია : 676