ანალიტიკა

"დაგვეხმარეთ!" - წერილი პუტინს "არცახელი" სეპარატისტების ლიდერისგან ... რითი უპასუხებენ "ჯავახკები"?
24.10.20 21:50

"არცახელი" სეპარატისტების რიგებში პანიკაა. ეს გასაგებიცაა... ფაშინიანს შეუძლია იმდენ ომში დამარცხდეს, რამდენშიც სურს, მაგრამ რჩება საერთაშორისო დონეზე აღიარებული სახელმწიფოს მეთაურად, რომლის ლიკვიდაციასაც ჯერ არავინ აპირებს. თუმცა, სეპარატისტული ფსევდო სახელმწიფოებრივი ფორმირება, სახელწოდებით "არცახი", განწირულია. ასე რომ, რუსეთის პრეზიდენტის ვლადიმერ პუტინის სახელზე ”არცახის” სეპარატისტების ლიდერის არაიკ ჰარუთიანიანის მიერ დაწერილი წერილი , რომელიც სოციალურ ქსელებში ცოტა ხნის წინ გამოქვეყნდა, შეიძლება ჩაითვალოს ”სასოწარკვეთისგამოძახილად”. წერილი მოგვყავს სიტყვა სიტყვით:

 

 

რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტს,

 

ბ-ნ ვ. ვ. პუტინს!

 

 ძვირფასო ვლადიმერ ვლადიმირის ძევ!

 

არცახსა და რუსეთს შორის არსებულ ურთიერთობას ხანგრძლივი ისტორია აქვს.

რუსეთი აღიქმება არცახელი ხალხის ისტორიულ მეხსიერებაში, როგორც მოძმე ქვეყანა, რომელიც ყოველთვის ეხმარებოდა სომეხი ხალხის ამ ნაწილს ურთულეს ვითარებებში.

 

რუსეთ-არცახის ურთიერთობებმა თვისობრივად ახალ დონეს მიაღწია არცახელი მელიქების (სამთავროების) აყვავების პერიოდში, რომელთა შესახებ უამრავი დოკუმენტური მტკიცებულება არსებობს.

 

საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში (მე -19 საუკუნის დასაწყისიდან მე -20 საუკუნის მეორე ათწლეულის ბოლომდე), ყარაბაღი რუსეთის იმპერიის ნაწილი იყო.

ეს ისტორიული პერიოდი ყარაბაღისთვის  ხანგრძლივი მშვიდობით, განვითარებით, მშობლიური მიწებიდან გაძევებული თანამემამულეების რეპატრიაციითა და ეკონომიკური აღორძინებით ხასიათდება. კულტურულმა ცხოვრებამ განსაკუთრებულ განვითარებას მიაღწია. ამრიგად, XIX საუკუნის მეორე ნახევრიდან, არცახის ადმინისტრაციული და პოლიტიკური ცენტრი, ქალაქი შუშა, მთელი ამიერკავკასიის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი კულტურული და ეკონომიკური ცენტრი იყო.

 

იმავე ისტორიულ პერიოდში ყარაბაღელი სომხების მთელმა პლეადამ მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა რუსეთის სამხედრო-პოლიტიკურ და სოციალურ ცხოვრებაში. მათ შორის განსაკუთრებული ადგილი უკავიათ ვალერიან მადატოვს, ივან ლაზარევს, ლაზარ სერებრიაკოვს, მიხეილ ლორის-მელიქოვს, ვასილი ბებუტოვსა და სხვებს.

 

 მჭიდრო ორმხრივი ურთიერთობები შენარჩუნებულ იქნა საბჭოთა პერიოდშიც. 90 ათასი სომეხი მთიანი ყარაბაღის ავტონომიური ოლქიდან და ისტორიული არცახიდან იბრძოდა დიდი სამამულო ომის სხვადასხვა ფრონტზე, რომელთა ნახევარი დაეცა სამშობლოსათვის ბრძოლაში. საბჭოთა კავშირის გმირებისა და დიდების ორდენოსან კავალერთა რაოდენობის მიხედვით, არცახმა სსრკ-ში ერთ-ერთი პირველი ადგილი ეკავა.

 

სომხური წარმოშობის  ხუთივე სსრკ მარშალი - ივანე ბაგრამიანი, ივანე ისაკოვი, ამაზასპ ბაბაჯანიანი, სერგეი ხუდიაკოვი (არმენაკ ხანფერიანცი), სერგეი აგანოვი - წარმოშობით არცახიდან იყვნენ. ოცდაათზე მეტმა გენერალმა და ათასობით ოფიცერმა გამოავლინეს სამეთაურო ნიჭი და ჩაიდინეს გმირობა სამშობლოს დასაცავად. ძმები ანასტას და არტემ მიქოიანები, ივან თევოსიანი, ანდრანიკ იოსიფიანი,  ნიკოლაი იენიკოლოპოვი, მიქაელ ტარივერდიევი და ბევრი სხვა მოღვაწე ასევე არცახიდან იყვნენ წარმომავლობით.

 

მჭიდრო ურთიერთობა არცახსა და რუსეთს შორის დღემდე გრძელდება. რუსეთში სამი მილიონი სომხური დიასპორის წარმომადგენელთა მნიშვნელოვანი ნაწილი არცახის მკვიდრია, რომელთა შორის ბევრია იძულებით გადასახლებული აზერბაიჯანის ხელისუფლების მიერ გენოციდისა და ეთნიკური წმენდის პოლიტიკის შედეგად, რომელიც განხორციელდა 1980-იანი წლების ბოლოს და 1990-იანი წლების დასაწყისში.

 

განსაკუთრებით ხაზგასმით მინდა აღვნიშნო, რომ აზერბაიჯან-ყარაბაღის კონფლიქტის მოგვარების ყველა ეტაპზე რუსეთი მკაცრად იცავს საერთაშორისო სამართლის დებულებებს და კონფლიქტის მშვიდობიანად მოგვარებას ძალისა და მუქარის გამოუყენებლობის პრინციპის საფუძველზე. აზერბაიჯანი-ყარაბაღის კონფლიქტის მოგვარების პროცესში რუსეთი მოქმედებს როგორც ეუთოს მინსკის ჯგუფის თანათავმჯდომარე ქვეყანა, ისევე როგორც ქვეყანა, რომელსაც თავისი განსაკუთრებული როლი აქვს რეგიონში მშვიდობისა და სტაბილურობის შენარჩუნებაში. არცახის რესპუბლიკა მაღალ შეფასებას აძლევს რუსეთის შუამავლობის ძალისხმევას, მის აქტიურ როლს და გადამწყვეტ წვლილს კონფლიქტის მოგვარების ყველა ეტაპზე და 1994 წლის სამმხრივი შეთანხმების მიღწევაში. 2016 წელს აზერბაიჯან-ყარაბაღის კონფლიქტის შემდეგი გამწვავების დროს რუსეთმა გადამწყვეტი როლი ითამაშა მშვიდობისა და სტაბილურობის აღდგენაში. 2016 წლის 5 აპრილს სწორედ რუსეთის შუამავლობით იქნა მიღწეული შეთანხმება 1994 წლის საომარი მოქმედებების შეწყვეტისა და ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ.

 

ჩვენ ძალიან ვაფასებთ რუსეთის აქტიურ ძალისხმევას და თქვენს პირად წვლილს, რომელიც მიზნად ისახავს ფართომასშტაბიანი სამხედრო მოქმედებების შეჩერებას და აზერბაიჯანის აგრესიის აღკვეთას არცახის წინააღმდეგ. ასევე მინდა გაცნობოთ, რომ არცახის  რესპუბლიკაში და მთელ სომეხ ხალხში "ვალდაის" სადისკუსიო კლუბის შეხვედრაზე თქვენს გამოსვლას და არსებული ვითარების ობიექტურ შეფასებებს დიდი გამოხმაურება მოჰყვა.

 

თქვენს გამოსვლაში თქვენ ხაზგასმით აღნიშნეთ შემდეგი: ”ეს კონფლიქტი არის არა მხოლოდ როგორც სახელმწიფოთაშორისი კონფლიქტი და ბრძოლა ტერიტორიებისათვის, არამედ იგი დაიწყო ეთნიკური დაპირისპირებით.

სამწუხაროდ, ფაქტია, რომ სუმგაითში, შემდეგ კი მთიან ყარაბაღში სასტიკი დანაშაულები ჩაიდინეს სომეხი ხალხის წინააღმდეგ. ეს ყველაფერი მთლიანობაში უნდა გავითვალისწინოთ ”. სამწუხაროდ, დღემდე აზერბაიჯანი განაგრძობს ამ გენოციდის  პოლიტიკას.

 

დიდად პატივცემულო ვლადიმერ ვლადიმერის ძევ,

 

თქვენ სწორედ ის ადამიანი და ლიდერი ბრძანდებით, რომელიც უდიდესი პირადი ავტორიტეტით სარგებლობთ მსოფლიოში და ჩვენს რეგიონში. გთხოვთ, ყველა ღონე იხმაროთ აზერბაიჯან-ყარაბაღის კონფლიქტის ზონაში საბრძოლო მოქმედებების შეწყვეტისა და პოლიტიკური პროცესების განახლებისათვის.

 

საუკეთესო სურვილებით,

 

არაიკ არუთიუნიანი, არცახის რესპუბლიკის პრეზიდენტი "

 

არაიკ არუთიუნიანის სურვილი აშკარაა - რუსეთის ხელმძღვანელობამ რეაგირება უნდა მოახდინოს მის "დახმარების გამოძახილზე" და "არცახელი ხალხის გადასარჩენად" აიძულოს, თუნდაც დიპლომატიური გზით აზერბაიჯანი  "მშვიდობა დაამყარონ" სეპარატისტებსა და ოკუპანტებს შორის. სეპარატისტები ოცნებობენ აზერბაიჯანში განმეორდეს რუსეთის ფედერაციის 2008 წლის ომი საქართველოს წინააღმდეგ, რამაც ისინი თავის დროზე მეტად გაახარა.

 

მაგრამ ეხლა სხვა დროა და აზერბაიჯანი ძალიან კომპეტენტურად აწარმოებს ოპერაციას თავისი ტერიტორიის გასათავისუფლებლად და ოდნავ მიზეზსა და "ხელმოსაჭიდსაც" კი არ იძლევა იმისათვის, რომ ეს პროცესი გარეშე ძალების ჩარევით, ან CSTO– ს საშუალებით, ან რაიმე სხვა გზით მოგვარდეს.

 

ამასთან, კვლავ რჩება საშიშროება, რომ რუსეთის ფედერაციაში გარკვეული ძალები კრემლის ხელმძღვანელობას აიძულებენ რეაგირება მოახდინონ სეპარატისტების მოწოდებებზე. შემთხვევითი არ არის, რომ რუსეთის ფედერაციაში ვრცელდება "თეზისები" იმის შესახებ, რომ "არცახელი" სომხები, ისევე როგორც  "ჯავახკები", მათი თქმით, "ცუდი" ფაშინიანისგან განსხვავებით, არა მხოლოდ "პრორუსული", არამედ საერთოდ "რუსეთის ყველაზე ერთგული მეგობრები" არიან. სწორედ ამაზე საუბრობს არაიკ არუთიუნიანი ვლადიმერ პუტინისადმი გაგზავნილ წერილში.

 

ყოველივე ზემოთ თქმული შესაძლოა არ აწუხებდეს საქართველოს. ბოლოს და ბოლოს, თუკი რუსეთი როგორმე უპასუხებს ”სეპარატისტების დახმარებას” და არ უგულებელყოფს მათ, მაშინ ეს პრეცედენტი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ”ჯავახკელი” სეპარატისტების მიერ საქართველოში. უფრო მეტიც, სომხური ლობი თითქმის 3 ათწლეულის განმავლობაში ახორციელებდა აშკარა ანტიქართულ პროპაგანდას რუსეთში.

 

ამიტომ, იმისათვის, რომ თავიდან იქნას აცილებული "ჯავახკის" სეპარატისტების მხრიდან მსგავსი წერილები "დახმარების შესახებ", უნდა განეიტრალდეს სეპარატისტული მიწისქვეშა ჯგუფი სამცხე-ჯავახეთში. "ჯავახკის" სეპარატისტების ლიდერები, რომლებიც არღვევენ საქართველოს კანონებს, ქმნიან უკანონო შეიარაღებულ დაჯგუფებებს და აფინანსებენ ტერორიზმს, უნდა დააპატიმრონ და წარდგნენ სასამართლოს წინაშე და რაც უფრო მალე მოხდება ეს - მით უკეთესი, წინააღმდეგ შემთხვევაში ისინი ასევე მიმართავენ  პუტინს "დახმარების თხოვნით".

 

 

 

Kavkazplus

წაკითხულია : 649