ანალიტიკა

ფრთხილად: საფრანგეთი არის სეპარატიზმის სპონსორი
30.11.20 10:15

საფრანგეთის სენატის რეზოლუცია, რომლის მიხედვითაც, მისმა მთავრობამ უნდა აღიაროს სეპარატისტული ე.წ. "მთიანი ყარაბაღის რესპუბლიკა", რომელიც მიღებულია 2020 წლის 25 ნოემბერს, იყო დემონსტრაციული დემარში. აშკარაა, რომ იგი სომხური ლობის ზეწოლის შედეგად იქნა მიღებული. მაგრამ ეს კიდევ ერთხელ ცხადყოფს, რომ საფრანგეთი არ აპირებს უარი თქვას მსოფლიოში სეპარატისტული კონფლიქტების ერთ-ერთი მთავარი სტიმულირებისა და სეპარატიზმის ერთ-ერთი მთავარი სპონსორის როლის შესახებ.

 

 

უფრო მეტიც, პარიზი ახლა ერთდროულად იწვევს სეპარატისტულ კონფლიქტებს მსოფლიოს რამდენიმე რეგიონში, რაც უხეშად არღვევს ყველა საერთაშორისო ნორმას. ახლა სამხრეთ კავკასიაში საფრანგეთის მკაფიო მხარდაჭერა სომხური აგრესიული ნაციონალიზმისა და "არცახის" სეპარატიზმისადმი ეწინააღმდეგება საფრანგეთის სტატუსს, როგორც ყარაბაღის კონფლიქტის მოგვარების საკითხებში ეუთოს მინსკის ჯგუფის თანათავმჯდომარეს. გაუგებარია, როგორ შეუძლია ქვეყანას, თავისი საკანონმდებლო ორგანოს გადაწყვეტილებით, ერთდროულად ფეხქვეშ გათელოს საერთაშორისო სამართალი კონფლიქტის ზონაში და ამავე დროს მხარი დაუჭიროს მშვიდობას?

 

 

მსოფლიოს სხვა ნაწილებში საფრანგეთის მხრიდან სეპარატიზმის მხარდაჭერა დაფარულია, მაგრამ ეს მას არანაკლებ მზაკვრულად აქცევს. ამავე დროს, ფრანგულმა "სეპარატისტულმა პროექტებმა" მოსახლეობას ნამდვილი მსხვერპლი და ტანჯვა მოუტანა.

 

კერძოდ, ეთიოპიაში სამოქალაქო ომის მომსწრენი ვართ. აქ საფრანგეთი ირიბად უჭერს მხარს ტიგრის პროვინციის მემარცხენე აზროვნების სეპარატისტებს.

"უცნაური დამთხვევით", ტიგრის სეპარატისტების აჯანყება დაემთხვა მდინარე ლურჯ ნილოსზე ჰიდროელექტროსადგურის წყალსაცავის შევსების დაწყებას, რასაც კოლოსალური მნიშვნელობა აქვს ეთიოპიის ეკონომიკისთვის.

 

ამასთან, რეგიონში საფრანგეთის ამჟამინდელი მოკავშირეები - სუდანი და ეგვიპტე კატეგორიულად ეწინააღმდეგებიან ამ პროექტს. ვინაიდან წყალი, რომელიც წყალსაცავს შეავსებს, ბუნებრივია, არ ჩაედინება ნილოსის ქვემოთ, რომელიც ეგვიპტეს ეკუთვნის. სინამდვილეში, ეთიოპიაში, საფრანგეთის "მწვავე როლით", ჩვენს თვალწინ, კაცობრიობის ისტორიაში პირველი ვითარდება ერთგვარი "სეპარატისტული ომი წყლისთვის" და სეპარატისტებს არ აინტერესებთ თავიანთი ხალხი, ისინი აშკარად მოქმედებენ გარე "მოთამაშეთა" ინტერესებით.

 

საფრანგეთს აქვს საკუთარი ინტერესები აფრიკაში და კონტინენტზე სიტუაციის დესტაბილიზაციის მიზნით, იგი იწვევს სამოქალაქო ომებს, სადაც ეს შესაძლებელია.

საფრანგეთის როლი ცნობილია ლიბიაში ძმათა მკვლელ ომში. ახლა საფრანგეთმა, მხარი დაუჭირა სეპარატიზმს, ფაქტობრივად, აიღო ვალდებულება გაანადგუროს მეორე ყველაზე ხალხმრავალი აფრიკული ქვეყანა - ეთიოპია.

 

მაგრამ ეს არ არის საფრანგეთის პირველი სისხლიანი თავგადასავალი, რომელიც მხარს უჭერს სეპარატიზმს აფრიკაში. ცოტას ახსოვს, რომ მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ყველაზე სისხლიანი ომი იყო ყველაზე ხალხმრავალ აფრიკულ ქვეყანაში - ნიგერიაში, გასული საუკუნის 60-იანი წლების ბოლოს, სადაც საფრანგეთმა მხარი დაუჭირა სეპარატისტულ ფორმირებას სამხრეთ ნიგერიაში, ე.წ. "ბიაფრას რესპუბლიკაში" (რეგიონები მდიდარია ნავთობის საბადოებით).

 

ნიგერიის სამოქალაქო ომში საფრანგეთის საიდუმლო სამსახურებმა ისლამოფობიის აღძვრა გამოიყენეს. ფაქტია, რომ ქვეყნის ჩრდილოეთით ნიგერიის ერთიანობის მომხრეები ძირითადად მაჰმადიანები იყვნენ, განსხვავებით იბგო ხალხის სეპარატისტებისგან, რომლებიც ქრისტიანები იყვნენ ან ტრადიციულ აფრიკულ რწმენებს იცავდნენ.

 

ნიგერიის სისხლიანმა სამოქალაქო ომმა, სხვადასხვა შეფასებით 3 მილიონამდე ადამიანი იმსხვერპლა, რაც იმ დროისთვის ქვეყნის მთლიანი მოსახლეობის დაახლოებით 5% იყო. დიდი გაჭირვებით, ნიგერიის სამთავრობო ძალებმა მოახერხეს სეპარატისტული აჯანყების ჩახშობა, რასაც მხარს უჭერდა უცხოელ დაქირავებულთა მასა, რომლებიც საფრანგეთმა აფრიკაში გადაიყვანა. სამოქალაქო ომმა ნიგერია ათწლეულების განმავლობაში უკან დააბრუნა განვითარებაში და მისი შედეგები კვლავ იგრძნობა, რადგან თუნდაც მდიდარია ნავთობის საბადოებით და კონტინენტის მთავარი ნავთობპროდუქციით, ნიგერია ცხოვრების დონის მიხედვით თითქმის აფრიკის სხვა ღარიბი ქვეყნების დონეზეა.

 

დიდი ალბათობაა, რომ საფრანგეთის სპეცსამსახურები სეპარატიზმს წაახალისებენ აფრიკის მალის სხვა სახელმწიფოში. აქ, 2020 წლის აგვისტოში პატრიოტული ძალები მოვიდნენ ხელისუფლებაში, განდევნეს ფრანგი მარიონეტები, რომლებმაც, ერთი მხრივ  თავხედურად გაძარცვეს ქვეყანა, ხოლო მეორეს მხრივ ფაქტობრივად ხელი შეუწყეს ქვეყნის დაყოფას.

 

მალის ამჟამინდელი მთავრობა სრულად უჭერს მხარს თურქეთს, რომელიც მხარს უჭერს ამ აფრიკული სახელმწიფოს ერთიანობას და ტერიტორიულ მთლიანობას, რომელიც, გავიხსენებთ, საფრანგეთის კოლონია იყო. საფრანგეთის მონოპოლიების მიერ მისი რესურსების გაძარცვის გამო, მალი ეკუთვნის აფრიკის უღარიბეს ქვეყნებს, მიუხედავად კონტინენტზე სიდიდით მეორე ოქროს წარმოებისა.

 

აშკარაა, რომ საფრანგეთის ინტერესი აზერბაიჯანის ბუნებრივ რესურსებშიც მოიძებნება, რომლებიც ბოლო დრომდე სომხების ოკუპაციის ქვეშ იმყოფებოდნენ და მხოლოდ ბოლო დღეებში დაიწყეს აზერბაიჯანის, კერძოდ კი ზოდის ოქროს საბადოების კონტროლი ქალბაჯარის რეგიონში. ზოგიერთი ანალიტიკოსი ყურადღებას ამახვილებს "დროში არსებულ უცნაურ დამთხვევაზე" - ზოდის მაღაროს განთავისუფლებაზე 25 ნოემბერს, საფრანგეთის სენატის მიერ საფრანგეთის მთავრობისთვის რეკომენდაციების მიღებით "სეპარატისტული არცახის" აღიარების შესახებ. ასეთი დამთხვევა შემთხვევით არ შეიძლებოდა მომხდარიყო.

 

სავსებით შესაძლებელია, რომ საფრანგეთმა ხელი შეუშალოს საქართველოს ურთიერთობებს თურქეთთან, აზერბაიჯანთან და ჩვენი ქვეყნის სხვა პარტნიორ ქვეყნებთან და აიძულოს ის ეროვნული ინტერესები შესწიროს მეზობელი სომხეთის გულისთვის. იმავდროულად, თურქეთი და აზერბაიჯანი არა მხოლოდ საქართველოს საიმედო ეკონომიკური პარტნიორები არიან, არამედ მუდმივად ემხრობიან მის ტერიტორიულ მთლიანობას და სეპარატიზმის წინააღმდეგ გამოდიან.

 

სამწუხაროდ, იმავეს თქმა პარიზზე არ შეგვიძლია. საფრანგეთი პირდაპირ თუ ირიბად უჭერს მხარს სომხურ დიასპორებს და სომეხ ნაციონალისტებს ყველა ქვეყანაში. მათ შორის საქართველოში, სადაც მაგალითად, იგი არაპირდაპირი გზით აფინანსებს სომეხ "ჯავახკ" სეპარატისტებს.

 

ამიტომ, ევროკავშირთან ინტეგრაციისა და პარტნიორობის კურსის შენარჩუნების ისეთ ქვეყანასთან როგორიც საფრანგეთია, საქართველომ პირველ რიგში უნდა დაიცვას თავისი პოლიტიკური და ეკონომიკური ინტერესები. ეს მოიცავს ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენისა და ურთიერთ სასარგებლო ეკონომიკური კავშირების განვითარებას მეზობელ მეგობარ სახელმწიფოებთან, მათ შორის თურქეთთან და აზერბაიჯანთან, მაშინაც კი, თუ ზოგიერთ ევროპელ პარტნიორს არც ისე მეგობრული დამოკიდებულება აქვს ამ სახელმწიფოების მიმართ.

 

 

 

KavkazPlus

წაკითხულია : 487