ანალიტიკა

ჩეჩენი აფხაზეთის ომის შესახებ

27.07.22 16:00


პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც კრემლი იყენებს კავკასიის ხალხს თავის ბინძურ და სისხლიან გეოპოლიტიკურ თამაშებში. ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითია დღევანდელი ომი უკრაინაში, სადაც სამწუხაროდ ჩრდილოკავკასიელი ხალხების წარმომადგენლები მონაწილეობენ რუსეთის ფედერაციის აგრესიაში და იღუპებიან უცხო მიწაზე. ისინი იბრძვიან რუსეთის იმპერიისთვის, რომელმაც 19-20 საუკუნეების მანძილზე დაიმონა და გენოციდი მოუწყო ყველა ჩრდილოეთ კავკასიელ ხალხს გამონაკლისის გარეშე. მათ შორის არიან ისეთებიც, ვისაც სჯეროდა კრემლის ცრუ პროპაგანდის „ფაშიზმის წინააღმდეგ ბრძოლისა“ და „დენაზიფიკაციის“ შესახებ. ამიტომ დღეს მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, თუ როგორ მოახერხა კრემლმა ჩრდილო კავკასიელი ხალხების ზოგიერთი წარმომადგენლის, კერძოდ ზოგიერთი ჩეჩენის გადაბირება, რათა ებრძოლათ აფხაზეთში საქართველოს წინააღმდეგ 1992-1993 წლებში,  როგორც ეს ვიდეოშია აღწერილი:

 

 

კრემლის სპეცსამსახურებმა ეშმაკურად და მზაკვრულად მოახერხეს ჩრდილო კავკასიის ხალხების ზოგიერთი წარმომადგენლის საქართველოს წინააღმდეგ ომში ჩაბმა და თუ ადიღელები, ჩერქეზები და ყაბარდოელები აფხაზეთში ძირითადად ენით და წარმომავლობით აფხაზების მხარდამხარ ირიბი „სოლიდარობის“ გამო იბრძოდნენ, ჩეჩნებს „მუსლიმთა სოლიდარობაზე“ ესაუბრებოდნენ.

 

შეგახსენებთ, რომ მაშინ 90-იანი წლების დასაწყისში, ჩრდილოეთ კავკასიის ხალხებში, მათ შორის ჩეჩნებში, ადგილი ჰქონდა სულიერ აღმავლობას. საბჭოთა ათეისტური დოგმებისგან გათავისუფლებულმა ხალხმა დაიწყო თავის მუსულმანურ ფესვებთან დაბრუნება და ამიტომ გამოეხმაურნენ ცრუ პროპაგანდას, თითქოსდა „ქართველები ჩაგრავენ აფხაზ მუსლიმებს“. რაც ყველაზე საინტერესოა, მოტყუებული ჩეჩნებისათვის არავის უთქვამს, რომ აფხაზურ სეპარატიზმს თავად სომეხი ნაციონალისტები აღვივებდნენ, რომლებშიც ყველაფერი გაჯერებულია ყველაზე მძვინვარე ისლამოფობიით. მათ დაუმალეს ჩეჩენ მოხალისეებს, რომ მათ მოუწევდათ საქართველოს წინააღმდეგ ბრძოლა სომეხ ბოევიკებთან ერთად, იგივე ბაგრამიანის სახელობის ბატალიონის გვერდიგვერდ.

 

სეპარატისტთა ლიდერმა ვლადისლავ არძინბამ ნათლად დაგვანახა თუ როგორი „მუსულმანია“, როდესაც  ვითომ „წმინდა ადგილებში“ რიტუალები ჩაატარა წარმართ აფხაზ „მღვდლებთან“ ერთად, ე.ი. ისლამის თვალსაზრისით აბსოლუტურად მიუღებელ კერპთაყვანისმცემლობაში მიიღო მონაწილეობა. ხოლო იგივე სუკ-ი (და შემდეგ FSB), რომელიც დევნიდა და ახშობდა მუსლიმებს აფხაზეთში და არ აძლევდა მეჩეთების აშენების საშუალებას, ხელს უწყობდა აფხაზური წარმართობის აღორძინებას.

 

და კიდევ ერთი - როდესაც სომხები და მოტყუებული ჩრდილოკავკასიელები მხარდამხარ იბრძოდნენ საქართველოს წინააღმდეგ სეპარატისტების მხარეზე, სწორედ ჩრდილო კავკასიელები გადაისროლეს ფრონტის ხაზზე,  ჯოჯოხეთში და გამოიყენეს ისინი როგორც "საზარბაზნე ხორცი". .. „დიდი მეომრები“ „უძველესი ხალხიდან“ ძირითადად ძარცვით იყვნენ დაკავებულნი.

 

ომი დასრულდა, სეპარატისტებმა დროებით „გაიმარჯვეს“. ახლა კი, თითქმის სამი ათწლეულის შემდეგ, სომხები აფხაზეთში აბსოლუტურ უმრავლესობას შეადგენენ და მთლიანად დომინირებენ ეკონომიკაში, ხოლო კრემლის ლიდერები თავიანთი აგარაკებისთვის აფხაზურ მიწას ითხოვენ. ეს არის ყველაზე თვალსაჩინო მაჩვენებელი იმისა, თუ ვის ინტერესებში  მიმდინარეობდა ომი.

 

ბევრი ჩეჩენი ცხოვრობს დღეს აფხაზეთში? სეპარატისტული ომის გადარჩენილი ვეტერანებიც კი? ისინი საერთოდ არ არიან აფხაზეთში!

 

ბევრია თუ არა სეპარატისტულ აფხაზეთში მცხოვრები მუჰაჯირების შთამომავლები, ის მუსლიმი აფხაზები, ვისთვისაც ჩეჩნებმა თავი დასდეს? მიუხედავად „მუჰაჯირების დაბრუნების“ ფართოდ რეკლამირებული კამპანიისა, მათი მხოლოდ მწირი რაოდენობა, არაუმეტეს 3000 სულისა, დაბრუნდა 30 წლის განმავლობაში. და სეპარატისტული რეალობის წინაშე მყოფი მუჰაჯირთა შთამომავლების უმეტესობამ უკვე დატოვა ან იძულებულია დღეს დატოვოს წინაპრების მიწა. შევადაროთ ეს სომეხი მიგრანტების უზარმაზარ ნაკადს აფხაზეთში, რომელიც წელიწადში ათიათასებს აღწევს, მათი მაჩვენებელი მკვეთრად გაიზარდა სომხეთის მიერ 44-დღიანი ომის წაგების შემდეგ.

 

უნდა გვახსოვდეს, რომ ისტორიულად სწორედ საქართველომ და ქართველებმა უდიდესი როლი შეასრულეს ეროვნული თვითშეგნების ჩამოყალიბებაში, როგორც ჩეჩნების, ისე ჩრდილოკავკასიელი სხვა ხალხების. კრემლს ეს ძალიან არ მოეწონა და ყველაფერი გააკეთეს, რომ შუღლი ჩამოეგდოთ იმავე ჩეჩნებსა და ქართველებს შორის. მართლაც, ჩრდილოეთ კავკასიის ხალხებისგან განსხვავებით, საქართველოს გააჩნდა საკავშირო რესპუბლიკის სტატუსი, გააჩნდა მნიშვნელოვანი სამეცნიერო პოტენციალი, შეეძლო არა მარტო განევითარებინა თავისი თვითმყოფადი კულტურა, არამედ დახმარებოდა სხვა კავკასიელ ხალხებს მის განვითარებაში. მაშინ როცა რუსეთის ფედერაციის ხელისუფლება, როგორც მაშინ ისე ახლა, ეროვნულ რესპუბლიკებში მიზანმიმართულად ატარებდა ასიმილაციის პოლიტიკას.

 

პრინციპში, აფხაზეთში საქართველოს წინააღმდეგ მებრძოლი მოტყუებული ჩეჩნების უმეტესობამ ეს დიდი ხანია მოინანია. უფრო მეტიც, იმავე იმპერიამ, რომელმაც ისინი ქართველ ძმებს წაჰკიდა, შემდეგ თავად ჩეჩნეთს გადაუარა „სისხლიანი სატკეპნით“, მთლიანად გაანადგურა გროზნო და მრავალი სხვა ჩეჩნური ქალაქი და სოფელი და სიცოცხლეს გამოასალმა 200 000-ზე მეტი ადამიანი. კრემლის ამჟამინდელმა „კეთილგანწყობამ“ ჩეჩნეთის ამჟამინდელი ხელმძღვანელობის მიმართ შეცდომაში არ უნდა შეგვიყვანოს, რადგან ჩეჩნები კვლავ დასჭირდათ „ქვემეხის საკვებად“ იმავე უკრაინაში. იმ ფაქტმა, რომ რუსეთის ფედერაციის ხელმძღვანელობა უმოწყალოდ ანადგურებს რუსების მონათესავე ხალხს, უნდა დაგვაფიქროს რა მოუვა შემდეგ ჩეჩნებსა თუ სხვა კავკასიელ ხალხებს თუ ისინი კვლავ გამოავლენენ „ურჩობას“.

 

 

 

Kavkazplus

წაკითხულია : 775


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები