ანალიტიკა

სომხეთი "გეგმიურად ღალატობს" რუსეთს და "იცვლის პატრონს"
20.09.22 9:55

2022 წლის სექტემბერი შევა "უძველესი მრავალტანჯული ხალხის" ისტორიაში, სავარაუდოდ, როგორც "ეროვნული ცნობიერების რევოლუციის" დრო. ეს იქნება არანაკლებ მნიშვნელოვანი გარდამტეხი მომენტი, ვიდრე 1915 წლის აპრილი. შეგახსენებთ, რომ მაშინ ყველა ნიღაბი საბოლოოდ ჩამოეხსნა სომეხი ნაციონალისტების მრავალწლიანი თვალთმაქცურ თავის მოკატუნებას „ოსმალეთის იმპერიასთან სომეხთა ერთიანობის “ საკითხთან მიმართებაში (დიახ, დიახ, ამაზე ერთ დროს უფრო მეტი ითქვა, ვიდრე მოგვიანებით „რუსეთთან მეგობრობაზე და ძმობაზე“.

მას შემდეგ თურქეთი სომხებისთვის „მოსისხლე მტრად“ გადაიქცა. ახლა კი რუსეთი ჩვენს თვალწინ იქცევა ასეთ მტრად. და ბოლოს, სომეხმა ნაციონალისტებმა შეძლეს და ამ „მტერს“ იმდენი ზიანი და მავნებლობა მიეყენებინათ, როგორც არცერთ ერს არ გაუკეთებია რუსეთისთვის მთელ მრავალსაუკუნოვან ისტორიაში. უფრო მეტიც, მათ 1915 წელს მათ თურქეთს უფრო ნაკლები ზიანი მიაყენეს, ვიდრე ახლა რუსეთს. ბუნებრივია, ყველა სიკეთე, რაც რუსეთმა გააკეთეს სომხებისთვის, ისევე მყისიერად მიეცემა დავიწყებას, როგორც 1915 წლის შემდეგ ყველაფერი, რაც ოსმალეთის იმპერიამ გააკეთა ამ ხალხისთვის.

გავიხსენოთ, რა მდგომარეობაშია რუსეთი დღეს სომხური ლობის წყალობით. რუსეთი, რომელიც სრულად მიჰყვებოდა სომხური ლობისთვის დაწესებული სეპარატიზმის მხარდაჭერისა და საზღვრების გადაკეთების პოლიტიკის მიზანს, ჩაერთო უკრაინასთან სისხლიან ომში. ამ ომის დაწყება დააჩქარეს და ყველაზე მეტად გააჩაღეს ეთნიკურმა სომხებმა ლავროვ-კალანტარიანმა, სიმონიანმა, კეოსაიანმა, ბაბაიანმა, კურგინიანმა, გაბრელიანმა, სტეპანიანმა, გალუსტიანმა, ანდრესიანმა, მარტიროსიანმა და ა.შ. რუსეთის აგრესიამ უკრაინის წინააღმდეგ მსოფლიო რუსეთის წინააღმდეგ განაწყო და გამოიწვია რუსეთის ეკონომიკისთვის უპრეცედენტო, დესტრუქციული სანქციები და უპრეცედენტო იზოლაცია. შედეგად, რუსეთი აღმოჩნდა ზოგადად უნიკალურ და ანალოგის არმქონე მდგომარეობაში მთელი თავისი ისტორიის მანძილზე. რუსეთის ფედერაცია არა მხოლოდ აწარმოებს გამანადგურებელ ომს მოძმე და უახლოესი ხალხის, უკრაინელების წინააღმდეგ, არამედ რუსეთის ფედერაცია ითვლება აგრესორად და თითქმის მთელ მსოფლიოს სურს მისი დამარცხება. რუსეთს მოკავშირეები პრაქტიკულად არ ჰყავს.

უფრო მეტიც, უკრაინის ომი საფრთხეს უქმნის რუსეთის ერთიანობას. უზარმაზარი მსხვერპლი გაიღეს რუსეთის ფედერაციის შემადგენლობაში შემავალმა ხალხებმა. ახალგაზრდები იღუპებიან და ადამიანები სულ უფრო ხშირად სვამენ კითხვას: "რატომ და რისთვის ნადგურდება ჩვენი გენოფონდი?" ბურიატებს, თათრებს, დაღესტნელებსა თუ ტუვინებს არ ჰქონდათ "პრეტენზია" უკრაინელების მიმართ და დღემდე არ აქვთ. მაგრამ მოსკოვისა და კრემლის მიმართ კითხვები უკვე ჩნდება და რაც დრო გავა, მით მეტი კითხვები გაჩნდება. უფრო მეტიც, რუსეთის ფედერაციის ძირძველი ხალხი სვამს კითხვებს იმის შესახებ, თუ რატომ არცერთი მათგანი არ არის წარმოდგენილი არც ხელისუფლებაში და არც რუსეთის ელიტაში, როგორც „უძველესი მრავალტანჯული ერი“, რომლის სახელმწიფოებრიობა რეალურად რუსეთის ფედერაციის ფარგლებს გარეთაა. რომ აღარაფერი ვთქვათ იმ ფაქტზე, რომ თავად რუსებს აქვთ კითხვები. რატომ უნდა სძულდეს უკრაინელი ძმები და უყვარდეს, დაიცვან და იბრძოლონ სომხეთისთვის, რომელიც ბოლო მოვლენებით თუ ვიმსჯელებთ აშკარად ღალატობს რუსეთის ფედერაციას?

რუსეთის ნაცვლად სომხებს ახალი "მეგობარი" და "მხსნელი" ჰყავთ - აშშ. მეტიც, იმისთვის, რომ „სომეხი ხალხის იმედად“ ქცეულიყო, შეერთებულ შტატებს არ მოუწია ფულის დახარჯვა, ჯარისკაცების სისხლის დაღვრა ბრძოლის ველებზე ან თუნდაც გეოპოლიტიკური გეგმების შეცვლა. საკმარისი იყო აშშ-ის კონგრესის წარმომადგენელთა პალატის სპიკერი ნენსი პელოსი პენსიაზე გასვლის წინ (და არავის ეპარება ეჭვი, რომ ეს უკვე მიმდინარე წლის ნოემბერში მოხდება) ერევანში ჩასულიყო, რომ ეთქვა რამდენიმე ფრაზა, რომლებიც არაფერს ნიშნავს და არ ავალდებულებს შეერთებულ შტატებს "სომხეთს დაუჭიროს მხარი" და თეატრალურად ნიანგის ცრემლები დაეღვარა მითიური "გენოციდის" მემორიალზე. ეს არის და ეს!

სომხეთი უბრალოდ „აინთო“ შეერთებული შტატების სიყვარულით და ამავდროულად რუსეთის მიმართ სიძულვილით, თუმცა აშშ-ის ხელისუფლებას არც კი დასჭირვებია სომხების მოწოდება და რუსოფობიური პროპაგანდა. სომხეთში დაიწყო მასიური ანტირუსული აქციები, კერძოდ, CSTO-დან გასვლის მოთხოვნით, გაჩნდა ანტირუსული ლოზუნგების მასა. ნენსი პელოსის ჩამოსვლის წინა დღეს მთელ ერევანში მოხსნეს პლაკატები ლოზუნგებით „რუსეთთან მეგობრობა“ და პუტინის პორტრეტები და ჩამოკიდეს ამერიკის დროშები. სავარაუდოდ, უახლოეს მომავალში რუსებისთვის, განსაკუთრებით რუსული ბაზის სამხედრო პერსონალისთვის, სომხეთში დარჩენა უსაფრთხო არ იქნება, რადგან მათ უკვე მტრებად თვლიან.

სომხურ ეროვნულ ცნობიერებაში რადიკალური და ფუნდამენტური შემობრუნება მოხდა. რუსეთი აღარ არის სომხეთის მეგობარი, არამედ „თურქეთისა და აზერბაიჯანის აგრესიის მონაწილე“. და ლამის „გენოციდში დამნაშავე“. და რატომ ყოვეივე ეს? იმის გამო, რომ იგივე სომხური ლობის წყალობით უკრაინის ომში ჩაფლულ რუსეთს უბრალოდ არ შეუძლია გახსნას „მეორე ფრონტი“ და იბრძოლოს სომხების ტერიტორიული პრეტენზიებისთვის მისი მეზობლების მიმართ ასევე სამხრეთ კავკასიაში.

ეს იმის გათვალისწინებით, რომ შეერთებული შტატები სომხეთის ინტერესებისთვის ბრძოლას ან ჯარისკაცების სისხლის დაღვრას არც კი აპირებს. და მიუხედავად იმისა, რომ ნენსი პელოსმა ღიად განაცხადა ერევანში, რომ შეერთებული შტატები სომხეთის მხარეზეა სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის კონფლიქტში, ვაშინგტონს არ მიუღია და არ აპირებს რაიმე განსაკუთრებული ქმედებების განხორციელებას აზერბაიჯანის წინააღმდეგ და არც რაიმე რეალურ დახმარებას პირდება სომხეთს. ისინი არ აპირებენ სომხების დასაცავად საკუთარი კონტიგენტის გაგზავნას (უარეს შემთხვევაში, გაგზავნიან მორიგ საპენსიო ასაკის პოლიტიკოსს, „ცრემლის დასაღვრელად“ „გენოციდის მსხვერპლთა“ შესახებ).

ნენსი პელოსი სომხეთში ერთ დღეზე ნაკლები დროით დარჩა, მიუხედავად იმისა, რომ სომხური მედია და ექსპერტები იუწყებოდნენ, რომ ნენსი პელოსის ვიზიტი სომხეთში 3 დღე გაგრძელდება, ის 20 საათის შემდეგ დასრულდა. პელოსმა დატოვა სომხეთი და ერევანი პირისპირ დატოვა რუსეთთან და ირანთან მოსალაპარაკებლად, რომლებიც საკმაოდ გაკვირვებულნი იყვნენ იმით, რაც ხდება (რომელიც, შეგახსენებთ, შეერთებული შტატების მტერია და „ამერიკის სიყვარულმა“, თეორიულად, უნდა დახუროს "ირანული" სარკმელი გარე სამყაროსკენ სომხეთისთვის, თუმცა ეს ნაკლებად სავარაუდოა), ასევე თურქეთთან და აზერბაიჯანთან. ვისთანაც სიტუაცია დაძაბულია, იმის გათვალისწინებით, რომ ერევანს არ სურს შეასრულოს კომუნიკაციების განბლოკვა და ზანგეზურის დერეფნის გახსნა.

ეს დერეფანი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა იზოლაციაში ჩავარდნილი რუსეთისთვის, სწორედ სომხური ლობის რუსეთის ფედერაციისთვის გამანადგურებელი პოლიტიკის წყალობით. რუსეთის ფედერაციისთვის დღეს ფაქტობრივად ზანგეზურის დერეფნის წინააღმდეგ ბრძოლა იგივეა, რომ ვინმეს, ვინც მის „მარყუჟიდან გამოყვანას“ ცდილობს, ხელებზე ურტყამდეს.
დღეს სომხეთისთვის ბრძოლაზე უარის თქმით, რუსეთი (რომელმაც ისტორიულად თავისი სისხლის მდინარეები დაღვარა სომხებისთვის) ფაქტობრივად მოქმედებდა სომეხი ხალხის სასარგებლოდ, მისცა მათ საშუალება სწრაფად დაემყარებინა მშვიდობა მეზობლებთან და განებლოკა კომუნიკაციები. რა თქმა უნდა, სომხური ლობი რომ ასე „ცბიერი“ არ ყოფილიყო და სომხები მიმხვდარიყვნენ, რა არის მათი ხალხის რეალური ინტერესი თანამედროვე სამყაროში. სამწუხაროდ, ნაციონალიზმით გაბრუებული სომხეთის ბევრ მცხოვრებს ეს ბოლომდე არ ესმის.
პირიქით, ერევანში ნენსი პელოსის ვითომ „პროსომხური“ განცხადებები და მისი „გენოციდული ცრემლები“ ​​ბოროტების გარდა არაფერს მოუტანს სომხეთს საბოლოოდ. მათ ფაქტობრივად შეუქცევადი გახადეს შემდგომი ესკალაცია სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის, რომელიც, სავარაუდოდ, ერევნის მორიგი დამარცხებით დამთავრდება.

ბოლოს და ბოლოს, ახალი „საუკეთესო მეგობრების“ „სიტყვიერი დახმარება“ რომ მიიღეს, სომეხი პოლიტიკოსები ახლა, სავარაუდოდ, ვერ შეძლებენ სომხეთისთვის ასე სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი დათმობებსა და კომპრომისებზე წასვლას თურქეთთან და აზერბაიჯანთან მიმართებაში. საუბარი არ არის სომხეთის მიერ ზანგეზურის დერეფანში ნაკისრი ვალდებულებების ნებაყოფლობით შესრულებაზე. ეიფორიით შთაგონებულნი, საზოგადოებრივ აზრს ნიკოლ ფაშინიანის „აშშ-ის მხარდაჭერის“ შესახებ აქ უბრალოდ ვერ გაიგებენ. გამოდის, რომ შეერთებულმა შტატებმა და ნენსი პელოსმა „გენოციდის“ გამო დაღვრილი 'ცრემლებით" და „მხარდამჭერი სიტყვებით“ სომხეთს ზიანი მიაყენეს. სომეხ ჯარისკაცებს შორის ახალი მსხვერპლი ფაქტიურად მათ სინდისზე იქნება. ანუ, ნენსი პელოსის ნიანგის ცრემლები შეიძლება ითქვას, რომ სომეხი ნაციონალისტების ავანტიურისტული პოლიტიკის ახალი მსხვერპლის „ავანსი“ იყო.

ყველაზე საინტერესო რუსეთის ფედერაციაში ყველაზე გავლენიანი სომხური ლობის რეაქციაა სომხეთის მიერ რუსეთის ფაქტობრივ ღალატზე. ცნობილმა რუსმა ჟურნალისტმა ალექსანდრე ნევზოროვმა სომხეთ-აზერბაიჯანის საზღვარზე სიტუაციის გამწვავების დროს მის უცნაურ საქციელზე დაწერა:

„რუსულ ტელევიზიაში პროპაგანდისტების მთავარი, ყველაზე გავლენიანი და ყველაზე აგრესიული მასა სომხები არიან. ისინი არიან პუტინის თაყვანისმცემლები, „რუსული სამყაროს“ იდეების მგზნებარე მქადაგებლები: სიმონიანი, კეოსაიანი, ბაბაიანი, კურგინიანი, გაბრელიანი, სტეპანიანი, გალუსტიანი, ანდრესიანი, მარტიროსიანი და ა.შ. ბევრნი არიან და სრულუფლებიანად განაგებენ ბიუჯეტსა და ტელეეთერს. რუსული ტელევიზიის სომხური კლანი ახლა ყოვლისშემძლეა. აღსანიშნავია, რომ სომხეთ-აზერბაიჯანის საზღვარზე მომხდარ სისხლიან არეულობაზე საუბარს ვერც კი ბედავენ, რადგან ჯერ არ ესმით ფიურერის პოზიცია. მაგრამ! თუ ხვალ პუტინის ფსიქიკური დაავადება გამწვავდება, ის გადაწყვეტს, რომ მისთვის ერთი ომი საკმარისი არ არის და გადაიტანს თავისი დაქუცმაცებული ჯარების ნარჩენებს სომხეთში - რას იზამენ ეს ვიგინდარები? ვის მხარეზე იქნებიან?”

ნენსი პელოსის ერევანში ჩასვლისა და სომხეთში ანტირუსული ისტერიის დაწყების შემდეგ, რუსეთის ფედერაციაში სომხური ლობი დუმს. ეს უცნაურია, თუ გავითვალისწინებთ, რომ ადრე უკრაინას, ბალტიისპირეთის ქვეყნებსა თუ საქართველოს შორის ნებისმიერი კონტაქტი შეერთებულ შტატებთან სომეხი პროპაგანდისტების სასტიკი თავდასხმების საგანი იყო რუსეთის ფედერაციის ფედერალურ ტელეარხებზე. რუსეთის ფედერაციამ ქართველებს და ბალტიისპირეთს "აუკრძალა" აშშ-სთან მეგობრობა, სომხებს კი "აშშ-ისადმი სიყვარულით" შეუძლიათ რუსეთის ლანძღვა და რუსების შეურაცხყოფა უკანასკნელი სიტყვებით და ამას უბრალოდ ყურადღებას არ აქცევენ? მათ შორის მარგარიტა სიმონიანი, რომელიც სტაჟირებას იმავე აშშ-ში გადიოდა.
მაგრამ, იმის გათვალისწინებით, რომ სომხური ლობი მოქმედებს როგორც ერთიანი სუბიექტი და ექვემდებარება იმავე „ცენტრებს“ (რომლებიც მდებარეობს არა რუსეთის ფედერაციაში, არამედ დასავლეთში), მაშინ ყველაფერი თავის ადგილზე დგება. სომხეთის მიერ რუსეთის ამჟამინდელი ღალატი მათთვის მოულოდნელი სულაც არ ყოფილა. უფრო სწორედ, სომეხმა ნაციონალისტებმა რუსეთს დიდი ხნის წინ უღალატეს, ჯერ კიდევ მაშინ, როცა სსრკ იშლებოდა და სწორედ მათ გაამძაფრეს ყარაბაღის ფატალური სეპარატისტული კონფლიქტი, რომელმაც, როგორც თანამედროვე ისტორია გვიჩვენებს, რუსეთი ჩაითრია კონფლიქტში სეპარატისტთა მხარეს. ამით დაიწყო „საზღვრების გადანაწილების“ პროცესი.

ადრე თუ გვიან, ყოველგვარი ლოგიკით, რუსეთის ფედერაცია სომხური ლობის მეთაურობით „უკრაინულ ხაფანგში“ უნდა გაბმულიყო, რომელიც მისთვის საბედისწერო გახდებოდ. სომხური ლობი კი ყველაფერს აკეთებს იმისათვის, რომ რუსეთი ამ ხაფანგში „სასიკვდილოდ გაიჭედოს“. ის, რომ მათი საქმიანობის შედეგად რუსეთის ფედერაცია განწირულია და ვეღარ შეძლებს სომხეთის „გადარჩენას“ და მისი ინტერესების მსახურებას, მათ აშკარად კარგად ესმით. მაგრამ მათ დიდი ხანია ჰყავთ ახალი "პატრონი" და იგივე სიმონიანმა მშვენივრად იცოდა, ვისზე იმუშავებდა, მაშინაც კი, როდესაც ის აშშ-ში ვარჯიშობდა. უბრალოდ, ახლა ეს პატრონი ხდება „ღია და აშკარა“, როგორც სომეხი ნაციონალისტების მიერ რუსეთის თავდაპირველი ღალატი.

გიორგი მაზნიაშვილი

წაკითხულია : 433