ანალიტიკა

გაივლის თუ არა პუტინის კოლონა ქუჩაში ნაცისტური კრიმინალი გარეგინ ნჟდესთვის?

24.11.22 22:50


2022 წლის 23 ნოემბერს CSTO-ს სახელმწიფო მეთაურები ერევნის სამიტზე შეიკრიბნენ. სომხურმა საზოგადოებამ საკმაოდ მკვეთრად გამოხატა სომხების დამოკიდებულება CSTO-ს და ამ ბლოკის მთავარი ქვეყნის, რუსეთის მიმართ. სამიტის წინ ერევნის ცენტრში მასობრივი ანტირუსული საპროტესტო აქცია გაიმართა, რომელიც ოფიციალურად ორგანიზებული იყო ეროვნულ-დემოკრატიული პოლუსის პარტიის მიერ.

 

თუმცა, CSTO-სა და რუსეთის წინააღმდეგ მოქმედებისთვის რეალური „თანხმობა“, მთელი საინფორმაციო მხარდაჭერა ნიკოლ ფაშინიანის ამჟამინდელმა მთავრობამ გასცა. ამგვარად, როგორც ჩანს, „ცდილობს გამართლება უპოვოს“ აშშ-ს კონგრესის წარმომადგენელთა პალატის სპიკერის ნენსი პელოსის თეატრალურ ცრემლებს, რომლებიც მან დაღვარა მითიური „გენოციდის“ მემორიალზე.

 

მსვლელობის მონაწილეები, რომელთაც სიმბოლურად დაიწყეს მსვლელობა ნაცისტური კრიმინალის გარეგინ ნჟდეს პომპეზურ ძეგლთან, რომელიც „რუსეთის დიდი მეგობრის“ სერჟ სარგსიანის მმართველობის წლებში იყო აღმართული, სკანდირებდნენ ანტირუსულ ლოზუნგებს: „რუსეთი - მტერი! ", "CSTO - მტერი!". გამომსვლელებმა გააპროტესტეს "სომხეთისადმი მტრულად განწყობილი" რუსეთის ლიდერის ვლადიმერ პუტინის ვიზიტი, მოითხოვეს სომხეთის გასვლა CSTO-დან და რუსული სამხედრო ბაზის გაყვანა გიუმრიდან. 

 

ანუ, რუსეთი სომხებისთვის უკვე მტერია. შესაბამისად დამოკიდებულებაც მის მიმართ, როგორც მტრისადმი, რომლის საკუთარი  ინტერესებისთვის გამოყენება, გაძარცვა, მოტყუება, კედელთან მიყენება არამარტო შესაძლებელია, არამედ აუცილებელიცაა. იმავდროულად, ახლა რუსეთსა და ხელისუფლებას იმაზე მეტად სჭირდება იმათი მხარდაჭერა, თუნდაც სიმბოლური,  ვისაც ისინი თავის „მეგობრად და მოკავშირედ“ თვლიდნენ.

 

უფრო მეტიც, სწორედ ამ „მეგობრების“ ძალისხმევის წყალობით, რომლებიც ეყრდნობოდნენ სეპარატიზმის მხარდაჭერას და საზღვრების გადაკეთებას მთელ პოსტსაბჭოთა სივრცეში, რუსეთი აღმოჩნდა დღევანდელ კატასტროფულ ვითარებაში. სწორედ სომხური ლობის ძალისხმევით ჩაერთო იგი უკრაინის წინააღმდეგ სისხლისმღვრელ ომში, რომელშიც მარცხზე მარცხს განიცდის და სწრაფად ინაცვლებს "მეორე ზესახელმწიფოს" პოზიციიდან მსოფლიო გარიყულთა რიგებში.

 

მაგრამ, ამავდროულად არავინ უჭერს მხარს რუსეთის ფედერაციაში ისეთ „სამხედრო“ განწყობებს, როგორიც არის სომხური ლობი და სომხური პროპაგანდა. მარგარიტა სიმონიანს, ტიგრან კეოსაიანს, სემიონ ბაღდასაროვს, არმენ გასპარიანს, არამ გაბრილიანოვს და ისეთ პროსომეხ ფინიებს, რომლებიც მათთან ერთ ხმაში მღერიან სემიონ პეღოვის მსგავსად, არ სურთ არაფრის მოსმენა უკრაინასთან მშვიდობისა და უკრაინის მიწების დეოკუპაციის და მოწოდების -"ომი გამარჯვებული დასასრულისკენ" ნებისმიერ ფასად - შესახებ. მსოფლიო ბირთვული ომის ფასადაც კი. ანუ, ვითომ „პრორუსული“ სომხები მანიაკალურად უბიძგებენ რუსეთს განადგურებისკენ. თუმცა, რუსეთის ნამდვილი მეგობრები ეცდებოდნენ კატასტროფის მინიმუმამდე შემცირებას, სანამ გვიანი არ იქნებოდა და ყველაფერს გააკეთებდნენ რუსეთის ფედერაციისთვის, რომ შეეჩერებინა ომი უკრაინაში, რაც მისთვის დამღუპველია.

 

მეორე მხრივ, ერევნელი სომხები და დასავლეთ სომხური დიასპორის უმეტესობა აგრესიულად ანტირუსულია. ისინი რუსეთს ყველა მომაკვდინებელ ცოდვაში ადანაშაულებენ და არა ვინმესთან, არამედ სომხეთთან და სომხებთან მიმართებაში. მართალია რუსეთმა, ზოგადად, სომხეთი სომხების უცხო ქვეყნებში ჩასახლებით შექმნა, ფაქტობრივად დღეს სომხური ნაციონალისტური ინტერესების გამო ანგრევს მის სახელმწიფოებრიობას. პარადოქსია? სულაც არა!

 

სომხური ნაციონალიზმი და ზოგადად „სომხური პროექტი“ წმინდა „დასავლური“ გამოგონება იყო, რომელიც ორგანიზებული იყო რუსეთის მტრების მიერ. მაგრამ ისე მოხდა, რომ სწორედ რუსეთმა დაღვარა ამ პროექტისთვის სისხლი, ყველანაირად სუბსიდირება მოახდინა და მხარი დაუჭირა როგორც შეეძლო, თავისი ინტერესების საზიანოდ.  სანაცვლოდ გულუბრყვილოდ ელოდა „მადლობას“.

 

მადლობა არ იქნება. ვინაიდან სომხური ნაციონალიზმი და ზოგადად სომხური პროექტი სწორედ რუსეთის განადგურების მიზნით დაიწყო. ან თუნდაც იმიტომ, რომ მისი ყველა მსხვერპლი "სამხრეთ-დასავლეთის მიმართულებით", მთელი მისი იმპერიული ამბიციები გამხდარიყო ამაო და "განულებულიყო".

 

რუსეთმა სომეხი ნაციონალისტებისთვის მასალა უკვე შეიმუშავა. მათ არ სჭირდებათ იგი. უბრალოდ, სომეხი ნაციონალისტები მოსკოვში და ზოგადად რუსეთის ფედერაციაში იმედოვნებენ, რომ საბოლოოდ, „რუსული პატრიოტიზმის“ ლოზუნგების საფარქვეშ, რუსეთს რაიმე ნაწილებს წაგლეჯენ (იგივე კრასნოდარის ტერიტორია სოჭთან) და იმასაც, რაც რუსეთმა ამ წლების განმავლობაში მოახერხა მეზობლებისთვის წაერთმია - იგივე ქართული აფხაზეთისა.

 

ხოლო "პროდასავლურ" სომეხ ნაციონალისტებს სომხეთთან ერთად "სახლში დაბრუნების" იმედი აქვთ. ანუ დასავლეთში. იმ იმედით, რომ რუსეთის დაღუპვის პირას მიყვანის წარმატებით „შესრულებული მისიისთვის“ ახალი მფლობელებისაგან  „ჯილდოს“ მიიღებენ. იგივე აზერბაიჯანული, ქართული და თურქული მიწების ხარჯზე.

 

 

ალექსანდრე ზაქარიაძე

წაკითხულია : 460


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები