ანალიტიკა

ურთიერთობა მუსლიმებსა და ებრაელებს შორის ისრაელის შექმნამდე და დღევანდელი მითები მათი „ისტორიული მტრობის“ შესახებ

07.11.23 14:20


რატომღაც, ბოლო დროს, ახლო აღმოსავლეთში არსებულ ვითარებასთან და ღაზას სექტორის ომთან დაკავშირებით, მთელ მსოფლიოში ობივატელებს შორის გავრცელდა ისლამოფობიური სტერეოტიპი, რომ „მუსულმანებს ყოველთვის სძულდათ ებრაელები“. თუმცა, დღესაც კი მათ, ვინც ღაზას სექტორში პალესტინელების დაბომბვასა და ფაქტობრივ გენოციდს ეწინააღმდეგება (და არა მხოლოდ მუსლიმებს, არამედ ქრისტიანებსაც) არაფერი აქვთ ებრაელების, როგორც ეთნიკური ჯგუფის და ებრაელების, როგორც რელიგიური ჯგუფის საწინააღმდეგო. მაგრამ გარკვეულ ძალებს აშკარად სურთ მუსულმანებსა და ებრაელებს შორის ხელოვნურად გამწვავებული უთანხმოებასა და სიძულვილს გლობალური ელფერი შესძინონ.


რაში სჭირდებათ ეს - ეხლა მხოლოდ ვარაუდებს გამოვთქვამთ. კერძოდ, ძნელია იპოვოთ უკეთესი მიზეზი, რომ ყველგან „მოუჭირონ ხრახნები“ „ანტისემიტიზმთან“ ბრძოლის საბაბით. განსაკუთრებით იმ ქვეყნებში, სადაც მუსულმანური თემებია. ზოგადად, ევროკავშირის ქვეყნებში, თითქოს „ისლამისტი ექსტრემისტების“ და თითქოს „ანტიებრაელების“ არსებობა შესანიშნავი მიზეზია საზოგადოებაზე ისედაც ტოტალური პოლიციური კონტროლის გამკაცრებისთვის, განსაკუთრებით ისეთ ქვეყნებში, როგორიცაა საფრანგეთი.


თუმცა, ისტორიული ფაქტები იმაზე მეტყველებს, რომ ისრაელის სახელმწიფოს შექმნამდე მუსულმანებსა და ებრაელებს შორის კონფლიქტი საერთოდ არ ყოფილა. არც ებრაელი მოსახლეობის დევნას ქონია ადგილი მუსულმანურ ქვეყნებში. უფრო მეტიც, ხშირად ებრაელები და მუსულმანები თანაბრად იდევნებოდნენ. საკმარისია გავიხსენოთ დევნა ესპანეთში რეკონკისტის შემდეგ, სადაც არა მხოლოდ მუსულმანებსა და ებრაელებს შეეხოთ რეპრესიები, რომლებმაც შეინარჩუნეს რწმენა, არამედ იდევნებოდნენ და მთლიანად გააძევეს ისინიც, ვინც ოფიციალურად მოექცა კათოლიციზმზე (მორისკოსები და მარანოსები).


გთავაზობთ მოკლე ისტორიულ ქრონოლოგიას, რომელიც დაკავშირებულია ებრაელთა დევნასთან ბოლო ათასი წლის განმავლობაში:


1080 - გააძევეს საფრანგეთიდან.
1098 - გააძევეს ჩეხეთიდან.
1113 - განდევნილი კიევის რუსეთიდან (ვლადიმერ მონომახის მიერ)
1113 - ებრაელების ხოცვა-ჟლეტა კიევში.
1147 - გააძევეს საფრანგეთიდან.
1171 - გააძევეს იტალიიდან.
1188/1198/1290 – განდევნეს ინგლისიდან.
1298 - გააძევეს შვეიცარიიდან.
1306 - გააძევეს საფრანგეთიდან.
1360 - გააძევეს უნგრეთიდან.
1391 - გააძევეს ესპანეთიდან.
1394 - გააძევეს საფრანგეთიდან.
1407 - გააძევეს პოლონეთიდან
1492 - გააძევეს ესპანეთიდან (კანონი, რომელიც უკრძალავს ებრაელებს ქვეყანაში სამუდამოდ შესვლას)
1492 - გააძევეს სიცილიიდან
1495 - გააძევეს ლიტვიდან და კიევიდან
1496 - გააძევეს პორტუგალიიდან
1510 - გააძევეს ინგლისიდან
1516 - გააძევეს პორტუგალიიდან
1516 - სიცილიური კანონი, რომელიც ებრაელებს მხოლოდ გეტოში ცხოვრების ნებას რთავდა.
1541 - გააძევეს ავსტრიიდან.
1555 - გააძევეს პორტუგალიიდან.
1555 - რომში კანონი, რომელიც ებრაელებს მხოლოდ გეტოში ეცხოვრა.
1567 - გააძევეს იტალიიდან.
1570 - გააძევეს გერმანიიდან (ბრანდენბურგი).
1580 - გააძევეს ნოვგოროდიდან (ივანე მრისხანე).
1592 - გააძევეს საფრანგეთიდან.
1616 - გააძევეს შვეიცარიიდან.
1629 - გააძევეს ესპანეთიდან და პორტუგალიიდან (ფილიპე IV)
1634/1655 - განდევნილი შვეიცარიიდან
1660 - გააძევეს კიევიდან
1701 - სრული განდევნა შვეიცარიიდან (ფილიპ V-ის ბრძანებულება)
1828 - გააძევეს კიევიდან.
1933 - გერმანიიდან გაძევება და გენოციდი.


გამოდის, რომ ისტორიულად ქრისტიანულ ქვეყნებში ებრაელებს თითქმის ყველგან დევნიდნენ (გამონაკლისი იყო საქართველო) და პირიქით, ებრაელებს არასოდეს დევნიდნენ მუსულმანურ ქვეყნებში! არასოდეს!
სანამ სიონისტური პროექტის განხორციელება დაიწყება, ომი პალესტინაში 1947 წელს დაიწყო ებრაელ ჩამოსახლებულებსა და ძირძველ არაბ მოსახლეობას შორის. 1948 წლის 14 მაისს ოკუპირებულ პალესტინის ტერიტორიებზე შეიქმნა ისრაელის სახელმწიფო. მაგრამ მშობლიური მიწიდან ისევ და ისევ დევნიდნენ და ასახლებდნენ არა ებრაელებს, არამედ მუსულმანებს.


ზემოხსენებულ ქრონოლოგიაში მეტად საინტერესოა კიევის, როგორც ებრაელების (რომლებიც იქ ცხოვრობდნენ ხაზარეთის კაგანატის დროიდან) დევნის ადგილის ხშირად ხსენება. ასევე საჭიროა დაემატოს ებრაელთა უპრეცედენტო დევნა უკრაინაში ხმელნიცშინის დროს (1648 -1657 წწ.), რამაც ასევე დააზარალა კიევი. ეს ისტორიული ფაქტები უფრო პარადოქსულად გამოიყურება თანამედროვე კიევისა და უკრაინის ფონზე, სადაც პრეზიდენტი ეროვნებით ებრაელია და პოლიტიკური ელიტის მნიშვნელოვანი ნაწილი ებრაელია (უკრაინის ხელისუფლების უმაღლეს წარმომადგენლებს შორის, ზოგადად, ძნელია იპოვოთ ეთნიკური უკრაინელი).


ამ ფონზე, უკრაინა სულ უფრო და უფრო განიხილება, როგორც ისრაელიდან „უკურეპატრიაციის“ დანიშნულების ადგილი, რისი ნიშანი, მაგალითად, იყო უძრავი ქონების უსაშველოდ მზარდი ფასები ოქტომბრის დასაწყისიდან (ზოგიერთ რაიონში 30-მდე). თვეში 40%!), რაც არ არის დამახასიათებელი ომში ჩართული ქვეყნისთვის. გარდა ამისა, დღეს პოლიტიკური ანალიტიკოსების უმეტესობამ ერთხმად დაიწყო საუბარი უკრაინაში ომის „გაყინვის“ შესახებ, ახლო აღმოსავლეთში გამწვავებული კონფლიქტის ფონზე.

 


გიორგი კვინიტაძე

წაკითხულია : 1036


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები