ანალიტიკა

იგეგმება თუ არა სოხუმისა და ცხინვალის სეპარატისტების მეშვეობით „სომხეთის გაერთიანება რუსეთის ფედერაციაში “
29.11.23 15:25

ახალი ნიშნები იმისა, რომ კრემლმა უარი არ თქვა ერევანში „თავისი“ რეჟიმის აღდგენის იდეაზე, არამედ ამ საკითხის მოგვარებით საქართველოს საბოლოოდ დაშლასაც აპირებს უკვე გაჩნდა. სწორედ ამის იმედი აქვს აზერბაიჯანული ყარაბაღიდან გაქცეულ რევანშისტებისა და „არცახელი“ სეპარატისტების უმრავლესობას.

 

სომხეთის პროკრემლისტი ექს-პრეზიდენტის რობერტ ქოჩარიანის ინტერვიუს შეფასება სხვანაირად არ შეიძლება. ის ნიკოლ ფაშინიანს თითქმის არ აკრიტიკებდა, უფრო „სომხეთის რუსეთთან შერწყმას დაჟინებით მოითხოვდა“. რობერტ ქოჩარიანმა განაცხადა, რომ 80-იანი წლების ბოლოს მიაცუმის მოძრაობის დაწყებისას, ის სსრკ-ს და „სსრკ-ს  შემადგენლობაში“ ყარაბაღის შენარჩუნებას მხარს უჭერდა. 

 

ცხადია, რობერტ ქოჩარიანის კურატორებმა კრემლიდან ახალ ხრიკებს მიმართეს. ყარაბაღის დაკარგვით ხელის მოთბობის წინარე მცდელობა ჩაიშალა. ახლა მოსკოვი სომხეთში პოლიტიკური ძალაუფლების გავრცელებისთვის „საძირკველის“ გამაგრებას გეგმავს - „რუსეთის ფედერაციასთან გაერთიანების“ იდეის გარშემო. ლოგიკურია ვივარაუდოთ, რომ რადგან სომხეთსა და რუსეთის ფედერაციას შორის საერთო საზღვარი არ არსებობს, ამ „გაერთიანების“ გამო, შესაძლოა, საქართველო „დაანგრიონ“.

 

„სსრკ-ის რეინკარნაციაში“ ახალი არაფერია და ქოჩარიანმა მოსკოველ მფარველებთან ერთად უბრალოდ გაიხსენა „დიდი ხნის დავიწყებული ძველი საკითხი“. მათ ხომ მოსკოვს საგანგებოდ მიმართეს, სსრკ-ს ხელმძღვანელობას კავშირის ფარგლებში საზღვრების გადაკეთების მოთხოვნით, როცა ხანკენდში „მიაცუმის“ მხარდამჭერი მიტინგები გაიმართა. „დამოუკიდებელ სომხეთზე“ თუნდაც „არცახთან“ ერთად მოთხოვნა საერთოდ არ ყოფილა. ხოლო ეს მიმართვები „მიაცუმთან“ დაკავშირებით კოორდინირებული იყო სსრკ-ს კგბ-სთან და ცენტრალურ კომიტეტთან.

 

ასევე მოსკოვის მისამართით ისმოდა მოთხოვნები ავტონომიური რესპუბლიკის „სტატუსის“ მოთხოვნით ცხინვალში გამართულ სეპარატისტულ მიტინგებზე. სეპარატისტთა შეკრება აფხაზეთში, სოფელ ლიხნიში, აფხაზეთისთვის „საკავშირო რესპუბლიკის სტატუსის“ მინიჭების მოთხოვნით, ისევ კრემლის ინიციატივით მოხდა და მიმართვა კრემლისადმი, ანუ რაიმე „დამოუკიდებლობაზე“ საუბარი არ ყოფილა სეპარატიზმის გარიჟრაჟზე. საუბარი მხოლოდ "განახლებულ სსრკ"-ს ეხებოდა.

 

თუკი სსრკ-ს დაშლის წინ, რომლის ერთ-ერთი ხელშემწყობიც კრემლი გახლდათ, ყარაბაღში სეპარატიზმმა  აფხაზეთსა და სამაჩაბლოში „უბიძგა“ სეპარატისტულ პროექტებს, დღეს, პირიქით, ეს სეპარატისტული პროექტები გამოყენებული იქნება სომხეთის დასაბრუნებლად კრემლის ორბიტაზე, შემდეგ კი ეცდებიან  "აღადგინონ" "არცახი", რომელიც კარგა ხანია დავიწყებას მიეცა.

 

რობერტ ქოჩარიანმა სწორედ რომ დროულად შეწყვიტა ფაშინიანის კრიტიკა. მაგრამ კრემლის მომხრე ჰაიელი ნაციონალისტების და რევანშისტების „ბრძოლის ეპიცენტრი“ ნიკოლ ფაშინიანის ძალაუფლებასთან ერთად გასცდა სომხეთის რესპუბლიკის საზღვრებს.

 

ეს კი მას შემდეგ მოხდა, რაც 2023 წლის 24 ნოემბერს ფაშინიანმა პირდაპირ ეთერში უპასუხა კითხვას მზად არის თუ არა სომხეთი აღიაროს აფხაზეთი და ე.წ. „სამხრეთ ოსეთი“ ოკუპირებულ ტერიტორიებად: „ჩვენ ცალსახად და სრულად ვუჭერთ მხარს საქართველოს ერთობას, სუვერენიტეტს, ტერიტორიულ მთლიანობას, დამოუკიდებლობასა და დემოკრატიას“.

 

წარმოგიდგენიათ, რა ამბავი ატყდა?! თავად ქართული სახელმწიფოებრიობა და საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა ხომ სძულთ ჰაი ნაციონალისტებს, განსაკუთრებით „კრემლის მომხრეებს“. მაგრამ, ვინც სომხეთში იმყოფებოდა და იძულებული იყო საქართველოს გავლით ემგზავრა, უფრო გონივრულად მიიჩნევდა, ღიად არ გამოეხატათ აღშფოთება ფაშინიანის სიტყვებზე და დუმილი არჩია. აი რუსეთის ფედერაციაში მცხოვრები ჰაიები კი გააქტიურდნენ. კრემლის მომხრე ჰაიელმა „აზნაურობამ და თავადაზნაურობამ“ ხმამაღლა გამოთქვა აღშფოთება ფაშინიანის მიმართ, რომელმაც გაბედა უარი ეთქვა, თუნდაც სიტყვით, საქართველოს ტერიტორიაზე სეპარატიზმის მხარდაჭერისთვის. ბუნებრივია, რუსული ჰაიური ლობის მითითებით, ფაშინიანის წინააღმდეგ გამოვიდნენ ცხინვალსა და სოხუმში სეპარატისტული მარიონეტები, ასევე აფხაზეთის ჰაიური თემის ლიდერები.

 

ამგვარად, ე.წ. მარიონეტმა „პრეზიდენტმა“ თვითგამოცხადებული ე.წ „სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკისა“ ალან გაგლოევმა განაცხადა, რომ „არცახის“ სეპარატისტთა დაცვაზე უარის თქმით „სომხეთის პრემიერ-მინისტრმა ნიკოლ ფაშინიანმა უღალატა თავის ხალხს და სამხრეთ ოს ხალხს მისი აზრი არ აინტერესებს“.

 

აფხაზმა ჰაიმ ნიკოლ ფაშინიანის წინააღმდეგ და საქართველოს მიმართ სიძულვილით ისაუბრა. თვითგამოცხადებული „აფხაზეთის რესპუბლიკის“ პარლამენტის წევრებმა აშოტ მინოსიანმა, გალუსტ ტრაპიზონიანმა, ერიკ რშტუნიმ და ლევონ გალუსტიანმა სომხეთის პრემიერ-მინისტრის ნიკოლ ფაშინიანის სიტყვებთან დაკავშირებით საქართველოს ერთიანობისა და სახელმწიფოებრიობის მხარდაჭერის შესახებ განცხადება გაავრცელეს.

 

„ჩემს საჯარო განცხადებებში მე არაერთხელ მითქვამს, რომ „სრულიად და ცალსახად ვუჭერთ მხარს საქართველოს ერთობასა და სახელმწიფოებრიობას“, – განაცხადა ცოტა ხნის წინ სომხეთის პრემიერ-მინისტრმა ნიკოლ ფაშინიანმა. არცახის ტრაგედიის შემდეგ, როდესაც სომხეთის ამჟამინდელმა ხელმძღვანელობამ მთიან ყარაბაღში მცხოვრები საკუთარი 120 ათასი მოქალაქე გამოსახლებისთვის გაწირა, ფაშინიანის ბოლო გამოსვლა შეიძლებოდა კომენტარის გარეშე დარჩენილიყო. მაგრამ ზედმეტად ცინიკურად ჟღერდა თეზისი საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის მხარდაჭერის შესახებ.

 

ცინიკურად - არა იმიტომ, რომ „აფხაზეთის რესპუბლიკას“, როგორც დამოუკიდებელ სახელმწიფოს, არავითარი კავშირი არ აქვს სუვერენულ საქართველოსთან, არამედ იმიტომ, რომ რამდენიმე წლის წინ ერევანმა ხმამაღლა განაცხადა, რომ „არცახი“ სომხეთია და არ დაუშვებს აზერბაიჯანის მხრიდან ყარაბაღის ტერიტორიის რაიმე სახით ხელყოფას. სამწუხაროდ, მოვლენების შემდგომმა განვითარებამ აჩვენა, რომ სომხეთის ხელისუფლება ექვემდებარება კონიუნქტურას და ადვილად იცვლის პოზიციას, მათ შორის სომეხისთვის ყველა ისეთ მტკივნეულ საკითხთან დაკავშირებით, როგორიცაა არცახის სახელმწიფოს არსებობა. მსოფლიოს პოლიტიკური რუკიდან მისი გაქრობის ფაქტი მთლიანად ოფიციალური ერევნის "დამსახურებაა", რომელმაც ყველაფერი გააკეთა სუვერენული მთიანი ყარაბაღის რესპუბლიკის მშენებლობის იდეის შესაჩერებლად. გავიხსენოთ, რომ მის შექმნას ათიათასობით ადამიანი შეეწირა“, - ნათქვამია ჰაი ეროვნების სეპარატისტი დეპუტატების განცხადებაში.

 

განცხადების ავტორები ფაშინიანის სიტყვებს დემარშად მიიჩნევენ თავიანთი „სამშობლოს“ - აფხაზეთის წინააღმდეგ.

 

განცხადება სოხუმის მარიონეტმა ასლან ბჟანიამაც გააკეთა და მისი სიტყვებიდან მართლაც შეიძლება დავასკვნათ, რომ სეპარატისტული აფხაზეთი ლიკვიდირებული „არცახის“ ნაცვლად „მეორე სომხურ სახელმწიფოდ“ იქცა. ეს  ხაის და კრემლის მარიონეტმა ასლან ბჟანიამაც დაადასტურა:

 

„აფხაზეთში სომხებს აქვთ ყველაფერი, რისი გარანტირებაც ნიკოლ ფაშინიანს არ შეეძლო ყარაბაღელი სომხებისთვის, რომლებიც მისი პოლიტიკის შედეგად სახელმწიფოებრიობის დაშლისა და მშობლიური მიწიდან მასობრივი გასახლების ტრაგედიის მსხვერპლად იქცნენ. მეტიც, ნიკოლ ფაშინიანის პოლიტიკის შედეგი იყო თავად სომხეთის რესპუბლიკის ტერიტორიული მთლიანობის დარღვევა“, - ნათქვამია ე.წ. აფხაზეთის "პრეზიდენტის" განცხადებაში. 

 

ყველაფერი მიდის იქამდე, რომ სომხეთის კრემლის კონტროლქვეშ „დაბრუნების“ პროექტში საბოლოო სიტყვა სწორედ სეპარატისტულ აფხაზეთს, უფრო სწორად მის სრულ ბატონ-პატრონებად ქცეულ ჰაიებს ეკუთვნით. ეს შეიძლება მოხდეს რუსეთის მხრიდან აგრესიის გამოვლინებით სეპარატისტული პლაცდარმებიდან, „სამხედრო დერეფნის“ მეშვეობით საქართველოს საბოლოო დანაწევრებით და განადგურებით.

 

შემდეგ კი ყარაბაღის კლანი, რომელიც ერევანში „რუსული ხიშტებით“ მოვიდა ხელისუფლებაში, შეიძლება „არცახის“ წინააღმდეგ შურისძიების ავანტიურაზე წამოეგოს. მით უმეტეს, ჰაიელთა ეროვნული რესურსები უკვე ღიად საუბრობენ საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე "დევნილი „არცახის“ ხელისუფლების" ჩამოყალიბების გეგმების შესახებ . მაგალითად, როგორიცაა "ამხანაგი გენერალი":

 

„აფხაზებმა და ოსებმა გააგებინეს სომხებს, თუ ვინ ხელმძღვანელობს მათ

სალამი უქნარებს!

 

ახლა გასაგებია, სად უნდა ჩამოყალიბდეს ემიგრაციაში მყოფი „არცახის რესპუბლიკის“ ხელისუფლება. ეს შეიძლება გაკეთდეს როგორც „სამხრეთ ოსეთში“, ასევე აფხაზეთში. საკითხავია, რამდენად მზად არიან ამისათვის “არცახის” წარმომადგენლები (ეს ჯერჯერობით ბუნდოვანია).

 

თვალნათელი მტკიცებულება იმისა, თუ რამდენად უნიათოა ფაშინიანი საგარეო პოლიტიკის ასპარეზზე, გახლავთ მისი პასუხი პროვოკაციულ კითხვაზე იმის შესახებ, არის თუ არა რუსეთის მიერ ოკუპირებული ორი ტერიტორია, რომელიც ოდესღაც ქართული იყო. ჩვენმა მელოტმა ბრძენმა განაცხადა: „ჩვენ ცალსახად და სრულად ვუჭერთ მხარს საქართველოს ერთობას, სუვერენიტეტს, ტერიტორიულ მთლიანობას, დამოუკიდებლობას და დემოკრატიას“.

 

რას ვიზამთ, პაშინიანის ჰობია ყველას ტერიტორიული მთლიანობის ცნობა. მიუხედავად დამოუკიდებლობისთვის დაღვრილი სისხლის მდინარეებისა და რეალიებისა.

 

რა მოიგო მან ამ აღიარებით? საქართველომ, რომელიც მორიგი მაიდანის ზღვარზე დანის პირზე გადის და არ სურს (ყოველ შემთხვევაში, მის მთავრობას და საპარლამენტო უმრავლესობას) გაემოჯნოს რუსეთს ევროინტეგრაციის კურსის ფონზე, რა თქმა უნდა, ტაში დაუკრა პაშინიანს და მაშინვე დაავიწყდა მისი პათოსით გაჯერებული სიტყვები.

 

ფაშინიანის აღიარება არ უზრუნველყოფს საქართველოს მხრიდან ლოიალობას ომის შემთხვევაში, ან თუნდაც მის ჩართულობას 3+3 მოლაპარაკების ფორმატში.

 

 

სამაგიეროდ ნიკოლ ვოვას ძემ ზრდასრულივით მიიღო. რუსეთმა, ჩვეულებისამებრ, პაშინიანის პოლიტიკური ხულიგნობის სიას კიდევ ერთი სტროფი დაუმატა. „სამხრეთ ოსეთის“ პრეზიდენტმა ალან გაგლოევმა ზიზღით წარმოსთქვა, რომ „ნიკოლ ფაშინიანის აზრი, რომელმაც თავის ხალხს უღალატა, ჩვენ არ გვაინტერესებს“. ის ამბობს: „დღეს სამხრეთ ოსეთი აღიარებულია რუსეთის ფედერაციის და რიგი სხვა ქვეყნების მიერ დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ და ეს ყველამ უნდა გაითვალისწინოს“.

 

აფხაზეთის პრეზიდენტმა ასლან ბჟანიამ შეახსენა ფაშინიანს, რომ „„აფხაზეთში სომხებს აქვთ ყველაფერი, რისი გარანტირებაც ნიკოლ ფაშინიანს არ შეეძლო ყარაბაღელი სომხებისთვის, რომლებიც მისი პოლიტიკის შედეგად სახელმწიფოებრიობის დაშლისა და მშობლიური მიწიდან მასობრივი გასახლების ტრაგედიის მსხვერპლად იქცნენ."

 

ეთნიკურმა სომხებმა - „აფხაზეთის რესპუბლიკის სახალხო კრების“ დეპუტატებმა ფაშინიანლ ლაგამი ამოსდეს, როცა განაცხადეს, რომ „სუვერენული“ „მთიანი ყარაბაღის რესპუბლიკის“ იდეის კრახი, რომლისთვისაც ათიათასობით სომეხი დაიღუპა, მთლიანად ოფიციალური ერევნის "დამსახურებაა". ისინი წერენ: „აფხაზეთში, ფაშინიანისგან განსხვავებით, არ არსებობენ პოლიტიკოსები, რომლებიც კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენებენ ხალხის არჩევანს და კალმის ერთი მოსმით გააქრობენ მისი ვაჟებისა და ქალიშვილების სისხლით დაპყრობილ ქვეყანას“.

 

ფაშინიანის წარმატებას მთელ მის საერთაშორისო წარმოადგენს გზადაგზა მტრების შეძენა, მათ შორის სომეხი ეროვნების მტრებისა.

 

ასე განაგრძე, ნიკოლ. რჩება უკრაინის ტერიტორიული მთლიანობის აღიარება - კოლექტიური დასავლეთის იარაღისა და სამხედრო გაკოტრების ფონზე, ეს იქნება უკიდურესად დროული განცხადება.

 

მერე დონბასიც მოუყვება სომხებს, რომ  მათი ხელმძღვანელი  ნაძირალაა, რომელმაც უბრძოლველად დაუთმო სამშობლოს ნაწილი მტერს, უღალატა დაღუპული ჯარისკაცების ხსოვნას და ათიათასობით ადამიანს წაართვა სახლები“.

 

სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ყველაფერი იმაზე მეტყველებს, რომ აფხაზეთში, სადაც „სომხებს აქვთ ყველაფერი, რისი გარანტირებაც ნიკოლ ფაშინიანს არ შეეძლო ყარაბაღელი სომხებისთვის“, შეიქმნება „დევნილობაში მყოფი „არცახის“ მთავრობა“. შესაძლოა რუსეთის ფედერაციის სპეცსამსახურების მიერ შეიარაღებული და ჩამოყალიბებული „არცახის არმიაც“ იქ გადავიდეს. ეს იქნება დიდი კავკასიური ომის წინაპირობა. შემთხვევითი არ არის, რომ პოსტში ნახსენებია უკრაინული დონბასი, სადაც დამპყრობლების მხარეზე სომხური არბატის ბატალიონი იბრძვის. მისი და სხვა ფორმირებები უკრაინაში ომის „გაყინვის“ შემთხვევაში, სავარაუდოდ, საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე გადაინაცვლებენ.

 

გიორგი მაზნიაშვილი

წაკითხულია : 541