ანალიტიკა

გამარჯვების დღის, 9 მაისის «არწახიზაცია» - ახალი საფრთხე საქართველოსათვის
01.06.17 15:35

სომხებისათვის გამარჯვების დღე 9 მაისი დღეს წმინდა ნაცისტურ და შოვინისტურ დღესასწაულად იქცა. დიდ სამამულო ომში გამარჯვებას სომხები იხსენებენ მხოლოდ პროვოკაციული მიზნით, რათა მიეტმასნონ ღონისძიებას ნაციზმზე გამარჯვებულ სხვა საბჭოურ ერებთან ერთად. თუმცა ამ დღესასწაულში ისინი სრულიად სხვა აზრს დებენ - წმინდა ფაშისტურს სეპარატისტული მიმართულებით.

სიმბოლურია, რომ მოსკოვში 9 მაისის გამარჯვების დღის არსანიშნავად მოკავშირეებთან, რომელთა წყალობითაც არსებობს სასომხეთი - რუსებთან- პრეზიდენტი სერჟ სარგისიანი არ ჩასულა.

ყველა ნორმალური ადამიანისათვის წმინდა დღედ შერაცხულ 9 მაისს სერჟ სარგისიანი იმყოფებოდა მის მიერ ოკუპირებულ სხვის ტერიტორიებზე - ყარაბაღში. სომხური დიასპორის ყველა სომეხ წევრს კი მისცეს „განკარგულება“ აღენიშნათ ნაციზმზე დიადი გამარჯვების დღესასწაული, მაგრამ რეალუარად, სომხები აღნიშნავენ ნაციზმის აღზევებას სეხთა მიერ სსრკ-ს ყოფილ სივრცეში-ანუ ქვეყანაში, რომელმაც დაამარცხა ფაშიზმი.

შეგახსენებთ, რომ სწორედ ამ დღეს 1992 წელს სომეხმა ნეონაცისტებმა ხელში ჩაიგდეს აზერბაიჯანული ქალაქი შუშუ, სადაც მშვიდობიანი აზერბაიჯანელი ხალხის სისხლიანი ეთნიკური წმენდა მოაწყვეს. სომეხთა მხეცობა ყარაბაღში არაფრით განსხვავდებოდა ნაცისტთა მიერ ჩადენილი სისასტიკისაგან, თანაც სომხები ამას სწორედ სეპარატისტული „არწახის დროშის“ ქვეშ ახორციელებდნენ.

სასომხეთის პრეზიდენტი სერჟ სარგისიანი 9 მაისს ოკუპირებულ ხანკენდში (ყოფილი სტეფანაკერტი) გამოვიდა მიმართვით, რომელიც თავისი შინაარსით გახლდათ არა იმდენად საცხრამაისო მილოცვა, რამდენადაც „არწახობის“ აღნიშვნა და შეგნებულად გაუსვა ხაზი იმას, რომ 1992 წლის 9 მაისის შემდეგ ეს თარიღი სომხებისათვის „ორმაგი დატვირთვის მქონე“ თარიღად იქცა და „სადღესასწაულო“ ყურადღება სწორედ ქალაქ შუშას დაპყრობაზე გაამახვილა.

შუშას «განთავისუფლებით» არა მხოლოდ სტეპანაკერტი, არამედ „არწახის“ სრულიად მოსახლეობა გადაურჩა ფიზიკურ განადგურებას. სომეხ მებრძოლთა ეს დიდი გმირობა და მისი სრული ისტორიული მნიშვნელობა იმდენად მრავლისმომცველია, რომ მკვლევარები კვლავაც განაგრძობენ მის შეფასებასა და ანალიზს. 1992 წლის 9 მაისსაც და დღესაც მხოლოდ ერთი რამ არის ცხადი: „ჩვენ არ ვაპირებთ საკუთარი ცხოვრება და თავისუფლება, საკუთარი უფლებები და ღირსება მსხვერპლად შევწიროთ და არც დავუშვებთ ამას», – განაცხადა სერჟ სარგისიანმა.

სომეხი ნაციონალისტები, სავარაუდოდ, აპირებენ სხვა ერების წარმომადგენლები მსხვერპლად შესწირონ საკუთარ ნეონაცისტურ ამბიციებს. ამისათვის, ისინი შეგნებულად ახდენენ სეპარატისტული კონფლიქტების გარვივებას მთელს პოსტსაბჭოთა სივრცეში, რათა საზღვრების ჩაკეტვისა და ეთნიკური წმენდის პრეცედენტები მრავლად შექმნან.

საინტერესო ისაა, რომ 9 მაისის გამარჯვების დღესასწაულზე მოსკოვში სხვა ქვეყნების ლიდერთაგან მხოლოდ მოლდავეთის პრეზიდენტი, იგორ დოდონი ჩავიდა. იგორ დოდონის საწინააღმდეგოდ, მიუხედავად ამ პოლიტიკოსის კეთილგანწყობისა რუსეთის მიმართ – სომხური ლობი მეტად მტრულად განეწყო. სწორედ სომეხთა სურვილია მოლდავეთის ტერიტორიაზე შექმნან საზღვრების ჩაკეთვის პრეცედენტი დნესტრისპირეთთან და ამიტომ შეგნებულად ხელ უშლიან ამ კონფლიქტის მოგვარებას, ამიტომ მხარს უჭერენ სეპარატიზმს.
სომეხი ექსტრემისტები კიდევ უფრო მეტად უჭერენ მხარს საქართველოს აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში სეპარატიზმის გამოვლინებას. მით უმეტეს, რომ სწორედ აფხაზეთში, მარშალ ბაგრამიანის სახელობის სომხური ბატალიონი აწარმოებდა ქართველი მოსახლეობის ეთნიკურ ქმენდას ფაშისტური მეთოდებით.

ამავე დროს, პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში, სომხურმა დიასპორამ, რომლიც გამარჯვების დღეს მიეტმასნა თავის აშკარა ნეონაცისტური „დღესასწაულის“, სხვისი ტერიტორიების დაპყრობის - „შუშას განთავისუფლების დღის“ აღსანიშნავად, სპეციალურად ააფრიალეს „ყარაბაღიოს ეროვნული დროშა“ და „არწახის დროშა“. აღნიშნული დროშები მეტად უჩვეულოდ გამოიყურებოდა საქართველოს დედაქალაქ თბილისის ცენტრისათვის.

არსებითად, ეს ეს ტილო თეთრი ზიგზაგებით იქცა ნაცისმის აღზევებისა და სეპარატიზმის სიმბოლოდ, რამაც დააზარალა საქართველო, სადაც სეპარატისტთა და სომეხი „ბოევიკების“ ხელით დაიხოცა ათასობით ადამიანი აფხაზეთშ და სადაც დღემდე არ არის გადაწყვეტილი აფხაზეთიდან იძულებით გადაადგილებული 300 ათასი ქართველის საკითხი. მიუხედავად ამისა, თავის «არწახის» დროშას სომხები რეგულარულად გამოფენენ ხოლმე აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის არაღიარებული სახელმწიფოების წარმომადგენელთა სხვადასხვა შეკრებისას მათი სეპარატისტული დროშების გვერდით.

სამწუხაროა, რომ იმავე საქართველოს ხელისუფლებამ ეს ვერ გაიგო და დაუშვა სომეხთა პროვოკადციული „დღესასწაული“ სეპარატისტულ დროშებქვეშ თვით თბილისის ცენტრში.

უფრო მეტიც, სომეხმა პროვოკატორებმა შეგნებულად ჩააცვეს სპორტული სამოსი სეპარატისტული „არწახის დროშის“ გამოსახულებით მოზარდებსა და ბავშვებს, აცნობიერებდნენ რა, რომ საქართველოში მცხოვრები აზერბაიჯანელებისათვის ეს დროშა თითქმის იგივეს ნიშნავს, რასაც დროშა ნაცისტური სვასტიკის გამოსახულებით-ჰოლოკოსტში გადარჩენილი ებრაელებისათვის.

სომეხმა ექსტრემისტებმა საკუთარი სეპარატისტული „არწახის“ დროშები 9 მაისს მოსკოვშიც გაშალეს. თუმცა 1945 წლის დიად გამარჯვებასთან ამ დროშას არანაირი კავშირი არ გააჩნია. მოსკოვში საზეიმო ღონისძიებებისას, რომელთაც «მიეტმასნენ» სომეხი ნაციონალისტები, აზერბაიჯანელთა კანონიერ მოთხოვნას-მოეცილებინათ „არწახის“ სეპარატისტული დროშა-სომეხმა ექსტრემისტებმა აგრესიულად და გამომწვევად უოასუხეს, რითაც შეტაკების პროვოცირებას შეწყვეს ხელი.

«სომხებს არ შეუწყვეტიათ თავიანთი პროვოკაციები და შეტევაზე გადმოვიდნენ ჩვენი თანამემამულეების მიმართ. შედეგად, მხარეთა შორის გაიმართა შეტაკება. შემთხვევის ადგილზე იმყოფებოდნენ სამართალდამცავი ორგანოები. აზერბაიჯანელთა შორის არის მსხვერპლი. ერთმა ჩვენმა თანამოქალაქემ მიიღო მძიმე ტრავმა, შედეგად მას დასჭირდა სამედიცინო დახმარება», — იუწყება რუსეთში აზერბაიჯანული სათვისტომოს წარმომადგენელი.

ამგვარად, ნათელია, რომ სეპარატისტულ-ნაცისტური «არწახის» დროშას სომხები იყენებენ პროვოკაციული მიზნებით, რათა მოახდინონ შეტაკებების პროვოცირება, ხოლო შემდეგ მთელს მსოფლიოს აუწყონ „სომეხთა გენოციდის საფრთხის“ შესახებ. საქართველოსთვის ეს მეტად სახიფათოა. საიდუმლოს არ წარმოადგენს ის, რომ საქართველოს სამხრეთ მიწების ნაწილს, კერძოდ სამცხე-ჯავახეთს, სომხები მოიხსენიებენ «ოდითგანვე სომხური ჯავახკი»-ს სახელით და სრულებითაც არ მალავენ საკუთარ გეგმებს ამ მიწების ხელში ჩაგდებასთან დაკავშირებით, «არწახის სცენარის თანახმად». ამიტომ, შეტაკებების პროვოცირება შესაძლოა მოახდინონ სომეხმა წამქეზებლებმა, რათა ჰქონდეთ საბაბი საქართველოში შეიარაღებული შემოჭრისათვის-ეს კი მომაკვდინებელ საფრთხეს შეუქმნის მთლიანად საქართველოს სახელმწიფოებრიობას.




KavkazPlus

წაკითხულია : 370