ანალიტიკა

საქართველოს მიერ აფხაზეთის ყიდვის შესახებ - ცინიკოსი იაკოვ კედმის მინიშნებები
16.03.21 15:40

საერთაშორისო საზოგადოების საკმაოდ გამოცდილ სახელმწიფოთა შორის, რომლებმაც იციან კრემლის პოლიტიკის თავისებურებები, განსაკუთრებით უნდა აღინიშნოს იაკობ კედმი. სსრკ-ს ეს მკვიდრი, რომელიც ისრაელში იყო გადასახლებული, 1992-1999 წლებში იყო „ნატივის“ სამსახურის უფროსი, ყოფილი სსრკ-დან ისრაელში ეთნიკური ებრაელების გადაყვანის სპეციალობით.

 

ბუნებრივია, „ნატივის“ სამსახურმა (სინამდვილეში, ისრაელის მოსადის სადაზვერვო სამსახურის ნაწილი, რომელიც მოგვიანებით მასში უშუალოდ შედიოდა) იცოდა სეპარატისტული მოძრაობების, ომებისა და კონფლიქტების ყველა სპეციფიკა, რომლებიც ხელოვნურად იყო გაღვივებული ყოფილ სსრკ-ში. მათ შორის აფხაზეთში და ცხინვალის რეგიონში. ამ დროს ამ კონფლიქტებმა ასევე ითამაშა გარკვეული როლი ებრაელების „ცხელი წერტილებიდან“ ისრაელში გამგზავრებაში.

 

ერთ დროს, იაკოვ კედმი ხელმძღვანელ თანამდებობებს იკავებდა ისრაელის საგარეო საქმეთა სამინისტროს „რუსულ განყოფილებაში“, კედმი პირადად იცნობდა ვლადიმერ პუტინს 1990-იანი წლების დასაწყისიდან და კარგად იცის კრემლის ამჟამინდელი ხელმძღვანელობის პოლიტიკის ნიუანსები.

 

მართალია, იაკოვ კედმი თავის საჯაროდ გაკეთებულ განცხადებებში ცდილობს არ შეეწინააღმდეგოს კრემლის ოფიციალურ პროპაგანდას და ბევრ რამეზე საუბრობს, თუმცა უხეშად, მაგრამ მინიშნებებით. კედმი კარგ ურთიერთობებშია კრემლის ერთ – ერთ მთავარ პროპაგანდისტთან, ვლადიმერ სოლოვიოვთან და რეგულარულად ჩნდება სოლოვიოვის გადაცემაში. იაკოვ კედმი ასევე გამოდის პოლიტოლოგის სახით სხვადასხვა პროგრამებში რუსეთის ტელევიზიასა და რადიოში, განსაკუთრებით ხშირად რადიოსადგურზე „ვესტი-FM“.

 

იაკოვ კედმის განცხადებების ანალიზი აჩვენებს, რომ ის ”შემთხვევით” არაფერს ამბობს. თუ ამ კარგად ინფორმირებულმა ფიგურამ გარკვეულ პოლიტიკურ ფენომენზე განმარტა, რომ ”ვაჭრობა შესაძლებელია”, ეს თითქმის 100% -იანი ნიშანია, რომ პოლიტიკური მოლაპარაკებები უკვე მიმდინარეობს. კულისებში მაშინაც კი, თუ ის  შეიძლება უშედეგოდ დასრულდეს,  მაგრამ ვაჭრობის დაწყების ფაქტი უკვე არსებობს.

 

ამიტომ, ყურადღება უნდა მივაქციოთ ამ პოლიტიკოსის ბოლო ინტერვიუს - „იაკოვ კედმი: „არც ერთ პატარა სახელმწიფოს არ შეუძლია შეინარჩუნოს საკუთარი დამოუკიდებლობა“ (https://vnnews.ru/social/91080-yakov-kedmi- ni-odno-iz-malykh -gosudarstv-ne-v-sostoyanii-uderzhat-sobstvennuyu-nezavisimost.html? fbclid = IwAR0iwI_JE_ww4l1HblE0lwJIAIK6QYb7YppF4OYuia7xL2

 

მოგვყავს ინტერვიუს ნაწილი სეპარატისტულ აფხაზეთთან დაკავშირებით:

 

”- აფხაზეთში მომხდარი მოვლენები, კერძოდ ავიძბა ახრა რუსლანოვიჩის დაპატიმრება, რომელიც უფრო ცნობილია ზედმეტსახელით „აფახაზი“, არ ნიშნავს აფხაზეთის აღიარებული რესპუბლიკის ვექტორის შეცვლას? ზოგადად, რამდენად თავდაჯერებულად შეიძლება საუბარი სხვა აღიარებული და ბოლომდე არაღიარებული რესპუბლიკების დამოუკიდებლობის შემდგომ ნებაყოფლობით შენარჩუნებაზე?

 

- ბოლო ოცი-ოცდაათი წლის განმავლობაში განვითარებული მოვლენების შედეგად ჩანს, რომ საუბარი პატარა სახელმწიფოების სავარაუდო დამოუკიდებლობაზე მხოლოდ ბოდვაა, ილუზია ან განზრახ მოტყუება. არც ერთ პატარა სახელმწიფოს არ შეუძლია შეინარჩუნოს საკუთარი დამოუკიდებლობა. ერთი ქვეყნიდან მიღებული დამოუკიდებლობა სწრაფად იცვლება დამოკიდებულებად სხვა ქვეყანაზე. მხოლოდ ძლიერი ქვეყნები შეიძლება იყვნენ ნამდვილად დამოუკიდებელი ქვეყნები - და მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ სხვა ქვეყნები არიან დაინტერესებული მათი დამოუკიდებლობით. ერთადერთი მაგალითი, რისი მოყვანაც შემიძლია, არის შვეიცარია. ყველას აინტერესებს დამოუკიდებელი შვეიცარია. ამიტომ, სანამ მას საფრთხე არ ემუქრება შეუძლია იყოს დამოუკიდებელი. ყველა დანარჩენი ქვეყანა, სავარაუდოდ, მსხვილი ქვეყნებიდან დაწყებული, თუ ჩვენ ვსაუბრობთ უკრაინაზე, ან უფრო პატარაზე, თუ ვსაუბრობთ, მაგალითად, ჩეხეთზე ან უნგრეთზე, ყველა ეს ქვეყანა შეიძლება არსებობდეს მხოლოდ ბალანსის შედეგად სხვა სახელმწიფოთა შორის, რომლებიც დაინტერესებულნი არიან მათი დამოუკიდებლობით.

 

- და მაინც, აფხაზეთთან დაკავშირებით, რესპუბლიკის ხელისუფლების ბოლოდროინდელი ქმედებები ერთგვარი პროტესტი არ არის, იმედგაცრუების და საქართველოსკენ მობრუნების მზაობის შესახებ?

 

- თუ საქართველო შეძლებს აფხაზეთის სახელმწიფო და პოლიტიკური ელიტის ნაწილის "ყიდვას", ამის შეცვლა შესაძლებელია. მაგრამ ეს შეიძლება დიდხანს არ გაგრძელდეს, რადგან თავად საქართველო არ არის დამოუკიდებელი სახელმწიფო.

ის ეკუთვნის მათ, ვინც მას სუბსიდირებას უკეთებს. თუ აფხაზეთის ხელისუფლება მზად არის შევიდეს პოლიტიკური პროსტიტუციის მეორად ბაზარზე და ჩაერთოს ამ ხელობით უფროსი კოლეგის სასარგებლოდ, მაშინ ეს შესაძლებელია. ეს ხდება პოლიტიკაში. რაც დღეს ხდება პოსტსაბჭოთა სივრცეში, ეს სავარაუდოდ ნაციონალური პოლიტიკური მოძრაობები შედეგი იყო იმ პირთა გაყიდვისა, ვინც სათავეში იდგა და მათ, ვინც ჩადეს საკმარისი თანხა მათ შესაძენად. შემდეგ კი როგორც ბერნარდ შოუმ თქვა: ”ყვლაფერი ფასის საკითხია”.

 

- დასასრულისკენ, როგორც ბრძენი ადამიანი, რომელიც აკვირდება, აანალიზებს და გრძნობს, მითხარით, ხომ არ გაქვთ შინაგანი განცდა, რომ ყველაფერი სრულიად შეცვლილად გადანაწილდება?

 

- საერთოდ, ეს მახსენებს იმ სახელმწიფოს, რომელიც პომპეიში იყო, როდესაც უკვე მიწისქვეშა დარტყმები იყო, ბიძგები, ერთგვარი სუნი იყო, მაგრამ ხალხს მაინც არ სჯეროდა, რომ ვულკანის ამოფრქვევა მოხდებოდა. ჩვენ, მთელი კაცობრიობა, მთელი სახელმწიფო, პოლიტიკური მსოფლიო სტრუქტურის ძლიერი შოკის წინაშე ვდგავართ, საიდანაც გადარჩება მხოლოდ სტაბილური, ძლიერი ფორმირებები, სახელმწიფოები... ყველა დანარჩენი შეიცვლება. როგორ იქნება ეს და როდის ზუსტად - არ ვიცი. ეს დამოკიდებულია ბევრ გაუთვალისწინებელ შემთხვევაზე. ის ფაქტი, რომ დღევანდელი მსოფლიო სისტემა არასტაბილური და არაეფექტურია და უფრო და უფრო მეტ კრიზისამდე მიდის, უკვე ბრმისთვისაც გასაგებია”.

 

იაკოვ კედმის სიტყვები: ”ის, რაც დღეს ხდება პოსტსაბჭოთა სივრცეში, ეს სავარაუდოდ ნაციონალური პოლიტიკური მოძრაობების შედეგი იყო იმ პირთა გაყიდვისა, ვინც სათავეში იდგა და მათ, ვინც საკმარისი ფული ჩადო მათ შეძენაში” - ეს ცხადია ილუზია აფხაზ სეპარატისტთა ლიდერებისადმი (იგივე ვლადისლავ არძინბა და მისი თანამოაზრეები).

 

სეპარატისტებმა თავის დროზე „გაყიდეს“ აფხაზი ხალხი კრემლის უზნეო პოლიტიკოსებსა და სომხურ ლობში, მიიყვანეს ისინი საქართველოსთან გამანადგურებელ და ძმათამკვლელ ომამდე, საიდანაც აფხაზებმა განადგურების, მწუხარების, ტანჯვის, დეგრადაციისა და გადაშენების გარდა არაფერი მიიღეს.

მიუხედავად იმისა, რომ ამ მწუხარებასა და ტანჯვაზე სეპარატისტების ლიდერები აკეთებდნენ და აკეთებენ ბიზნესს, „პატრონებისგან“ ითხოვენ ახალ და ახალ გადასახადებს „უკანასკნელი გაყიდვისთვის“.

 

მაგრამ „ცბიერი“ სეპარატისტები, მათ ამჟამინდელ „მფლობელებს“ აღარ სურთ „გადაყიდონ“. მთელი კითხვა ფასშია. ეს იმ შემთხვევაში თუ არ აღინიშნება თვით სეპარატისტების კორუმპირებული არსი. რაზეც იაკოვ კედმი ცინიკურად მიანიშნებს.

 

 

 

KavkazPlus

წაკითხულია : 532