ანალიტიკა

სომეხი ნაციონალისტებისა და ჯავახკი სეპარატისტების აზრით, ფაქტობრივად საქართველო ცხადდება სომხების “მტრად”, როგორც თურქეთი

28.04.21 13:40


მითიური ე.წ. "სომხური გენოციდი" ხასიათდება ქართველოფობიის ახალი ტალღით სომეხ სეპარატისტებში სამცხე-ჯავახეთის რეგიონში. ”გენოციდური” ღონისძიებები და მსვლელობები მიმდინარე წელს გაცილებით მასშტაბური იყო, ვიდრე წინა წლებთან შედარებით. აშკარად შეინიშნებოდა, რომ აზერბაიჯანულ ყარაბაღში გასაგზავნად დაქირავებულთა შეგროვება და ტერორიზმის დასაფინანსებლად ფული, რომელიც სეპარატისტებმა ჩაატარეს მეორე ყარაბაღის ომის დროს, უშედეგოდ არ დასრულებულა.

 

სინამდვილეში, კარგად ორგანიზებული სეპარატისტული სტრუქტურა კონცენტრირებულია რეგიონში, ათასობით მებრძოლი მზად არის (მათ შორის არიან ისეთებიც, რომლებიც უკანონოდ მონაწილეობდნენ ყარაბაღის ომში და ასევე უკანონოდ გაბრუნდნენ სამცხე-ჯავახეთში დახურული საზღვრების მიუხედავად).

სომეხი "ჯავახკი" სეპარატისტები აჩვენებენ თავიანთ ძალას, ისინი უყოყმანოდ არღვევენ საქართველოს კანონებს და ატარებენ თავიანთ მოქმედებებსა და მსვლელობას, ე.წ. არცახის სეპარატისტული დროშებით.

 

სამცხე – ჯავახეთის სომეხი ახალგაზრდები და სეპარატისტები ქართველი ხალხისა და ქართული სახელმწიფოს სიძულვილით, ველურ ქართველოფობიით იზრდებიან. განწყობები, რომლებიც დღეს მათში დომინირებს, შეიძლება შეფასდეს მინიმუმ ახალქალაქელი სომეხის შემდეგი მსჯელობით აფხაზეთის ომის შესახებ:

 

 

საინტერესოა, რომ ამ სეპარატისტს აფხაზეთი "სომხურად" მიაჩნია. ქართულ ჯარს ადანაშაულებენ იმაში, რომ მათ გადაწყვიტეს თავიანთ საქართველოს ტერიტორიაზე წესრიგი დაემყარებინათ. რა გასაკვირია, რომ დღეს საქართველოს ჯარისა და ქართული ხალხის წინააღმდეგ იმავე ომს ამზადებენ სეპარატისტები და სამცხე-ჯავახეთის სომეხი ახალგაზრდები. აშკარაა, რომ ”ჯავახკი” სეპარატისტებისთვის სომეხი ბოევიკები ბაღრამიანის ბატალიონიდან, რომლებმაც აფხაზეთის ქართული მოსახლეობის გენოციდი მოაწყვეს, ”გმირები” არიან.

 

სომეხი "ჯავახკი" სეპარატისტები მონაწილეობენ სიძულვილის "ისტორიულ დასაბუთებაში" საქართველოსა და ქართველების მიმართ. მორიგი ე.წ. "გენოციდის" წლისთავის შემდეგ სეპარატისტულმა ტელეგრამ არხმა "ჯავახკმა" გამოაქვეყნა ნაწყვეტი თარგმანიდან ცნობილი სომეხი ისტორიული ფალსიფიკატორის სამველ კარაპეტიანის წიგნიდან (იმ კარაპეტიანის, რომლის „კვლევების“ საფუძველზეც "სომეხი ნაციონალისტები" აცხადებენ ოფიციალურ პრეტენზიებს 465 ქართულ ეკლესიაზე საქართველოში).

 

(https://telegra.ph/Turki-i-Dzhavahk-04-27 ):

 

”თურქები და ჯავახკი

 

ამონარიდის თარგმანი სამველ კარაპეტიანის წიგნიდან "ჯავახკი"

 

ოსმალეთის მმართველობა, რომელიც მე -17 და მე -18 საუკუნეებს შორის დამყარდა ჯავახკში, აღინიშნა ადგილობრივი ქრისტიანების იძულებითი ისლამიზმით, რაც განსაკუთრებით ფართოდ იყო გავრცელებული სომხური ქალკედონიტების, აგრეთვე წინა საუკუნეების ამ მხარეში დასახლებული ქართველების მიერ. მე –19 საუკუნეში ნადირ – შაჰის ერთ – ერთი შემოსევის დროს მრავალი ჯავახკელი სომეხი ტყვედ ჩავარდა და მონებად იქნენ, რის შემდეგაც ადგილობრივი სომხების რაოდენობა კიდევ უფრო შემცირდა.

 

XIX საუკუნის დასაწყისში ჯავახკის ეთნიკურმა სომხურმა შემადგენლობამ დამატებითი ცვლილებები განიცადა რეგიონში რუსული ჯარების ყოფნით: შედეგად, რეგიონის სომხური მოსახლეობა თითქმის სრულად „გაქრა“. ამასთან, ჯავახკი დიდხანს არ დარჩა სრულ დანგრეულ მდგომარეობაში: 1830 წელს მიტოვებული სოფლები ხელახლა დასახლებულ იქნა სომხური ჩამოსახლებით დასავლეთ სომხეთის სხვადასხვა კუთხიდან და კერძოდ კარინიდან.

 

1918 წლამდე ჯავახკის მოსახლეობამ, რელიგიური დევნისა და ჩაგვრისგან თავისუფალმა, განიცადა უპრეცედენტო განვითარების და კეთილდღეობის პერიოდი.

სიტუაცია მკვეთრად შეიცვალა 1918 წელს თურქების შემოჭრით, როდესაც ჯავახკელი სომხების უმეტესობა მეზობელ რაიონებში გადავიდა, მოსალოდნელი ხოცვა-ჟლეტების თავიდან ასაცილებლად. რამდენიმე თვის შემდეგ, მათი 1/3 თითქმის არ დაბრუნებულა სახლებში: დანარჩენი ნაწილი გახდა საქართველოს ხელისუფლების მიერ დაწესებული ბლოკადის მსხვერპლი, რომლისთვისაც ეს იყო დიდი შესაძლებლობა, რაც შეიძლება მეტი ჯავახკელი სომეხი გაენადგურებინათ.

ბაკურიანის ტყეები, რომლებიც გადაიქცნენ ქართულ დეირ-ეზ-ზორში (შენიშნვა. სიკვდილის ბანაკი სირიის უდაბნოს ცენტრში, ქალაქ დეირ ეზ-ზორთან ახლოს, სადაც ათასობით დეპორტირებული სომეხი დაეცა სომხების გენოციდის დროს ოსმალეთის იმპერიაში), იქცა ათასობით ჯავახკელი სომხების საფლავებად, რომლებიც განიცდიდნენ შიმშილს, სხვადასხვა დაავადებებსა და შეიარაღებული ქართველების თავდასხმებს. მიუხედავად ეროვნული დისკრიმინაციის პოლიტიკისა, რომელსაც საბჭოთა და საქართველოს ხელისუფლება დაჟინებით ატარებდა, 1920 წლიდან ჯავახეთის სომხები აღადგენენ და აღორძინებენ მშობლიურ მიწას. ასობით ჰექტარი მიწა ახლა ტყეებით არის დაფარული - ეს არის სიყვარულისა და ერთგულების  მჭერმეტყველი გამოვლინება, რომელსაც ისინი გრძნობენ სამშობლოს მიმართ.

 

ჯავახკის სომხური მოსახლეობისგან განთავისუფლების გეგმები განსაკუთრებული დაჟინებით განხორციელდა საბჭოთა ხელისუფლების ბოლო წლებში. საქართველოს ხელმძღვანელობის მიერ გატარებული ეროვნული დისკრიმინაციის პოლიტიკა, რეგიონის ქართველი და თურქული მოსახლეობით დასახლების განმეორებითი მცდელობები, აგრეთვე სხვადასხვა სფეროში მოქმედი ეკონომიკური ზეწოლა და შეუწყნარებლობისა და ანტისომხური ატმოსფეროს წახალისებამ და განწყობებმა დიდწილად შეუწყო ხელი ჯავახკის სომხებში ემიგრაციის მასშტაბის მკვეთრ ზრდას.”

 

სომეხი ნაციონალისტებისა და "ჯავახკი" სეპარატისტების აზრით, ფაქტობრივად საქართველო ცხადდება სომხების "მტრად", როგორც თურქეთი. ამიტომ ტერორი და გენოციდი ”მტრის” მოსახლეობის მიმართ არა მხოლოდ გამართლებულად, არამედ გმირობად ითვლება.

 

 

 

KavkazPlus

წაკითხულია : 379


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები