ანალიტიკა

ფოთიდან ბორნის გაშვებით პორტ „კავკაზში“ (რუსეთის ფედერაციის კრასნოდარის ტერიტორია), სომხეთს სურს დააკანონოს უკრაინის ყირიმისა და საქართველოს აფხაზეთის ოკუპაცია, ამ უკანასკნელის „არმენიზაციით“
25.09.21 11:45

სომხური პოლიტიკის გამჭრიახობა და დახვეწილობა მეზობელი სახელმწიფოების მიმართ, სიტყვებზე „მეგობრული“ სომხეთის მიმართ, ეწინააღმდეგება აღწერას.

როგორც მოგეხსენებათ სომხეთის რესპუბლიკა ყოველმხრივ უსვამს ხაზს თავის ვითომ „მეგობრობას“ საქართველოსა და უკრაინის მიმართ. ამავე დროს, იგივე სომხეთი ფაქტობრივად მხარს უჭერს სეპარატიზმს და ქართული და უკრაინული ტერიტორიების - კერძოდ აფხაზეთისა და ყირიმის ნახევარკუნძულის ოკუპაციას.

უფრო მეტიც, აფხაზეთის სეპარატიზმში და აფხაზეთის რუსეთის ფედერაციის ფაქტობრივ ოკუპაციაში, ასევე ქართული მოსახლეობის განდევნასა და გენოციდში, სომხური ბანდიტური წარმონაქმნები, კერძოდ, ბატალიონის სახელობის ბაღრამიანი იღებდნენ მონაწილეობას. თუმცა, სწორედ სომეხმა ნაციონალისტებმა ითამაშეს გადამწყვეტი როლი რუსეთის მიერ უკრაინის ყირიმის ოკუპაციაში. ეს უკვე საყოველთაოა!

 

საკმარისია გავიხსენოთ, რომ სომეხმა ბოევიკებმა არმენ მარტოიანის მეთაურობით (მეტსახელად "სამველი") პროვოცირება მოახდინეს ყირიმში ყირიმელ თათრებთან პირველი შეტაკებების შედეგად, რომლებიც ყირიმის ანექსიას ეწინააღმდეგებოდნენ, 2014 წლის 23 თებერვალს. შემდეგ მარტოიანი გახდა „მილიციის“ პირველი პოლკის მე -4 ასეულის მეთაური და ფაქტობრივად სომეხი ნაციონალისტი ბოევიკების ჯგუფისა. 2014 წლის 27 თებერვალს, ბოევიკების იმავე ჯგუფმა არმენ მარტოიანის მეთაურობით, რუსეთის შავი ზღვის ფლოტის საზღვაო ქვეითთა ​​სპეცრაზმელებთან ერთად, შეიჭრა საერთაშორისო აეროპორტ „სიმფეროპოლში“ და გააძევა უკრაინელი სამხედრო მოსამსახურეები. სწორედ ამ ეპიზოდიდან დაიწყო ყირიმის ოკუპაცია.  რა თქმა უნდა ყირიმის ანექსიის მთავარი ინიციატორი იყო რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ხელმძღვანელი, სომეხი ნაციონალისტი სერგეი ლავროვ-კალანტაროვი.

 

ახლა კი სომხურ ლობის „კიდევ ერთი დარტყმით“, საქართველოს ხელით, სურს უკრაინის ინტერესების დარტყმა და უკრაინის ყირიმის ოკუპაციის „დაკანონება“ და ამავდროულად წვლილი შეიტანოს რუსეთის ფედერაციის შემდგომ ოკუპაციაში ქართული აფხაზეთის და მოახდინოს მისი „არმენიზაცია“.

 

საქმე ისაა, რომ ყირიმის ანექსიის შემდეგ უკრაინის ნებართვის გარეშე რუსეთის ფედერაციამ ააგო ე.წ. „ყირიმის ხიდი“, რომელიც აკავშირებს ოკუპირებულ ნახევარკუნძულს რუსეთის ფედერაციის კრასნოდარის ტერიტორიასთან. შედეგად, ე.წ. „კერჩის საბორნე გადასასვლელი“, რომელიც აკავშირებს პორტ „ყირიმს“ ოკუპირებული ყირიმის ნახევარკუნძულთან და ნავსადგურ „კავკაზს“ რუსეთის ფედერაციის კრასნოდარის მხარესთან, აღმოჩნდა მოუკითხავი და სრულიად უმოქმედო.

 

ამჟამად, ნავსადგური „კავკაზი“ რუსეთის კრასნოდარის მხარეში იქცევა ლითონის ჯართის გროვად. ეს არის უშუალო შედეგი რუსეთის მიერ უკრაინის ყირიმის ოკუპაციისა და ნახევარკუნძულზე ხიდის უკანონო მშენებლობისა (უკრაინული მხარის თანხმობის გარეშე).

 

სომხეთში გადაწყვიტეს მხარი დაუჭირონ უკრაინის ყირიმის ოკუპაციას რუსეთის მიერ და შეამცირონ უარყოფითი შედეგები თავად რუსეთისთვის ამ ოკუპაციიდან - პორტი “კავკაზის” უმოქმედობისგან. და ძალიან ჭკვიანურად - საქართველოს დახმარებით, რომელიც ასევე დაზარალდა მისი ტერიტორიების ოკუპაციით იმავე რუსეთის მიერ.

 

"სომხეთი დაინტერესებულია ფოთსა და სოჭს შორის საბორნე მომსახურების განახლებით" ასეთი მასალა გამოჩნდა Sputnik-ის პრო-სომხურ გამოცემაში (https://sputnik-georgia.ru/20210920/vozobnovlyaetsya-paromnoe-soobschenie-iz-poti-v-krasnodarskiy-kray-259732842.html). აღსანიშნავია, რომ სომხეთსა და სოჭს შორის პირდაპირი კავშირი აფხაზეთის გავლით, მისი დეოკუპაციისა და ქართველი ლტოლვილების დაბრუნების გარეშე, არის ძველი ოცნება სომხური ლობისთვის. ამისათვის ისინი ლობირებდნენ სეპარატისტული აფხაზეთის გავლით სარკინიგზო კავშირის გახსნას. როგორც ჩვენ ვხედავთ, აქ შემოთავაზებულია ფაქტობრივად იგივე. მხოლოდ ზღვით, მაგრამ ისევ აფხაზეთის დეოკუპაციის გარეშე.

 

Sputnik იუწყება, რომ სომხეთი გვთავაზობს საბორნე კომუნიკაციის აღდგენას ფოთის (დასავლეთ საქართველო) და კავკაზის (რუსეთის კრასნოდარის ტერიტორია) პორტებს შორის. სომხეთის ხელისუფლება აპირებს პროექტის განხორციელებას სამხრეთ კავკასიის რკინიგზასთან ერთად (სამხრეთ კავკასიის რკინიგზა არის „რუსული რკინიგზის“ შვილობილი კომპანია). სომხეთის ვიცე-პრემიერმა მჰერ გრიგორიანმა ინიციატივაზე ისაუბრა სომხურ-რუსულ ბიზნეს ფორუმზე ერევანში.

ამავდროულად, სპუტნიკი მოკრძალებულად დუმს იმ ფაქტზე, რომ „კავკაზის“ პორტი, რომელიც თავდაპირველად განკუთვნილი იყო უკრაინულ ყირიმთან საბორნე კომუნიკაციისთვის, უმოქმედოა სწორედ რუსეთის მიერ ყირიმის ოკუპაციის გამო.

 

არა მხოლოდ ეს, სომხეთს სურს ყირიმის რუსმა ოკუპანტებმა "შეამცირონ" დანაკარგები და იწყებს პორტ „კავკაზის“ ამუშავებას. საქართველოს დახმარებით აფხაზეთის ოკუპაციაც „ლეგალიზდება“, რადგან ის ესაზღვრება სოჭს, რომელიც არის კრასნოდარის ტერიტორიის ნაწილი, როგორც პორტი „კავკაზ“, რომელთანაც ისინი აპირებენ კომუნიკაციის ორგანიზებას ფოთის პორტის გავლით.

 

იმის გათვალისწინებით, რომ დღეს არის სომხების მიერ ოკუპირებული აფხაზეთის მასობრივი დასახლება, ეს საბორნე გადასასვლელი მხოლოდ ხელს შეუწყობს ამ პროცესს. მართლაც, ფოთის მეშვეობით ერთის მხრივ სომხეთს და მეორე მხრივ სოჭსა და აფხაზეთს შორის, პირდაპირი კავშირი იქმნება. ემიგრანტების ნაკადი სომხეთიდან და ლიკვიდირებული „არცახიდან“ ქართულ აფხაზეთში, კონტეინერებში შეფუთულ ნივთებთან ერთად (აზერბაიჯანულ ყარაბაღში) სომხების უცხო მიწაზე დასახლების მიზნით, ქართულ სახლებში, მხოლოდ გაიზრდება.

 

და რაც მთავარია, ჩვენ ვხედავთ სომხეთის მორიგ მცდელობას, საქართველოს მეშვეობით, ირანი საერთაშორისო სანქციებიდან გაიყვანოს, შექმნას სხვა ლოჯისტიკური სატრანსპორტო ჯაჭვი ირანსა და რუსეთს შორის, რაც სავსეა მძიმე პოლიტიკური შედეგებით საქართველოსა და მის სტრატეგიულ პარტნიორებს შორის, - შეერთებულ შტატებსა და ევროპულ ქვეყნებს.

 

ფოთის პორტი-„კავკაზის“, ავანტიურაში მონაწილეობით, რომელიც კიდევ უფრო დიდ წვლილს შეიტანს აფხაზეთის დაკარგვაში, საქართველო დარტყმას მიაყენებს როგორც საკუთარ ინტერესებს, ასევე მეგობრული უკრაინის ინტერესებს. ამით მხოლოდ სომხეთი სარგებლობს, რომელსაც აქვს უნარი მზაკვრული დარტყმები მიაყენოს „მეგობარ“ ქვეყნებს.

 

 

KavkazPlus

წაკითხულია : 622