ანალიტიკა

რისთვის თამაშობს კომედიას სეპარატისტი ანატოლი ბიბილოვი?
16.05.22 12:20

8 მაისს ოკუპირებული ცხინვალის რეგიონში ე.წ. „საპრეზიდენტო არჩევნების“ მეორე ტური გაიმართა. სეპარატისტთა ლიდერმა ანატოლი ბიბილოვმა, რომელმაც თავის კამპანიაში ფსონი "სამხრეთ ოსეთის რუსეთის ფედერაციაში შესვლის რეფერენდუმზე" დადო  წააგო. ალან გაგლოევი გახდა ახალი სეპარატისტული მარიონეტი.

 

ისიც ასევე უფს-სუკ-ის საოკუპაციო სტრუქტურების გამოზრდილია, მაგრამ მას მიუხედავად ამისა, არ წამოუჭრია რუსეთის მიერ სეპარატისტული ერთეულის ანექსიის საკითხი. სწორედ ამიტომაც გაიმარჯვა ალან გაგლოევმა საბოლოოდ. მას შემდეგ რაც რეგიონში დაღუპვის ცნობები მიიღეს, უკრაინაში მათი შვილების გარდაცვალების შესახებ ოსები დაფიქრდნენ  „რუსეთთან გაერთიანების“  საკითხზე.

 

თუმცა გაგლოევის ინაუგურაციამდე, რომელიც 24 მაისს არის დაგეგმილი, ბიბილოვი ოფიციალურად რჩება სეპარატისტ "პრეზიდენტად". 13 მაისს კი მარცხისთანავე დანიშნა ე.წ. „რეფერენდუმი“ „სამხრეთ ოსეთის“ რუსეთში შესვლის შესახებ“ 2022 წლის 17 ივლისისთვის.

 

ეს ნაბიჯი ბიბილოვს კრემლის უშუალო ბრძანებით არ გადაუდგამს. საქმე იმაშია, რომ უკრაინაში დამარცხების ფონზე რუსეთის ხელმძღვანელობას „რეფერენდუმისთვის“ აღარ სცალია. არც მათ შორის  უკრაინის ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, სადაც უკრაინის შეიარაღებული ძალები სწრაფად ათავისუფლებენ თავიანთ მიწას.

 

ასე რომ სანამ ცხინვალში „არჩევნები“ და ხმების დათვლა მიმდინარეობდა, უკრაინულმა ჯარებმა უკან დაიხიეს  ხარკოვიდან და საკმაოდ დიდი მანძილით მიაღწიეს რუსეთ-უკრაინის საზღვარს. გასაგებია, რომ ოკუპანტებს რომც ჰქონოდათ დრო ოკუპირებულ ტერიტორიებზე „რეფერენდუმის“ გამართვის ან რეფერენდუმის გარეშე რუსეთის ფედერაციის შემადგენლობაში შეყვანისთვის, ეს არაფერს შეცვლიდა. უკრაინის შეიარაღებული ძალები იბრძვიან თავიანთი მიწებისთვის და ათავისუფლებენ მათ და დიდ ყურადღებას არც აქცევენ თუ რომელ მხარეს მიაკუთვნებენ მათ ოკუპანტები.

 

დამპყრობლებს რუსეთის ფედერაციიდან შეუძლიათ ოკუპირებული უკრაინის მიწა სეპარატისტულ „სახალხო რესპუბლიკებს“ ან თუნდაც „რუსეთის ტერიტორიას“ მიაწერონ. მაგრამ მთელი მსოფლიო საზოგადოებისთვის ეს არის უკრაინის ტერიტორია. თუ უკრაინული არმია ყირიმს მიაღწევს, მის გათავისუფლებას დაიწყებს ისევე, როგორც მანამდე გაათავისუფლა კიევის, ჩერნიგოვის, სუმის ოლქები, ახლა კი ხარკოვს ათავისუფლებს და აპირებს ხერსონის, დონეცკის და ლუგანსკის ოლქების გათავისუფლებას.

 

კრემლი უკვე აცნობიერებს, რომ რამდენი „რეფერენდუმიც“ არ უნდა ატაროს უცხო ტერიტორიებზე, უკრაინაში დამარცხების შემდეგ (რისი ალბათობაც სულ უფრო და უფრო რეალიზდება)  მაინც მოუწევთ ყველაფრის დაბრუნება.

 

მაგრამ შემდეგ ჩნდება კითხვა - რისთვის თამაშობს ანატოლი ბიბილოვი ამ კომედიას? რაში სჭირდება „რეფერენდუმის“ გამოცხადება, რომელიც ოკუპანტებმა და ახალმა მარიონეტმა, ახლა ნაკლებად სავარაუდოა, რომ გამართონ?

 

ამ კითხვაზე პასუხის მიღება შესაძლებელია თუ გავაანალიზებთ, ვინ „შენიშნა“ ოკუპირებულ ცხინვალში მომზადებულ „რეფერენდუმს“. კრემლის ბევრმა მედიასაშუალებამაც კი დიდწილად უგულებელყო ბიბილოვის მარიონეტების "რეფერენდუმის შესახებ განკარგულება". სამაგიეროდ, ამ "რეფერენდუმზე" და "სამხრეთ ოსეთის რუსეთის შემადგენლობაში შესვლის" შესახებ წერა სომხურმა და პროსომხურმა მედიამ დაიწყო, როგორც უკვე "მოგვარებულ საკითხზე".

 

ეს იმაზე მეტყველებს, რომ სწორედ სომხურმა ლობიმ, რომლის წყალობითაც ბიბილოვი ამდენი წლის განმავლობაში „იკვებებოდა“ და ფულს ათეთრებდა, აიძულა მარიონეტი ნაწილობრივ „დაებრუნებინა ვალი“ და „რეფერენდუმის“ სკანდალური ინიციატივით გამოსულიყო. თანაც სწორედ იმ დროს, როდესაც უკრაინის ომში ჩაძირული რუსეთის ინტერესებში სულაც არ შედის სამხრეთ კავკასიაში ესკალაცია და საქართველოსთან დაპირისპირება, რომელზეც რუსული ტრანზიტი სულ უფრო მეტად არის დამოკიდებული.

 

იმავდროულად, პროდასავლურმა სომხურმა წრეებმაც კი გამოიყენეს ცხინვალის "რეფერენდუმი", როგორც "უკანასკნელი შანსი" შექმნან პრეცედენტი, რათა შეინარჩუნონ სეპარატისტული "არცახი" უცხო მიწაზე. მაგალითად, ანტირუსულმა გამოცემამ მოულოდნელად დაიწყო პუტინზე დაყრდნობა, რომელიც მათი თქმით „ვალდებულია მიიღოს ისტორიული გადაწყვეტილება“ და „არცახი“ შეუერთოს რუსეთს. გთავაზობთ ამონარიდებს რედაქციიდან „არცახი იტყვის თავის სათქმელს: ისტორიული გადაწყვეტილებების დროა“ (https://www.armenianreport.com/ru/pubs/316455/):

 

„სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკის მეთაურმა, ანატოლი ბიბილოვმა ხელი მოაწერა განკარგულებას რესპუბლიკის რუსეთთან გაერთიანების საკითხზე რეფერენდუმის ჩატარების შესახებ. „დანიშნოს სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკის რეფერენდუმი კითხვაზე „მომხრე ხართ თუ არა სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკისა და რუსეთის გაერთიანების?“. რეფერენდუმის თარიღად განისაზღვროს 2022 წლის 17 ივლისი“, - ნათქვამია განკარგულებაში.

 

მოვლენების ეს განვითარება პროგნოზირებადი იყო. ჯერ კიდევ მიმდინარე წლის 30 მარტს ბიბილოვმა განაცხადა, რომ უახლოეს მომავალში გადაიდგმება „სამართლებრივი ნაბიჯები“ რესპუბლიკის რუსეთის ფედერაციაში შესვლისთვის და რუსეთს სამხრეთ ოსების „ისტორიული სამშობლო“ უწოდა.  მოხდა ის, რაც წინასწარ გამოცხადდა. სხვაგვარად არ შეიძლებოდა ყოფილიყო ყირიმის რუსეთთან მიერთების შემდეგ...

 

ძნელი არ არის იმის პროგნოზირება, რომ აფხაზეთიც ჩაატარებს ასეთ რეფერენდუმს...

 

რას გააკეთებს საქართველო? არაფერს, ოფიციალური განცხადებებით შემოიფარგლება, სერიოზულ შეშფოთებას გამოხატავს, რაზედაც კრემლი ყურსაც არ შეიბერტყავს. ქართველებს რუსეთთან საბრძოლველად გამბედაობა არ ჰყოფნით. თუნდაც იმის გათვალისწინებით, რომ ახლა რუსეთმა უკრაინასთან ომში ძალიან სერიოზული ზარალი განიცადა...

 

რას გააკეთებს დასავლეთი? ის ძალიან პრაგმატულია. ხედავს, რომ საქართველოს არ სურს იბრძოლოს „სამხრეთ ოსეთისთვის“ და აფხაზეთისთვის, ის ასევე შემოიფარგლება სერიოზული შეშფოთებით, მეტი არაფერი. რუსეთის ფედერაციას ძნელად თუ დაუწესებენ ახალ სანქციებს. სხვათა შორის იმის გამოც, რომ რუსეთის ფედერაციის წინააღმდეგ ყველა შესაძლო სანქცია უკვე დაწესებულია დასავლეთის მიერ, მაგრამ რუსეთი, როგორც ვხედავთ არ ჩერდება.

 

და შემდეგ დადგება ისტორიული მომენტი არცახისთვის. ის უკვე დადგა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც "სამხრეთ ოსეთი" ოფიციალურად მისცემს ხმას რუსეთთან შეერთებას, ოფიციალურ სტეპანაკერტს მოუწევს თავისი მძიმე სიტყვის თქმა. და საქმე იმაშიც არ არის, რომ არცახი აღიარებს ამ რეფერენდუმის ლეგიტიმურობას. საუბარია ზუსტად იგივეს ოფიციალურად გამოცხადების აუცილებლობაზე - „არცახის“ რუსეთის შემადგენლობაში შესვლის სურვილის შესახებ.

 

დიახ, არცახს არ აქვს საერთო საზღვრები რუსეთთან. მაგრამ ჩვენ ყველამ ვიცით, რომ რუსეთის პრეზიდენტს ვლადიმერ პუტინს შეუძლია გააფართოოს თავისი ქვეყნის საზღვრები, როცა და სადაც მას მოესურვება. ახლა, მას შემდეგ რაც აზერბაიჯანი და თურქეთი ცალსახად უჭერენ მხარს უკრაინას რუსეთის წინააღმდეგ ომში, პუტინი ვალდებულია მიიღოს ისტორიული გადაწყვეტილება, რომელიც ერთხელ და სამუდამოდ გამოაფხიზლებს ყველას ბაქოსა და ანკარაში.

 

ბუნებრივია, ეს შეიძლება მოხდეს მას შემდეგ, რაც ოფიციალური სტეპანაკერტიც და ოფიციალური ერევანიც სიმტკიცეს გამოიჩენენ და პრინციპების ერთგულნი დარჩებიან. სანახევრო ზომებისა და დაყოვნების დრო უკვე აღარ არის. სამყარო ჩაერთო სასტიკ ბრძოლაში სიკეთესა და ბოროტებას შორის. და ჩვენ ყველამ უნდა ვაჩვენოთ, რომელ მხარეს ვართ. იმის ფონზე რაც ხდება უკრაინაში ვფიქრობ არჩევანი უკვე აშკარაა...“

 

სომეხი ნაციონალისტების ლოგიკის თანახმად, სხვა ქვეყნების წინააღმდეგ აგრესია და უცხო ტერიტორიების ანექსია „სიკეთეა“? დიდი ალბათობით მათ კარგად იციან, რომ რუსული ავანტიურა უკრაინაში განწირულია მარცხისთვის და ეს აგრესია საბოლოოდ კატასტროფად იქცევა რუსეთისთვის.

 

თუმცა სომეხ ნაციონალისტებს სურთ, რომ რუსეთმა თვის განადგურებამდე მათთვის ყარაბაღი "მოიპოვოს", რაც კიდევ უფრო დაამძიმებს მის გლობალურ დამარცხებას. ამისათვის ისინი არა მხოლოდ მზად არიან მხარი დაუჭირონ რუსეთის აგრესიას უკრაინაში, არამედ მოაწყონ ავანტიურა "რეფერენდუმით" და რუსეთის მიერ საქართველოს ცხინვალის რეგიონისა და აფხაზეთის ანექსიით. მხოლოდ იმისთვის, რომ საბოლოოდ გაჩნდეს ანექსიის პრეცედენტი „არცახისთვის“.

 

 

Kavkazplus

წაკითხულია : 334