"სიცოცხლის გზა" მათთვის, ვინც 1993 წელს მოაწყო სიკვდილის გზა ხოჯალელი აზერბაიჯანელებისთვის და სოხუმელი ქართველებისთვის!
27.12.22 11:20

აზერბაიჯანის სასარგებლო წიაღისეულის ძარცვის თავიდან ასაცილებლად და აზერბაიჯანული ყარაბაღიდან ოქროს მადნეულის უკანონო მოპოვებასა და ექსპორტთან დაკავშირებული ეკოლოგიური კატასტროფის გაუარესების თავიდან ასაცილებლად, გარემოს დაცვის აქტივისტები ლაჩინის გზას კეტავენ. ბლოკადა მას შემდეგ დაიწყო, რაც რუსმა სამშვიდობოებმა, შეუმდგარი „არცახელი“ სეპარატისტების წაქეზებით, აზერბაიჯანელი გარემოსდამცველები ყარაბაღის საბადოებზე არ შეუშვეს. სეპარატისტებს არ აქვთ სამართლებრივი საფუძველი, გააგრძელონ აზერბაიჯანის წიაღისეულის ძარცვა. ამიტომ, დაიწყეს "სიბრალულის გამოწვევა". 2022 წლის 25 დეკემბერს, კვირას, სეპარატისტებმა, რომლებმაც ყარაბაღის სომეხი მოსახლეობა მძევლად აიყვანეს, ხანკენდში „სიცოცხლის გზის გადაკეტვის წინააღმდეგ პროტესტი“ გამართეს. ქალაქის ცენტრალურ მოედანზე გაყვანილ მოსახლეობას წინასწარ მომზადებული სხვადასხვა ენაზე დაწერილი პლაკატები გადაეცათ.

 

ანუ, სეპარატისტთა აქცია მსოფლიო საზოგადოებაზე იყო გათვლილი. ასევე იყო პლაკატები ქართულ ენაზე. ანუ, ისინი ასევე ცდილობდნენ ქართველ ხალხში სიბრალულის გაღვივებას იმით, რომ ბავშვებს აიძულებდნენ დაეჭირათ პლაკატები ქართულად წარწერით - „გაუხსენით გზა სიცოცხლეს!“.

 

ზოგადად, ქართულ ენაზე ასეთი სლოგანი „სიცოცხლისთვის გზის გახსნის“ მოთხოვნის შესახებ, დაწერილი სომეხი ნაციონალისტებისა და „არცახელი“ სეპარატისტების მიერ, რომლებიც ბავშვებს ამ მიზნებისთვის იყენებენ, ცინიზმია და სხვა არაფერი. შეგახსენებთ, რომ სწორედ ამ სეპარატისტებმა აღიარეს სოხუმის და ცხინვალის სეპარატისტული რეჟიმების „დამოუკიდებლობა“. მანამდე კი მათ არა მხოლოდ ყველაფერი გააკეთეს აფხაზური და ოსური სეპარატიზმის გასაღვივებლად, არამედ მონაწილეობა მიიღეს აფხაზეთის ქართველი მოსახლეობის გენოციდსა და ეთნიკურ წმენდაში.

 

ასევე შეგახსენებთ, თუ რა „სიცოცხლის გზა“, უფრო სწორად, „გოლგოთის გზაზე“ გამოატარეს ქართველები აფხაზეთში 1993 წლის სექტემბერში ბაგრამიანის ბატალიონის ბოევიკებმა, რომლებიც გამოირჩეოდნენ მშვიდობიანი მოსახლეობის მიმართ სასტიკი რეპრესიებით, ხოცავდნენ ქალებს, მოხუცებსა და ბავშვებს  სოხუმში  მხოლოდ მათი ქართული წარმომავლობის გამო. ვისაც გაუმართლა და მათ თავი დააღწია, იძულებულნი გახდნენ ზაფხულის თხელი ტანსაცმლით გაქცეულიყვნენ თოვლიან მაღალმთიან უღელტეხილებში, სიცივისა და შიმშილისგან გარდაცვლილიყვნენ სვანეთში.

 

სწორედ „არცახურმა“ სეპარატიზმმა გამოიწვია საქართველოს მიერ აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს დაკარგვა. 44-დღიან ომში სომხეთის დამარცხების შემდეგ „არცახის“ სეპარატისტული პროექტი განწირულია და სეპარატისტები უკანასკნელ დღეებს ითვლიან რუსი სამშვიდობოების მფარველობის ქვეშ, რომელთაც ყარაბაღში 3 წელზე ნაკლები დრო დარჩათ.  ამ სეპარატისტული პროექტის საბოლოო ლიკვიდაციის შემდეგ, აუცილებლად მოდის აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის დეოკუპაციის ჯერი.

 

იმავდროულად, ჰუმანიტარული ტვირთი და სომეხი ეროვნების ყარაბაღის მაცხოვრებლები, რომლებსაც აქვთ აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე ცხოვრების უფლება, თავისუფლად შეუძლიათ ლაჩინის დერეფნის გასწვრივ უპრობლემოდ გადაადგილება.  მით უმეტეს, არავინ ფიქრობს ყარაბაღელი სომხების დახოცვას, როგორც სომეხმა ბოევიკებმა დახოცეს მშვიდობიანი აზერბაიჯანელი მოსახლეობა იმავე ყარაბაღში და ქართველები აფხაზეთში.

 

ესე იგი, სომეხი ეროვნების მშვიდობიანი მოქალაქეებისთვის ლაჩინის დერეფანში "სიცოცხლის გზა" ფუნქციონირებს, აზერბაიჯანელი აქტივისტები საჭიროების შემთხვევაში მათ ატარებენ. მოგზაურობის შესახებ ყველა კითხვისთვის მათ შეუძლიათ დარეკონ აზერბაიჯანელი საზოგადოებრივი აქტივისტების „ცხელ ხაზზე“ ლაჩინის გზაზე +994702779911. არ ყოფილა შემთხვევა, როცა ბავშვებს, ავადმყოფებს, ინვალიდებს და მათ, ვისაც დახმარება ნამდვილად სჭირდება, უარი მიეღოთ გადაადგილებაზე. ეს კომფორტული გზა ახლოსაც არ არის სომეხი ბოევიკების მიერ 1992 წელს ხოჯალის აზერბაიჯანელებისთვის და 1993 წლის შემოდგომაზე აფხაზეთში ქართველებისთვის ორგანიზებულ „სიკვდილის გზასთან“.

 

გზის გადაკეტვა აუცილებელია იმისათვის, რომ სეპარატისტებმა გააგრძელონ აზერბაიჯანის მინერალური რესურსების უკონტროლო ძარცვა და აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე იარაღისა და ბოევიკების შეუფერხებელი გადატანა. სეპარატისტებს ეს სჭირდებათ იმისთვის, რომ ყარაბაღში სეპარატისტული პროექტი "ააღორძინონ" და კვლავ სცადონ "მიაცუმის" ორგანიზება - ამ აზერბაიჯანული მიწების სომხეთთან ანექსია. დიდწილად, ასევე აუცილებელია, რათა ანალოგიით სხვა სეპარატისტული პროექტები "ხელშეუხებელი" გახდეს, მათ შორის აფხაზური და სამხრეთ ოსური. რათა ქართველი დევნილები ვერ დაუბრუნდნენ თავიანთ სახლებში აფხაზეთში. რომელიც დღეს არა მხოლოდ უკანონოდ არის ოკუპირებული ბოევიკებისა და მძარცველების მიერ, რომლებმაც 1992-1993 წლებში განდევნეს ქართველები, არამედ სადაც ასევე აქტიურად არიან ჩასახლებულნი იგივე ყარაბაღელი სომხები.

 

ბოლო დროს სომეხმა რევანშისტებმა და „არწახელმა“ სეპარატისტებმა აშკარად დაინახეს „ჟანრის კრიზისი“ ფართომასშტაბიანი პიარ-კამპანიების ორგანიზებაში, რათა მსოფლიო საზოგადოებაში „სიბრალულის გრძნობა გამოიწვიონ“ ყარაბაღის „გენოციდის“ მსხვერპლი სომხების მიმართ. აქციის ორგანიზატორების „ჩვარდნა“ სწორედ აქციისთვის არჩეულ თარიღში იდო. მოგეხსენებათ, 2022 წლის 25 დეკემბერი დასავლეთის უმეტეს ქვეყნებში (მათ შორის ევროკავშირის ქვეყნების უმეტესობა და საფრანგეთი) არის დღესასწაული, რომელიც უკავშირდება შობას გრიგორიანული კალენდრის მიხედვით (სომხები შობას 6 იანვარს აღნიშნავენ, მართლმადიდებლები რუსეთსა და საქართველოში - 7 იანვარს). . და ეს არ არის საუკეთესო დრო იმისთვის, რომ დასავლეთის მოსახლეობის „საშობაო-სადღესასწაულო განწყობა“ მათი „ტანჯვით“ გაუფერულდეს.

 

ასევე, მიტინგზე გაყვანილთა იძულებისა და დაშინების მიუხედავად, დაგეგმილზე გაცილებით ნაკლები ხალხი შეიკრიბა. თუმცა, რა თქმა უნდა, ცდილობდნენ იმგვარად გადაეღოთ ფოტოები და ვიდეოები, რათა შეექმნათ „ათიათასობით მომიტინგეთა“ ილუზია. მაგრამ, რეალურად, ორგანიზატორებმა აქციაზე 7-8 ათასი ადამიანის გაყვანაც კი ვერ მოახერხეს. ასევე იმოქმედა იმან, რომ აზერბაიჯანელი აქტივისტების მოქმედების შედეგად შეუძლებელი გახდა აქციის მონაწილეებში  ე.წ. „არცახელების“ ​​მობილიზება სომხეთის ტერიტორიიდან.

 

ხანკენდის ცენტრალურ მოედანზე ბავშვების თავმოყრის შემდეგაც კი, აქციის ორგანიზატორებმა არ გაითვალისწინეს, რომ მსოფლიო საზოგადოების ყურადღება უფრო მეტად არის მიპყრობილი უკრაინელი ბავშვებისაკენ, რომლებიც დღეს განიცდიან უკრაინის დაბომბვასა და ენერგეტიკული ინფრასტრუქტურის განადგურებას (და რუსეთის ფედერაციაში ანტიუკრაინული ისტერიისადმი იმავე სომხური ლობისა, რომელიც მხარს უჭერს "არცახელ" სეპარატისტებს, პირდაპირ არის ჩართული  ასევე აგრესიის წაქეზებაში).

 

თუმცა, აქციის ორგანიზატორთათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი „ფანდი“ „ყარაბაღელი სომხების მიმართ სიბრალულის გამოწვევაში“ სომეხი ნაციონალისტების „მეგობრებმა და მოკავშირეებმა“ გააკეთეს თურქეთთან ბრძოლაში, ქურთი სეპარატისტებისა და ექსტრემისტების წინააღმდეგ. უფრო მეტიც, ყველაფერი სპონტანურად და აშკარად „დაუგეგმავად“ მოხდა.

 

ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ 23 დეკემბერს, საფრანგეთის დედაქალაქში, ქურთების კულტურულ ცენტრთან, 69 წლის მამაკაცმა ცეცხლსასროლი იარაღიდან სამი ადამიანი მოკლა და კიდევ ოთხი დაჭრა. მსროლელი დააკავეს. საფრანგეთის პოლიციის ცნობით, მკვლელს მანამდე ქსენოფობიური შეხედულებები ჰქონდა, მას უკვე ჰქონდა ორი მკვლელობის მცდელობა, მათ შორის ერთი წლის წინ, ხმლით ხელში, თავს დაესხა მიგრანტთა ბანაკს.

 

პარიზში მოკლულ ქურთებს უბრალოდ არ გაუმართლათ. ოდესღაც „დემოკრატიულ და ტოლერანტულ“ საფრანგეთში, ისინი შეეჩეხნენ ფრანგული ქსენოფობიისა და რასიზმის ტიპურ გამოვლინებას, რომელიც მიმართული იყო მუსლიმური ქვეყნებიდან მიგრანტების წინააღმდეგ. აშკარად შეპყრობილი ნაციონალიზმითა და რასობრივი სიძულვილით, თავდამსხმელი განსაკუთრებულად არ განასხვავებდა ქურთებს თურქებისა და არაბებისგან.

 

  მაგრამ ქურთი ტერორისტებისთვის და სეპარატისტებისთვის მნიშვნელოვანი იყო მათი თანამოძმეების სიკვდილი ანტითურქული ისტერიის ახალი რაუნდისთვის გამოეყენებინათ. შედეგად, ქურთი აქტივისტები, მათი გულშემატკივარი  ფრანგული მემარცხენე ორგანიზაციების წევრები, პარიზში საპროტესტო აქციებზე მივიდნენ, რომელიც დარბევით დასრულდა. ამავდროულად, აქციაზე ისმოდა ანტითურქული ლოზუნგები, ქსენოფობიურ მკვლელს თითქმის "თურქული სპეცსამსახურების აგენტი" უწოდეს, ხალხში კი ტერორისტული ქურთისტანის მუშათა პარტიის (PKK) დროშები ჩანდა.

 

ასეა თუ ისე, ფრანგულ აუდიტორიაზე ორიენტირებული თითქმის ყველა მედიისა და ტელეარხის ახალ ამბებში, სეპარატისტებისა და ტერორისტების  PKK-ს მიერ ორგანიზებულმა დარბევებმა და მოქმედებებმა მთლიანად „დაჩრდილა“ და განდევნა საინფორმაციო სივრციდან ცრემლიანი-მგრძნობიარე რეპორტაჟები  სავარაუდო „ არცახის სომხების გენოციდის საფრთხის" შესახებ. ანუ, ხანკენდის აქციის ორგანიზატორებმა ფრანგ ობივატელებზე (რასაც პირველ რიგში ელოდნენ) "შტაბეჭდილება" ვერ მოახდინეს. ხოლო არცახელ "სეპარატისტთა" ქმედების წარუმატებლობისთვის ფრანგებს შორის "სიბრალულის გაღვივების" მიზნით, მათ მეგობრებს, ქურთ სეპარატისტებს უნდა გადაუხადონ "მადლობა" . ხოლო ქართველებში, იმ ქვეყნის მოქალაქეებში, რომელმაც სეპარატიზმის გამო დაკარგა ტერიტორიის 20% და ჰყავს 500 ათასზე მეტი ლტოლვილი, იმ ადამიანებში, ვინც თავად დაზარალდა და დაკარგა ნათესავები და მეგობრები აფხაზეთის სეპარატისტულ ომში, რომელშიც ყველაზე აქტიურად  სომეხი ბოევიკები მონაწილეობდნენ, „სიბრალულის“ აღძვრის მცდელობა, უბრალოდ ცინიკურად გამოიყურება.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

გრიგოლ გიორგაძე

წაკითხულია : 523