სოხუმი, 2023 წლის 30 მაისი აფხაზები სეპარატისტული მარიონეტების წინააღმდეგ. ერთობლივი შიში მომავლისა
31.05.23 14:00

როგორც წესი, სეპარატისტულ აფხაზეთში შიდა „პოლიტიკური გარჩევის“ დროს მათი მონაწილეები ნაკლებად აქცევენ ყურადღებას ამ ოკუპირებული საქართველოს ტერიტორიიდან მოშორებით მიმდინარე მოვლენებს. თუმცა, 2023 წლის 30 მაისს აფხაზეთის ოპოზიციის მიერ ორგანიზებული საპროტესტო აქციების შემთხვევაში აფხაზეთის აუტსაიდერებზე მიყიდვის წინააღმდეგ, ყველაფერი სხვაგვარად მოხდა.

 

თავიდანვე უნდა ითქვას, რომ სეპარატისტულ აფხაზეთის ხელისუფლებას საშინლად ეშინია საკუთარი, აფხაზი ხალხის. თუმცა, მისთვის ის დიდი ხანია აღარ არის "თავისი". იგივე ასლან ბჟანია და მისი გარემოცვა სოხუმში ხელისუფლებაში მოსვლას უნდა უმადლოდნენ სომხური ლობის და სომეხ კრიმინალებს, როგორიც არის რუბენ ტატულიანი. მათი ინტერესებიდან გამომდინარე, ისინი სომეხ მიგრანტებს უხვად ურიგებენ სეპარატისტულ პასპორტებს და აფხაზეთში ბინადრობის ნებართვებს. იგივე მიგრანტების ინტერესებიდან გამომდინარე, სეპარატისტული ხელისუფლება ემზადება „ბინების შესახებ“ კანონის დასანერგად, რაც ხელს შეუწყობს მათ ლეგალურ დასახლებას აფხაზეთში.

 

სეპარატისტულ რეჟიმს არც კრემლის ბატონთა კეთილგანწყობის მოპოვება ავიწყდება. აფხაზების აღშფოთების მიუხედავად, იგი ბიჭვინთას რუსეთის ფედერაციის ხელისუფლებას ვლადიმერ პუტინის "რეზიდენციად" გადასცემს, ამ უკანასკნელის მოთხოვნით. ასევე, რუსი ოლიგარქების ინტერესებიდან გამომდინარე, ემზადება აფხაზეთის ენერგეტიკის სექტორის პრივატიზაცია, რასაც აფხაზური საზოგადოება აპროტესტებს, მშვენივრად ესმით, რომ ამის შემდეგ ელექტროენერგიის ფასები, რომელიც დღეს უკვე იზრდება სეპარატისტული რეჟიმის მიერ, ზღაპრულ ნიშნულამდე აიწევს და მიუწვდომელი იქნება მოსახლეობის უმრავლესობისთვის.

 

სოხუმში სეპარატისტთა მარიონეტებს საშინლად ეშინიათ აფხაზების აღშფოთებისა და მასობრივი პროტესტის. ისინი აცნობიერებენ, რომ რუსი დამპყრობლები, რომლებმაც მთელი მათი ძირითადი ძალები უკრაინაში გადაისროლეს, კრიტიკულ მომენტში არ გადაარჩენდნენ მათ საკუთარი ხალხისგან, ასლან ბჟანიამ და მისმა გარემოცვამ მიიღეს უპრეცედენტო „უსაფრთხოების“ ზომები 2023 წლის 30 მაისს, აფხაზური ოპოზიციის მიერ გამოცხადებული საპროტესტო აქციის წინ. სოხუმის სამთავრობო კვარტალი გარშემორტყმული იყო მავთულხლართებით, სნაიპერები მორიგეობდნენ შენობების სახურავებზე, ფაქტიურად სეპარატისტული პოლიციის ყველა დანაყოფი და ჯარი გაიყვანეს სოხუმის ცენტრში.

 

ბჟანიას შიში და მისი წკმუტუნი იმაზედ, რომ ოპოზიცია 2023 წლის 30 მაისს ფართომასშტაბიანი აქციის მოწყობას და სოხუმში სეპარატისტული ხელისუფლების შეცვლას შეძლებდა, ზედმეტი აღმოჩნდა. დიახ, მართლაც, აფხაზები პროტესტის ნიშნად გამოვიდნენ, მაგრამ მოსალოდნელზე გაცილებით ნაკლებნი იყვნენ. ხელისუფლების ცნობით 1000 მომიტინგე იყო, დამოუკიდებელი წყაროები დაახლოებით 3000-ს ასახელებენ.

 

პატარა აფხაზებისთვის ეს ბევრია, მარიონეტული ხელისუფლებისთვის კი არა კრიტიკული. უფრო მეტიც, ოპოზიცია დაემუქრა ათიათასობით აფხაზს ქუჩაში გამოყვანით, მათ ღონისძიებას ადარებდა ლიხნის სეპარატისტულ შეკრებებს სსრკ-ს დაშლის წინ, რამაც გამოიწვია აფხაზური სეპარატიზმი. სოხუმში საპროტესტო აქციაზე მისი რაიონებიდან შედარებით ცოტა აფხაზი მოვიდა. ცნობილია, რომ ბევრმა ბოლო მომენტში გააუქმა მოგზაურობა. ეს იმას ნიშნავს, რომ რაღაც ძალიან რეზონანსულმა მოვლენამ შეცვალა აფხაზეთის მოსახლეობის მასის განწყობა. და საერთოდ, აფხაზეთის გამყიდველი სეპარატისტული მარიონეტების მიმართ ნეგატიური დამოკიდებულების შეცვლის გარეშე, ამან დაბნეულობა გამოიწვია.

 

ეს მოვლენა აფხაზეთიდან საკმაოდ შორს - მოსკოვში განვითარდა. 2023 წლის 30 მაისის დილით, რუსეთის ფედერაციის დედაქალაქს თავს დაესხა ათობით თვითმფრინავი. თავდასხმა იყო დემონსტრაციული და სიმბოლური, უპილოტო თვითმფრინავების უმეტესობა არც კი იყო აღჭურვილი ასაფეთქებელი ნივთიერებებით, მაგრამ მან აჩვენა, რომ მოსკოვის საჰაერო თავდაცვა "გაირღვა“ და ვერ გაუძლებდა იმავე თვითმფრინავების მასიურ თავდასხმას. დრონები მშვიდად დაფრინავდნენ მოსკოვისა და მოსკოვის რეგიონის „ელიტარულ“ დასახლებებზე, სადაც რუსეთის ხელისუფლების მრავალი წარმომადგენელი ცხოვრობს.

 

ეს ნიშნავს, რომ კრემლის ხელისუფლება, რომლის ბრძანებითაც სოხუმში სეპარატისტები ვაჭრობენ და აფხაზეთს ახალმოსულებით ასახლებენ, სუსტია. მას არ შეუძლია დაიცვას თავისი კაპიტალი და საკუთარი თავი. მაშასადამე, სოხუმის სეპარატისტული რეჟიმისა და ყბადაღებული „აფხაზეთის დამოუკიდებლობის“ რუსული „უსაფრთხოების გარანტიები“ სიცრუეა და გროშადაც არ ღირს.

 

უფრო მეტიც, უკრაინის ომის კონტექსტში, ეს არის დამატებითი რისკის ფაქტორი. ხვალ რომ პუტინი ბიჭვინთაში ჩავიდეს, ქართველი და აფხაზი ხალხებისგან წართმეულ „რეზიდენციაში“, შეიძლება დიდი დარტყმა მიაყენონ აფხაზეთსაც. ბოლოს და ბოლოს, უკრაინა მასთან ბევრად უფრო ახლოსაა, ვიდრე მოსკოვთან. ანუ, სეპარატისტული აფხაზეთის კრემლისეული „დამცველები“ ​​უკვე სეპარატისტული ტერიტორიის „უსაფრთხოების“ ფაქტორი კი არა, გაზრდილი საფრთხეა. და რა მოხდება, თუ ხვალ საჰაერო ბრძოლები და დრონების დარტყმები დაიწყება აფხაზეთში ოკუპანტების განლაგების ადგილებზე? მაშინ როგორ ავიცილოთ თავიდან მშვიდობიანი მოსახლეობის სიკვდილი? განსაკუთრებით ეთნიკური აფხაზების კომპაქტური დასახლების უკანასკნელ ზონაში - გუდაუთაში, სადაც რუსული ბაზაა განთავსებული. ამ კითხვებზე პასუხი აფხაზებს ჯერ არ აქვთ და აფხაზური ოპოზიცია არც ცდილობს გასცეს პასუხი თავის ხალხს.

 

უკრაინის წინააღმდეგ რუსეთის ფედერაციის აგრესიის შემდეგ, უკრაინის ტერიტორიების პირველ დღეებში აღების გარდა, რაც მოულოდნელობის ეფექტით იყო მიღწეული,  რუსული ჯარები უმეტესად მარცხს განიცდიან. ხოლო მათ „გამარჯვებები“, როგორიც არის განადგურებული ბახმუტის ნანგრევების აღება, ათიათასობით მსხვერპლს ითვლის.

 

უკვე ყველასთვის ნათელია, რომ კრემლის ხელმძღვანელობის ყველა პრეტენზია „ზესახელმწიფოებრიობაზე“ სხვა არაფერია, თუ არა ბლეფი. მაგრამ 2023 წლის 30 მაისს მოსკოვზე თვითმფრინავის თავდასხმამდე აფხაზეთის მოსახლეობას ჰქონდა ილუზია, რომ უკრაინაში დამარცხების შემთხვევაშიც კი შეძლებდა რუსეთის ფედერაცია საკუთარი დედაქალაქის დაცვას. და საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზეც დარჩებოდა და განაგრძობდა სეპარატისტთა „კვებას“. ასე რომ, აზრი ქონდა ბრძოლას "ცუდი" სეპარატისტული მარიონეტების "კარგით" შესაცვლელად. მაგრამ 2023 წლის 30 მაისის შემდეგ აშკარა გახდა, რომ ასეთი ჩანაცვლება ვერაფერს მისცემს და ვერც ფუნდამენტურ საკითხს გადაჭრის.

 

ყველაზე გულუბრყვილო სეპარატისტული იდეებით შეპყრობილმა და გაბრუებულმა აფხაზებმაც კი გააცნობიერეს, რომ სოხუმის ოფისებში კადრების შეცვლა ახლა მთავარი არ არის. მთავარია, იფიქრონ იმაზე, თუ როგორ წარიმართებააფხაზეთის გარდაუვალი დეოკუპაცია? და როგორ იცხოვრებს აფხაზეთი დეოკუპაციის შემდეგ.

 

  აფხაზებისთვის აქტუალური არ არის მხოლოდ ბრძოლა მათ წინააღმდეგ, ვინც ჩქარობს აფხაზეთის გაყიდვას და ჯიბეს სეპარატისტული მარიონეტების ხარჯზე ისქელებს (ისინი ცოტა ხნით არიან ხელისუფლებაში, როგორც მათი „არცახი“ კოლეგები). საჭიროა მოძმე ქართველ ხალხთან შერიგების რეალური გზების მოძიება. საჭიროა მოლაპარაკება აფხაზი ხალხის ავტონომიისა და ეროვნული აღორძინების უფლების რეალიზებაზე ერთიანი საქართველოს ფარგლებში. მაგრამ აფხაზური ოპოზიცია ამას არ გვთავაზობს.

 

გაურკვეველი მომავალი ბადებს აფხაზებში უცნობის შიშს. და ეს შიში (რომელიც კიდევ უფრო დიდია სეპარატისტთა მარიონეტებში) უბრალოდ დამბლას დასცემს აფხაზი ხალხის ნებას, იბრძოლონ საკუთარი უფლებებისთვის და საკუთარი მიწისთვის.

 

ოკუპანტებს უკვე შევეჩვიეთ, მაგრამ უეცრად რომ წავიდნენ რა მოხდება? ან, თუ ომი აფხაზეთამდე მოაღწევს და ოკუპანტები აფხაზებს „ცოცხალ ფარად“ გამოიყენებენ? ამ კითხვებზე პასუხი ჯერ არ არის - და აქედან გამომდინარეობს სოხუმის სეპარატისტული ხელისუფლებისა და ოპოზიციის შიში და დაბნეულობა.

 

ეს შეუიარაღებელი თვალით ჩანდა 2023 წლის 30 მაისს. მაგრამ თუ სეპარატისტული ხელისუფლების შიში როგორც ხალხის, ისე მომავლის წინაშე უსაფრთხოების უპრეცედენტო ზომებით გამოიხატა, ოპოზიციის შიში გაურკვევლობაში იყო!

 

დიდი საფრთხეა იმისა, რომ  სოხუმში სეპარატისტებმა აფხაზი ხალხი "გადაიყოლონ", ისევე როგორც „არცახელმა“ სეპარატისტებმა, ფაქტობრივად, მძევლად აიყვანეს ყარაბაღის სომხები. სეპარატისტები აპირებენ დაარწმუნონ ისინი, რომ "ერთ ნავში სხედან" და აიძულებენ მათ მხარი დაუჭირონ, ვინც დიდი ხანია გაყიდა თავისი მიწაც და ხალხის მომავალიც.

 

უკვე ახლა, მარიონეტულ რეჟიმთან ბრძოლასთან ერთად, აფხაზებს სჭირდებათ დიალოგი საქართველოს ხელისუფლებასთან შერიგების შესახებ. აფხაზებისთვის აუცილებელია  საქართველოს მოქალაქეობის საკითხების გადაწყვეტა, სეპარატისტული ფორმირებების რიგითი წევრების ამნისტიის პირობების განხილვა და საკუთრების უფლების საკითხების მოგვარება. ეს არის ის ყველაფერი, რაზეც, მაგალითად, აზერბაიჯანის ხელისუფლება გვთავაზობს დიალოგის დაწყებას ყარაბაღის სომხებთან და რაზეც „არცახი“ სეპარატისტები ჯიუტად უარს აცხადებენ. და ეს ნიშნავს, რომ ყარაბაღელი სომხების მასის წინაშე შეიძლება მოულოდნელად დადგეს სასწრაფო გადაწყვეტილების მიღების აუცილებლობა - ან სწრაფად მიიღონ აზერბაიჯანის მოქალაქეობა, ან გაკოტრებული სეპარატისტების შემდეგ გაურკვეველი მომავლისკენ გაემართონ. სხვათა შორის, აფხაზეთში გამგზავრება უკვე აღარ გამოუვათ და თუ გამოვა კიდეც - ისიც სულ ცოტა ხნით. კრემლის მთავრობა, რომელიც სამხედრო მარცხს განიცდის, უბრალოდ ვერ უზრუნველყოფს ამ საქართველოს ტერიტორიის შემდგომ ოკუპაციას და სომხური ლობისთვის მომგებიანი „პოზიციების“ შენარჩუნებას.

 

2023 წლის 30 მაისს აფხაზურმა ოპოზიციამ, რომელიც ჯერ კიდევ იყენებს პრიმიტიულ ქართველთმოძულეობას, არ შესთავაზა აფხაზებს მომავლის რეალური ხედვა. პირიქით, ოპოზიციის ლიდერები ცდილობდნენ ქართველთმოძულეობის გაღრმავებას, ამავე დროს სოხუმის სეპარატისტულ ხელისუფლების „საქართველოსთან ვაჭრობის“ განზრახვაში დადანაშაულებას.

 

მაგრამ აფხაზური ოპოზიციის წილს ქართველთმოძულეობაში  მხოლოდ ის მოჰყვა, რომ ბჟანიას რეჟიმთან ბრძოლისა და მიწების გაყიდვის გადაწყვეტილების ნაცვლად, ბევრ აფხაზს უბრალოდ მომავლის შიში აქვს, რომელიც ზღუდავს მათ ნებასა და ინიციატივას. რა აზრი აქვს სოხუმში ძალაუფლებისთვის ბრძოლას, თუ ხვალ მთელი „დამოუკიდებელი აფხაზეთის“ სეპარატისტულ-საოკუპაციო სტრუქტურა და ნაურუს ან ასადის რეჟიმის მიერ მისი „აღიარება“ არაფრად, მტვრად იქცევა? ზუსთად ისე, როგორც  „არცახის მთავრობა“ გაცამტვერდა.

 

 

გიორგი კვინიტაძე

წაკითხულია : 181