ანალიტიკა

საქართველო-უკრაინის საზღვარი ფსოუზე - რამდენად რეალურია ეს?

05.06.23 11:20


ზემოთ მოცემულია რუკა, რომელიც განთავსებულია დოკუმენტში “Mémoire sur l”indépendance de l”Ukraine présenté à la Conférence de la paix par la délégation de la république ukrainienne“ („შენიშვნა უკრაინის დამოუკიდებლობის შესახებ, წარმოდგენილი უკრაინის რესპუბლიკის დელეგაციის მიერ ქ. პარიზის სამშვიდობო კონფერენციაზე“), რომელიც გამოქვეყნდა პარიზში 1919 წელს. როგორც ამ რუკიდან ჩანს, უკრაინას აქვს პირდაპირი საზღვარი საქართველოსთან კავკასიაში. სწორედ ამ რუქის საფუძველზე, რომელიც ასახავს უკრაინელებისა და მათთან ისტორიულად დაკავშირებული ხალხების (მათ შორის ყირიმელი თათრების) განსახლების ზონას, უნდა შეიქმნას დამოუკიდებელი უკრაინული სახელმწიფო პირველი მსოფლიო ომის შედეგების შემდეგ.

 

შეგახსენებთ, რომ პარიზის სამშვიდობო კონფერენცია (1919-1920) არის საერთაშორისო კონფერენცია, რომელიც მოიწვია პირველ მსოფლიო ომში გამარჯვებული სახელმწიფოების მიერ დამარცხებულ სახელმწიფოებთან სამშვიდობო ხელშეკრულებების შემუშავებისა და ხელმოწერის მიზნით. იგი რამდენიმე ეტაპად მიმდინარეობდა 1919 წლის 18 იანვრიდან 1920 წლის 21 იანვრამდე. კონფერენციაზე მომზადდა სამშვიდობო ხელშეკრულებები, რომლებიც შეადგენდნენ ე.წ. ვერსალის ომისშემდგომი ხელშეკრულებებს.

 

ეს სისტემა ასევე მოიცავდა მოგვიანებით გაუქმებულ სევრის ხელშეკრულებას. სომეხ ნაციონალისტებს ძალიან უყვართ სევრის ხელშეკრულებით გათვალისწინებული პრეტენზიების რუქების ჩვენება, მაგრამ რატომღაც სხვა ქვეყნებისა და ხალხების, მათ შორის უკრაინის, სურვილების შესახებ დუმან.

 

ზოგადად, სომხური ლობის წარმომადგენლებს, რომლებიც დამკვიდრდნენ რუსეთში და განსაზღვრავენ რუსეთის ფედერაციის პოლიტიკასა და იდეოლოგიას, რომელმაც ეს ქვეყანა უკრაინულ აგრესიულ ავანტიურამდე მიიყვანა, ბოლო დრომდე ჰქონდათ ორი საყვარელი გართობა - „დიდი სომხეთის“ უზარმაზარი რუქების დახატვა  და სხვა სახელმწიფოების დაყოფა. მათ შორის თურქეთის, საქართველოსა და უკრაინის. ასეთი „გამყოფების“ რჩევამ მიიყვანა კრემლი ფატალურ გადაწყვეტილებებამდე: ჯერ ყირიმის ანექსია და სეპარატიზმის გაღვივება უკრაინულ დონბასში, შემდეგ კი 2022 წლის თებერვალში უკრაინის წინააღმდეგ პირდაპირი აგრესია.

 

მაგრამ, გარდა „დიადი სომხეთის“ რუკებისა, არის სხვა რუკებიც, რომელთაც განხორციელების ბევრად მეტი შანსი აქვთ. განსაკუთრებით იმ ფონზე, რომ ყველა ნიშნით რუსეთი განიცდის მარცხს უკრაინასთან ომში და საომარი მოქმედებები უკვე გავრცელდა თავად რუსეთის ფედერაციის საერთაშორისოდ აღიარებულ ტერიტორიაზე. კერძოდ, ბელგოროდის რეგიონში.

 

დღეს ცოტას თუ ახსოვს, რომ 1918 წელს, დამოუკიდებელი უკრაინის სახელმწიფოს წარმოშობის შემდეგ, ქალაქი ბელგოროდი და მისი შემოგარენი ეკუთვნოდა დამოუკიდებელ უკრაინის სახელმწიფოს ჰეტმან პავლო სკროპადსკის (რომელმაც აღიარა სამხრეთ კავკასიის ქვეყნების, მათ შორის საქართველოს დამოუკიდებლობა. ) მეთაურობით. და სავსებით შესაძლებელია, რომ მიმდინარე ომის შედეგების შემდეგ, ბელგოროდი კვლავ გახდეს უკრაინის ნაწილი, როგორც ეს უკვე იყო 1918 წელს და არა მხოლოდ ბელგოროდი.

 

ამჟამინდელ კრასნოდარის ტერიტორიას (კუბანს) 1918 წელს არ ეყო დრო, რომ დამოუკიდებელი უკრაინის ნაწილი გამხდარიყო. მაგრამ უკრაინა, როგორც მისი ეთნიკური ტერიტორია 1918-1920 წლებში, მასზე აცხადებდა პრეტენზიას, რაც აისახა პარიზის სამშვიდობო კონფერენციისთვის მომზადებულ მასალებში.

 

შემდეგ, შორეულ 1919-1920 წწ. მსოფლიო ომისშემდგომი წესრიგის ძირითადი პრობლემები პარიზის სამშვიდობო კონფერენციაზე გადაჭრეს დიადი ზესახელმწიფოების ეგრეთ წოდებულმა "დიდი ოთხეულის" ლიდერებმა, რომელშიც შედიოდნენ აშშ-ს პრეზიდენტი ვუდრო ვილსონი, ბრიტანეთის პრემიერ მინისტრი დევიდ ლოიდ ჯორჯი, საფრანგეთის პრემიერ-მინისტრი ჟორჟ კლემენსო და იტალიის პრემიერ მინისტრი ვიტორიო ემანუელე ორლანდო. ფრანგულ ენაზე შედგენილი „შენიშვნა“ ზემოხსენებულ რუკასთან ერთად გახლდათ პარიზის სამშვიდობო კონფერენციაზე უკრაინის დელეგაციის ერთ-ერთი საინფორმაციო გამოცემა.

 

ასეთი ბეჭდური მასალების დახმარებით გაეროს დელეგაცია (უკრაინის სახალხო რესპუბლიკა), გრიგორი სიდორენკოს ხელმძღვანელობით, ცდილობდა უკრაინის საკითხით დაეინტერესებინა დიდი ოთხეული, რომელიც წყვეტდა მსოფლიოში 1914-1918 წლების პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ სახელმწიფოებისა და საზღვრების ბედს. 125 გვერდიანი წიგნი შეიცავს ძირითად ინფორმაციას უკრაინის გეოგრაფიის, ისტორიის, კულტურისა და ეკონომიკის შესახებ, უკრაინელების დამოუკიდებელ სახელმწიფოზე უფლების დასაბუთებასა და გაეროს სასურველი საზღვრების პრეზენტაციას (ტექსტში აღწერილი და გამოსახული რუკა).

 

ამ დროს პარიზში სხვა ეროვნული დელეგაციები იმყოფებოდნენ მსგავსი დოკუმენტებით: პოლონეთის, ჩეხოსლოვაკიის, ქართული, აზერბაიჯანული დელეგაციები... მაგრამ ახლად წარმოქმნილი რესპუბლიკების მხოლოდ ზოგიერთ დელეგაციას მიეცა უფლება მონაწილეობა მიეღო სამშვიდობო კონფერენციაში. უმრავლესობა კი, მათ შორის უკრაინის დელეგაცია, დასავლელ პოლიტიკოსებთან და ექსპერტებთან კულუარული საუბრებით უნდა დაკმაყოფილებულიყო.

 

საქმე იმაშია, რომ იმ დროს ანტანტის, იგივე საფრანგეთის უფლებამოსილებმა გადაწყვიტეს ფსონი დაედოთ არა „დიდ უკრაინაზე“, არამედ „დიდ პოლონეთზე“. ფრანგული ფულითა და ფრანგული იარაღით პოლონეთს 1920 წელს მიეცა შესაძლებლობა, ბოლშევიკებიც კი დაემარცხებინა. შედეგად, უკრაინა გაიყო, მისი უმეტესი ნაწილი საბჭოთა რუსეთს გადაეცა, უკრაინის დასავლეთი კი პოლონეთმა, ჩეხოსლოვაკიამ და რუმინეთმა გაიყო.

 

თუმცა, უკრაინის ამჟამინდელი ომის შემდეგ, სამართლიანი და უსაფრთხო საზღვრების საკითხი აუცილებლად კვლავ დადგება. რუსეთი, თავისი აგრესიებით შავი ზღვის რეგიონში (საქართველოს წინააღმდეგ და უკრაინის წინააღმდეგ), ისევე როგორც მისი მანიაკალური იდეით „სრუტეების და კონსტანტინოპოლის კონტროლი“, ყველაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ მსოფლიო საზოგადოებას მიეღო ზომები - სამუდამოდ დაებლოკა რუსეთის ნებისმიერი ხელისუფლების შავ ზღვაზე შესვლა. აგრესიის ახალი რეციდივების თავიდან ასაცილებლად. ამის გაკეთება კი ყველაზე ადვილია 1918-1919 წლების მოდელის უკრაინის აღდგენით, როგორც იმ მიწების ნაწილისა, რომელზეც იგი აცხადებდა პრეტენზიებს 1919-1920 წლებში პარიზის სამშვიდობო კონფერენციაზე. ყუბანის ჩათვლით - რუსეთის ფედერაციის ამჟამინდელი კრასნოდარის ტერიტორიისა. აქ მოსახლეობის უმრავლესობა ყუბანელი კაზაკები არიან, რომლებიც წარმოშობით უკრაინელები არიან (ზაპოროჟიეს კაზაკების შთამომავლები).

 

რაც შეეხება რუსეთის იმპერიის მიერ გენოციდის ქვეშ მყოფ ჩერქეზებისა და ნოღაელების ძირძველ მოსახლეობას, მათ უკრაინის შემადგენლობაში იმედი ექნებათ რეპატრიაციისა და ეროვნული აღორძინებისა, მსგავსად ყირიმელი თათრებისა უკრაინულ ყირიმში. საკითხის ასეთი სამართლიანი გადაწყვეტის სახიფათო „ალტერნატივა“ შეიძლება იყოს რეგიონისთვის არასაჭირო და საშიში აგრესიის ახალი ცენტრის შექმნა „ზღვისპირა სომხეთის“ სახით, რომლის შექმნაზეც სომეხი ნაციონალისტები ოცნებობენ იმავე კრასნოდარის და ქართული აფხაზეთის ტერიტორიაზე, ისინი  აქტიურად სახლდებიან ამ მიწებზე.

 

ვარაუდი, რომ მოვლენების ისე განვითარება, რომ საქართველოს უკრაინასთან საერთო საზღვარი ექნება, სავსებით რეალურია. ცხადია, უკრაინის წინააღმდეგ ომში რუსეთის დამარცხების შემთხვევაში, დამპყრობლები გაწმენდენ აფხაზეთს და სამაჩაბლოს, რომლებიც საქართველოში დაბრუნდებიან. ამის შესახებ საქართველოს ექსპრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა Facebook-ზე გამოქვეყნებულ პოსტში განაცხადა.

 

„2019 წლის მაისის დილის 8 საათზე უკრაინის არჩეულმა პრეზიდენტმა ზელენსკიმ დამირეკა და გამაღვიძა ვარშავაში და მითხრა, რომ მისი, როგორც პრეზიდენტის ერთ-ერთი პირველი ბრძანება იყო ჩემი მოქალაქეობის აღდგენა.

 

ჩემი პირველი რეაქცია, გარდა მადლიერებისა, იყო ის, რომ მას ვუთხარი-მე მას მთელი ჩვენი რეგიონის ლიდერად ვხედავდი. მეც კი ვერ წარმოვიდგენდი, რომ პუტინის სიგიჟის შედეგად ის  თავისუფალი სამყაროს ლიდერი გახდებოდა.

 

საქართველოს ცალკე ადგილი უკავია ზელენსკის გულში, მაგრამ ემოციები განზე რომ გავწიოთ, ყველანი უნდა მოვემზადოთ უკრაინის გარდაუვალი გამარჯვებისთვის. შავი ზღვის რეგიონში უკრაინისა და დასავლური კოალიციის მიერ ოკუპირებული ზონები აბსოლუტურად მიუღებელი იქნება.

 

ჩვენ უნდა მოვემზადოთ აფხაზეთისა და შიდა ქართლის განთავისუფლებისთვის. ეს ფანჯარა მალე გაიხსნება და ყველამ უნდა გამოვიყენოთ ის მომენტი, როცა რუსული არმია მთლიანად განადგურდება და მოსკოვის ქაოსი გაცამტვერდება.

 

ზელენსკის აქვს ფართო სტრატეგიული ხედვა და ომის შემდეგ ეს ხედვა დაფუძნებული იქნება უძლიერეს ევროპულ შეიარაღებულ ძალებზე და უკრაინის სიტყვას დიდი მნიშვნელობა ექნება მსოფლიოში.

 

საქართველო, მათ შორის აფხაზეთი, ასევე ხდება მიმზიდველი და ძალიან მდიდარი ქვეყანა მთელი მსოფლიოსთვის.

 

არ გამოვრიცხავ, რომ შავი ზღვის სანაპიროზე უკრაინასთან საერთო საზღვარი გვქონდეს. დღეს ჩვენი ქვეყნის ყოფნა და გამარჯვება დამოკიდებულია პრეზიდენტ ზელენსკისა და უკრაინის არმიაზე.

 

მე აბსოლუტურად დარწმუნებული ვარ ზელენსკის, დასავლეთის, უკრაინის და ეს არის ქართველი ხალხის სწრაფ გამარჯვებაში.

 

ვემზადებით საქართველო-უკრაინის საზღვრისთვის ფსოუზე!“

 

მართლაც, საქართველო უკვე უნდა მოემზადოს მსოფლიოს ომის შემდგომი მოწყობისთვის. და ამ მოწყობის ფარგლებში ის მიიღებს ჩრდილოეთში ახალი მეზობლებს - ახალი დამოუკიდებელი სახელმწიფოები რუსეთის ფედერაციის ამჟამინდელი ჩრდილოეთ კავკასიის ავტონომიების ადგილზე და უკრაინა.

 

 

გრიგოლ გიორგაძე

წაკითხულია : 469


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები