ანალიტიკა

საფრანგეთი ცდილობს სამხრეთ კავკასიაში შემოღწევას და საქართველოს "გაწირვას" ჰაი ლობის ინტერესებიდან გამომდინარე
05.02.24 10:20

საფრანგეთმა ბოლო დროს აქტიურად ერევა სამხრეთ კავკასიის საქმეებში, საყრდენად და ფორპოსტად კი სომხეთი აურჩევია. ეს უკვე იწვევს აზერბაიჯანის შეშფოთებას. ხომ აშკარაა, რომ სომხეთის რესპუბლიკის არმია ყარაბაღში შურისძიების მიზნით იარაღდება ახალი ომის წამოსაწყებად. შემთხვევითი არ არის, რომ აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა პირდაპირ აღნიშნა, რომ საფრანგეთი სომხეთს იარაღს აწვდის, რათა მისი ქვეყანა „მუდმივი ზეწოლის ქვეშ“ იყოს.

 

„საფრანგეთი ის ქვეყანაა, რომელიც დღეს სომხეთს აწვდის შეიარაღებას, იმედს აძლევს, ამზადებს სამხედრო პერსონალს და ამზადებს მათ შემდეგი ომისთვის. სწორედ ამას ვგულისხმობდი, როდესაც ვთქვი, რომ საფრანგეთის პოლიტიკა ხელს უწყობს დაძაბულობის ესკალაციას კავკასიაში, “ - განაცხადა ილჰამ ალიევმა.

 

ამავდროულად, საფრანგეთის მონაწილეობა ერევნის რეჟიმის სამხედრო სამზადისში სულ უფრო დემონსტრაციული ხდება. ამრიგად, საფრანგეთის ელჩმა სომხეთში ოლივიე დეკოტინიმ 2024 წლის 28 იანვარს მონაწილეობა მიიღო 44-დღიანი ომის დასრულების შემდეგ ყველაზე პომპეზურ ღონისძიებებში, რომელიც მიეძღვნა სომხური არმიის შექმნის 32 წლისთავს და იქ ყველაზე მნიშვნელოვანი სტუმარი გახლდათ.

 

ჰაის სამხედრო დღესასწაულის შედეგების შემდეგ, ელჩმა თავის მიკრობლოკში X დაწერა: „სომხეთმა უნდა შეძლოს თავისი სუვერენიტეტისა და მოსახლეობის დაცვა. საფრანგეთი საკუთარ თავზე იღებს სომხეთთან თავდაცვით ურთიერთობას და ავითარებს ჩვენს ორ ქვეყანას შორის სტრატეგიულ სიახლოვეს."

 

ჰაი ნაციონალისტებს დღეს საფრანგეთთან სამხედრო თანამშრომლობისა და ფრანგული იარაღის მიწოდების იმედი აქვთ. საფრანგეთი "სანქცირებული" ირანის მეშვეობით ამას არ გააკეთებს. პარიზსა და ერევანს შორის სამხედრო თანამშრომლობის ერთადერთი „დერეფანი“ საქართველოა.

 

საქართველოს საკმაო ზარალი მიადგა ჰაი ნაციონალიზმისა და სეპარატიზმის მხრიდან, რომელსაც ზურგს უმაგრებს ჰაის ლობი. სინამდვილეში, სომხეთისა და ჰაი ლობის გამო, დღეს საქართველოს ტერიტორიების 20 პროცენტი  ოკუპირებუოლია და 300 ათასზე მეტი იძულებით გადაადგილებული პირი ჰყავს, რომელთა სახლებში დაბრუნების წინააღმდეგ უყრიდა კენჭს სომხეთი რეგულარულად გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე. ოკუპირებული სეპარატისტული აფხაზეთი, ფაქტობრივად, ჰაის ტერიტორიად იქცა - იქ ეს ეთნიკური ჯგუფი უმრავლესობად იქცა.

 

გარდა ამისა, ერევანი მხარს უჭერს სეპარატიზმს საქართველოს ტერიტორიაზე ეთნიკურად ჰაიებით დასახლებულ სამცხე-ჯვახეთის რეგიონში. ნებისმიერ მომენტში შეუძლია აამოქმედოს ზერბაიჯანული ყარაბაღის ტრაგედიით ცნობილი ახალი ე.წ. „მიაცუმი“-ს „არცახის“ სცენარი საქართველოს ამ  ტერიტორიაზე, რომელსაც ჰაი ნაციონალისტები „ჯავახკს“ უწოდებენ.

 

შედეგად, კავკასიაში არაერთი მოვლენა განვითარდა საეჭვო და შედარებით მოკლე დროში, რამაც გააძლიერა ფრანგული და ჰაი ლობის აქტივობა:

 

1. საქართველოსთვის ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსის მინიჭება, რაც შეიძლება საფრანგეთის გავლენით ავხსნათ, რისთვისაც სავარაუდოდ პარიზი საზღაურს მოითხოვს.

 

2. სკანდალი საფრანგეთის მიერ საქართველოს ტერიტორიით სომხეთისთვის ჯავშანტექნიკის მიწოდებასთან დაკავშირებით. აპრობირებული იარაღის მიწოდების დერეფანი, სავარაუდოდ, მუდმივი გახდა.

 

3. განცხადება მმართველი პარტია „ქართული ოცნების“ მთავარი „სპონსორის“ ბიძინა ივანიშვილის „დიდ პოლიტიკაში დაბრუნების“ შესახებ, რომელსაც, როგორც ცნობილია, ასევე აქვს საფრანგეთის მოქალაქეობა.

 

4. ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეის ანტიაზერბაიჯანული დემარში აზერბაიჯანის დელეგაციის უფლებამოსილების შეზღუდვის კენჭისყრით, რომელიც მოხდა საფრანგეთის ზეწოლის შედეგად.

 

5. ნიკოლ ფაშინიანის ვიზიტი თბილისში და საქართველოს მაშინდელ პრემიერ-მინისტრთან, ირაკლი ღარიბაშვილთან ე.წ. „სტრატეგიული პარტნიორობის“ ხელშეკრულების გაფორმება.

 

6. იგივე ირაკლი ღარიბაშვილის „მოულოდნელი გადადგომა“ საქართველოს პრემიერ-მინისტრის პოსტიდან ფაშინიანის სომხეთთან „პარტნიორობის“ შესახებ დოკუმენტის ხელმოწერისთანავე და მის ნაცვლად ირაკლი კობახიძის დანიშვნა. ცხადია, ახალი პრემიერ-მინისტრი წინამორბედის მიერ გაფორმებულ შეთანხმებაზე „პასუხს“ ვერ აგებს. და „პარტნიორობის ხელშეკრულება“ ძალაში რჩება!

 

7. სომხეთის რესპუბლიკაში „პრო-ევროპული პროპაგანდის“ მკვეთრი გააქტიურება ევროკავშირისა და ნატოს მიმართ.

 

ამ უკანასკნელთან დაკავშირებით, რომელა მნაცაკანიანის მასალა ArmenianReport-ის ვებგვერდზე სათაურით „დასავლეთი ვალდებულია დაეხმაროს სომხეთს: დრო იწურება!“ საკმაოდ მჭევრმეტყველია. გთავაზობთ ამონარიდებს მასალიდან:

 

„სომხეთი ახლა ბევრად უფრო დემოკრატიული ქვეყანაა, ვიდრე საქართველო და უკრაინა. რაც შეეხება გეოპოლიტიკურ არჩევანს, აქაც სომხეთი დგამს ნაბიჯებს, რომლებსაც დასავლეთი ვალდებულია მხარი დაუჭიროს.

 

რატომ არის ასე მნიშვნელოვანი სომხეთისთვის ევროკავშირში სწრაფი გაწევრიანება? ამ კითხვას პასუხი ხუთშაბათს გაეცა, როდესაც ევროკავშირის 27-ვე ქვეყანა დათანხმდა უკრაინას 50 მილიარდი ევროს ოდენობის ფინანსურ დახმარებაზე. ამის შესახებ ევროსაბჭოს ხელმძღვანელმა შარლ მიშელმა განაცხადა.

 

სომხეთს უფლება აქვს მოითხოვოს დასავლეთისგან დახმარების მნიშვნელოვანი გაზრდა. ეს უნდა იყოს ყოვლისმომცველი, დაწყებული სომხეთსა და ევროკავშირს შორის უვიზო რეჟიმის დამყარებიდან და დამთავრებული აზერბაიჯანის წინააღმდეგ სანქციების შემოღებით, მისი აქტივების კონფისკაციით, რომელიც კომპენსაციის სახით უნდა გადაირიცხოს ჩვენი ქვეყნის ბიუჯეტში არცახის ოკუპაციისა და ეთნიკური წმენდისთვის, ასევე აზერბაიჯანის მხრიდან ჩვენი ქვეყნის სუვერენული ტერიტორიების  მიტაცებისთვის.

 

აზერბაიჯანისთვის ხმების ჩამორთმევა ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეაში პირველი ნაბიჯია ამ მიმართულებით. სხვა ნაბიჯების გადადგმაც საჭიროა. რუსეთი ხომ არამხოლოდ გააძევეს ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეიდან, არამედ მასზე დაწესდა უზარმაზარი სანქციები. გარდა ამისა, განიხილება მისთვის ჩამორთმეული ასობით მილიარდი აქტივების უკრაინისთვის გადაცემა. დარწმუნებული ვარ, რომ იგივე სცენარი უნდა განახორციელონ ჩვენს შემთხვევაშიც.

 

უფრო მეტიც, ჩვენ ვხედავთ საქართველოს მაგალითს. მან მიიღო უვიზო რეჟიმი ევროკავშირთან, მაგრამ რჩება რუსი ოლიგარქ ივანიშვილის მმართველობის ქვეშ, რომელმაც დააპატიმრა მისი მთავარი ოპონენტი მიხეილ სააკაშვილი და ახლახან დაბრუნდა დიდ პოლიტიკაში.

 

სომხეთი ახლა ბევრად უფრო დემოკრატიული ქვეყანაა, ვიდრე საქართველო და უკრაინა. ჩვენს ქვეყანაში, უკრაინისგან განსხვავებით, ოლიგარქების ძალაუფლება არ არსებობს.

 

რაც შეეხება გეოპოლიტიკურ არჩევანს, აქაც სომხეთი დგამს ნაბიჯებს, რომლებსაც დასავლეთი ვალდებულია მხარი დაუჭიროს. საუბარია, მაგალითად, ჩვენი ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის ნიკოლ ფაშინიანის ხმამაღალ განცხადებაზე. მან ხაზგასმით აღნიშნა, რომ სომხეთი ვერ გააგრძელებს რუსეთთან რესპუბლიკის შეიარაღებული ძალების რეფორმის კონცეფციის განხორციელებას და უკვე ეძებს ქვეყნებს სამხედრო-ტექნიკური თანამშრომლობის დასამყარებლად.

 

არსებული რეალობის გათვალისწინებით, ეს ნამდვილად რევოლუციური განცხადებაა! რუსეთი, რა თქმა უნდა, ყველაფერს გააკეთებს იმისათვის, რომ არ დაკარგოს თავისი გავლენა ჩვენს ქვეყანაში. კრემლს ესმის, რომ ჩვენმა ქვეყანამ უკვე მიაღწია ეროვნულ კონსენსუსს, რომ დროა დავემშვიდობოთ გიუმრიში არსებულ რუსულ სამხედრო ბაზას, CSTO-ს, საბაჟო კავშირს და EAEU-ს.

 

სომხეთი ნატოსა და ევროკავშირის მიმართულებით მოძრაობს!...“

 

ძალზე სიმბოლურია, რომ ამ „პროევროპულ“ სტატიაში ავტორმა „გაჰკრა“ იგივე ბიძინა ივანიშვილს, რომლის რჩევითაც ღარიბაშვილმა ხელი მოაწერა  სომხეთთან „სტრატეგიული პარტნიორობის“ შესახებ შეთანხმებას. ეს არის აშკარა დასტური იმისა, რომ ქართველი პოლიტიკოსების არც ერთი მცდელობა ჰაიებსა და მათ ფრანგ მფარველებს თავი მოაწონონ, არ იქნება დაფასებული. ჰაი ნაციონალისტებისთვის ქართველები მაინც დარჩებიან მტრებად, რამდენიც არ უნდა ეცადონ ეს უკანასკნელნი მათ „ემსახურონ“.

 

ეხლა ჰაი რევანშისტებს სურთ გამოიყენონ საქართველო, მათ ფრანგ მფარველებთან ერთად, სამხედრო ტრანზიტისთვის და შემდგომში სამხრეთ კავკასიის რეგიონში "დიდი ომის" გამოსაწვევად. მიზანია საქართველოს „დაყოფა“ და ქართული მიწების  - აფხაზეთთან ერთად, სამცხე-ჯავახეთიც შავ ზღვაზე გასასვლელით -მითვისება.

 

ქართველები არ არ უნდა მოიხიბლონ ფრანგების „კეთილშობილებით“. ჰაის მოაზროვნე ლობის ზეწოლის ქვეშ მყოფი ერთმორწმუნე ძმები, რუსებიც კი საბოლოოდ გახდნენ საქართველოს მტრები და ოკუპანტები და მით უფრო სავარაუდოა, რომ „ფრანგი ევროპელებიც“ ​​ასეთები აღმოჩნდებიან. საამისო მიზეზს კი,  სურვილის შემთხვევაში, ჰაის ლობი ყოველთვის იპოვის.

 

არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ჰაი ლობიმ ასევე მოახდინა საქართველოსთვის აფხაზეთის ტრაგიკული ომის პროვოცირება 1992 წელს. მაშინ ჰაიელები საქართველოს ხელისუფლებას ედუარდ შევარდნაძის მეთაურობით ევედრებოდნენ აფხაზეთის გავლით რკინიგზის კონტროლს, რათა უზრუნველეყოთ რუსეთის ფედერაციიდან წამოსული იარაღის ტრანზიტი.ეს მოხდა ყარაბაღში აზერბაიჯანის წინააღმდეგ განხორციელებული ჰაის აგრესიის კონტექსტში (რა თქმა უნდა, მაშინ ნიანგის ცრემლებიც დაიღვარა ე.წ. „არწახში“ „გენოციდის“ გამო). შეგახსენებთ, რომ მაშინ გადაყენებული პრეზიდენტის ზვიად გამსახურდიას მხარდამჭერები ჰაის ბოევიკებსა და სეპარატისტებს იარაღის მიწოდების საშუალებას არ აძლევდნენ.

 

შემდეგ შევარდნაძის მთავრობამ დაუჯერა ჰაის ლობის და გადაიყვანა ჯარები აფხაზეთის გავლით სომხეთისთვის უწყვეტი ტრანზიტის უზრუნველსაყოფად. ანტიქართველი სეპარატისტები, იგივე ჰაის ლობის წინადადებით, მხოლოდ ამას ელოდნენ. როგორც კი ჰაიელმა წამქეზებლებმა მოახერხეს ომის გაჩაღება, მათ თავიანთი ჭეშმარიტი იერსახე გამოავლინეს და სეპარატისტებთან და რუს ჯართან ერთად მოაწყვეს აფხაზეთის ქართველი მოსახლეობის ეთნიკური წმენდა და გენოციდი.

 

იგივე შეიძლება მოხდეს ახლაც. სომხეთს, რომელიც „საქართველოს სოლიდარულად“ ისწრაფის ევროკავშირსა და ნატოში, სურს გამოიყენოს საქართველოს ტერიტორია საფრანგეთიდან იარაღის ტრანზიტისთვის. მიზანია ომის გაღვივება, შემდეგ კი, ხელსაყრელ დროს, საქართველოში პროვოკაციების და არეულობის მოწყობა, რაც საბოლოოდ შეიძლება დასრულდეს საქართველოს დაყოფითა და ქართული სახელმწიფოებრიობის ნგრევით.

 

ვარდენ წულუკიძე

 

წაკითხულია : 1198