ანალიტიკა

ახრა ავიძბა "გაქცეულია" - სად "გაიქცევიან" აფხაზები?
20.02.24 19:20

ლეგენდარული" სეპარატისტი მოროდიორი, "დონბასისგმირი", დიდი მოყვარული "არცახელი" ჰაიებისა, რომლებითაც სურდა მშობლიური აფხაზეთის დასახლება, საერთაშორისო ბრიგადის "პიატნაშკას" მეთაური დასომხური ბატალიონის „არბატი“ ერთ-ერთი "დამფუძნებელიმამა", ახრა ავიძბა, მოულოდნელად გაუჩინარდა. გაქრასოციალური ქსელებიდან, პროპაგანდისტული არხებიდანდა სამხედრო კორესპონდენტების რეპორტაჟებიდან. მართალია, ახლახან გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ეს"გმირი" თურმე სულაც არ არის "გმირი", არამედდეზერტირია. მის მიმართ სისხლის სამართლის საქმეააღძრული ბრძანების შეუსრულებლობისა და იმ სამხედრონაწილის უკანონოდ დატოვების ფაქტზე, სადაც გაგზავნეს.

 

BRIEF ტელეგრამის არხი იტყობინება, რომ რუსეთისფედერაციის საგამოძიებო კომიტეტმა აღძრა სისხლისსამართლის საქმე პიატნაშკას ბატალიონის მეთაურის, ახრაავიძბას (ზარის ნიშანი "აფხაზი") წინააღმდეგ "ზემდგომისბრძანების შეუსრულებლობისთვის... საომარ ვითარებაში“ და „უარის გამო  საომარ მოქმედებებში მონაწილეობაზე“. ინტერნეტში გამოქვეყნდა დადგენილება სისხლისსამართლის საქმის აღძვრისა და წარმოებაში მიღებისშესახებ. დოკუმენტი, სავარაუდოდ, შედგენილია 2023 წლის29 დეკემბერს.

 

დადგენილების თანახმად, ავიძბა გადაიყვანეს ახალ, „გათანაბრებულ თანამდებობაზე“ - 52892-ე სამხედრო ნაწილის მსროლელი ბატალიონის მეთაურის მოადგილედ, მაგრამ დანიშნულ დღეს ადგილზე არ მისულა და ამტკიცებს, რომ ბრძანება იყო „არაკანონიერი“. დოკუმენტის მიხედვით, მისმა ქმედებებმა „მნიშვნელოვანი ზიანი მიაყენა სამსახურის ინტერესებს“.

 

ახრა ავიძბას ადგილმდებარეობა ამჟამად  უცნობია. ყველაფერი იმაზე მიუთითებს, რომ ის "გაიქცა". მშობლიურ აფხაზეთში ვერ დაბრუნდება, რადგან სეპარატისტების ლიდერებს დაუპირისპირდა და უკვე მოიხადა პატიმრობა. შესაძლოა, ახლა მისი ჰაიელი "მეგობრები" ეხმარებიან მას სადმე დამალვაში, თუმცა შესაშურ მდგომარეობაში ნამდვილად არ იმყოფება, რადგან ჰაიემზე უკეთ არავის ეხერხება ღალატი, გაყიდვა და გადაცემა - საკითხავი მხოლოდ "ფასია".

 

"ლეგენდარული გმირიდან" უცაბედად "გაქცეულ" დეზერტირად ქცეული ახრა ავიძბას ბედი ნათლად გვიჩვენებს, თუ რა ელის იმ აფხაზებს, რომლებსაც "რუსეთის სჯეროდათ", უფრო სწორად, სუკ-ისა და უფს-ის, ისევე, როგორც ჰაის ლობისა. „გმირი თავისუფლებისმოყვარე ხალხიდან“ ისინი სწრაფად იქცევიან „უსაქმურებად და პარაზიტებად“, რომლებსაც „რატომღაც შავი ზღვასპირა მიწები უჭირავთ“, რომლებიც „იზიდავს“ მათ, ვინც თავის დროზე აფხაზური სეპარატიზმი გააღვივა. 

 

რატომ დაკარგა ახრა ავიძბამ კრემლის „ბატონების“ "კეთილგანწყობა"? მან გაბედა და წინ აღუდგა ბიჭვინთის კრემლისთის გადაცემის საკითხს. რაც შეეხება რუსეთის პრეზიდენტის ვლადიმერ პუტინის პრეტენზიებს ბიჭვინთასთან მიმართებაში, ზოგადად ავიძბამ კრემლის ლიდერისთვის  შეურაცხმყოფელი ტონით ისაუბრა: „ადამიანს დედამიწის 1/6 ხელთ უპყრია და ჩვენ უნდა მივცეთ მას 200 ჰექტარი მიწა აფხაზეთში?!"

 

გასული წლის შემოდგომაზე ახრა ავიძბა, როგორც "პიატნაშკას" ბრიგადის მეთაური და "დონეცკის სახალხო რესპუბლიკის გმირი", თავისი ქვედანაყოფის ბოევიკებთან ერთად აფხაზეთში ჩავიდა, რათა მონაწილეობა მიეღო ე.წ. საქართველოზე „გამარჯვების დღის აღნიშვნაში“  1993 წელს. მაშინ მან განაცხადა, რომ გამგზავრებამდე თავის მებრძოლებთან, აფხაზეთიდან ემიგრანტებთან განიხილა ბიჭვინთის ტერიტორიის ნაწილის რუსეთის ფედერაციისთვის გადაცემის საკითხი და ყველა ერთხმად წინააღმდეგი იყო:

 

„აფხაზების გარდა, ჩვენ გვყავს ეთნიკური სომხები, ეთნიკური რუსები, რომლებიც აფხაზეთიდან არიან, ბერძნები, ჩვენ ყველანი ერთ წერტილში შევკრიბეთ ჩვენს ბაზაზე, განვიხილეთ ეს საკითხი, ერთ აზრზე შევჯერდით, რომ არავის არაფერი უნდა ვაჩუქოთ. რუსეთში ბევრი სამსახურია, ყველას ვერ ვასიამოვნებთ, რუსეთის ფედერაციის 10 მილიონიან მოსახლეობაზე 250 ათასი თანამდებობის პირი მოდის, რამდენს ვასიამოვნოთ, თუ მოსახლეობა 150 მილიონია? არც მიწა დაგვრჩება, არც არაფერი. სხვა საკითხია, როცა დღეს ვსაუბრობთ, რომ გლობალურ სამყაროში მიმდინარეობს ძვრები, აფხაზეთიც ამ ყველაფრის ნაწილია, რომ ჩვენ ყველასთვის საინტერესო ვართ, რომ სამყარო ჩვენს გარეშე არ იარსებებდა, დავსვათ მარტივი კითხვა: საინტერესონი ჩვენ ვართ თუ ჩვენი მიწა? ჩვენი მიწის გარეშე ვინმე დაინტერესდება ჩვენით? შევძლებთ თუ არა სადმე მონაწილეობას ისე, ფეხქვეშ საყრდენი რომ არ გვქონდეს, ჩვენი წინაპრების მიწების გარეშე, რომელიც ჩვენ დავარიგეთ?”

 

ბიჭვინთის სახელმწიფო აგარაკად გადაცემის მომხრეების არგუმენტის პასუხად, რომ მიწა არ იყიდება და შენობებს თან არავინ წაიღებს, ახრა ავიძბამ საპირისპიროდ გამოთქვა, რომ ე.წ. „აფხაზეთის პრეზიდენტი“ დაცვის თანხლებით ამ დაწესებულების ტერიტორიაზე უკვე ვეღარ შედის და შემოსვლისას იძულებულია დატოვოს ამალა ღობის მიღმა:

 

„თუკი საკუთარ მიწაზე ის თავისი დაცვით ვერ შევა იქ, სადაც სურს, მაშინ რაზე ვსაუბრობთ? რა მოხდება, თუ ეს ოფიციალურად მხოლოდ შენობები იქნება? იქნებ ვიყოთ გულწრფელები ერთმანეთთან? ყველაზე მეტად იმან აღმაშფოთა, რომ დავიწყეთ ჩვენი მებრძოლების საფლავების შემოვლა და სოფელში, პოლიტიკისგან შორს მდგომი მოხუცებული სოფლის ქალისგან მოვისმინე ფრაზა, რომ ვლადიმირ ვლადიმროვიჩს უნდა გადაეცეს ეს მიწა.ადამიანს დედამიწის 1/6 ხელთ უპყრია და ჩვენ უნდა მივცეთ მას 200 ჰექტარი მიწა აფხაზეთში?!"

 

"ბიჭუნას" არ აპატიეს ამგვარი თავხედობა და „ბატონის საკუთრებაზე“ წაპოტინება (კრემლის ლიდერები არა მხოლოდ ბიჭვინთას, არამედ მთელს აფხაზეთს „თავისად“ თვლიან). ჩანს, მათ გადაწყვიტეს მისგან ისეთივე „გმირი“ შეექმნათ, როგორიც დონბასის სხვა სეპარატისტი ლიდერებისაგან (მოტოროვი, გივი, ზახარჩენკო). ყველაზე მარტივად ეს მოხერხდებოდა მისი სიკვდილის ორგანიზებით "ბენდერების" ხელით ან "ფრონტის ხაზზე".

 

ახრა ავიძბამ მიხვდა და გადაწყვიტა, არ ქცეულიყო „გმირად სიკვდილის შემდეგ“. მოპარული საქონელი და ფული ბლომად აქვს, გააჩნია გარკვეული კავშირები, სწორედ ამიტომაც მოახერხა დეზერტირება და მისი ბატონებისა და კურატორების "თვალთახედვის არეალიდან გაქრობა". 

 

რა მოხდება შემდეგ? მით უმეტეს, ახრა ავიძბა, დიდი ალბათობით, ვერ შეძლებს რუსეთის ფედერაციის ფარგლებს გარეთ „ლეგალურად“ ყოფნას. მსოფლიოს თითქმის ნებისმიერ ქვეყანაში მას ელის დაპატიმრება და ექსტრადირება, მაგრამ არა რუსეთის ფედერაციაში, არამედ უკრაინაში, სადაც მას დონბასში ჩადენილი დანაშაულისთვის გაასამართლებენ. უკანონოდ დამალვასაც დიდხანს ვერ მოახერხებს - რუსეთის სპეცსამსახურებს ხელი ყველგან მიუწვდებათ, სურვილის შემთხვევაში, იპოვიან და გაუმკლავდებიან ყოფილ "გმირს", არ გაუჭირდებათ. 

 

ახრა ავიძბას ბედიდან გამომდინარე, აფხაზებმაც უნდა იფიქრონ, რა ელის მათ ხალხს სეპარატიზმისა და ოკუპაციის პირობებში. „გმირების“ სახით ისინი მხოლოდ „საზარბაზნე ხორცად“ სჭირდებათ. მშობლიური აფხაზეთის მაცხოვრებელთა სახით კი მათ „მფლობელებს“ ისინი არ სჭირდებათ. ოკუპანტებს და ჰაიებს სჭირდებათ აფხაზური მიწა, აფხაზეთის კურორტები, მაგრამ არა თავად აფხაზები.

 

შედეგად, აფხაზეთის მოსახლეობა ამ "ბატონთა" მხრიდან საგონებელში ჩავარდებიან: ან „გმირული თვითგანადგურება“ მორიგ სამხედრო ავანტიურაში ან სულაც უკრაინაში, ან ისინიც უნდა „გაიქცნენ“, ე.ი. დატოვონ სამშობლო. ყოველ შემთხვევაში, კრემლსაც და ჰაი ლობსაც აფხაზეთი აფხაზების გარეშე სჭირდება.

 

მხოლოდ ერთი ერია, რომელსაც აფხაზეთში, მშობლიურ მიწაზე, სჭირდება აფხაზები. ეს მათი მოძმე  ქართველები არიან. ქართველებთან შერიგება და ერთად ცხოვრება ერთ სახელმწიფოში - საქართველოში, სადაც აფხაზეთს, კონსტიტუციის თანახმად, აქვს ავტონომიის ყველა უფლება, ხოლო აფხაზურ ენას აქვს სახელმწიფო ენის სტატუსი - აფხაზი ხალხის მშობლიურ მიწაზე გადარჩენის ერთადერთი შესაძლებლობაა.

 

 

გიორგი კვინიტაძე

წაკითხულია : 1180