ანალიტიკა

ტერორისტული თავდასხმა 2024 წლის 22 მარტს - რა შუაშია საფრანგეთი და ვატიკანი?
25.03.24 12:41

ტერორისტული თავდასხმასთან, უფრო სწორად, მასობრივი მკვლელობასთან დაკავშირებით, რომელიც მოხდა 2024 წლის 22 მარტს, "კროკუს სითი ჰოლის" საკონცერტო დარბაზში, მოსკოვის მახლობლად მდებარე კრასნოგორსკში,  ჯერჯერობით ბევრ პასუხგაუცემელ კითხვას ბადებს, ვიდრე პასუხებს. ბევრს არც გახსენებია არაერთი ძირითადი გეოპოლიტიკური ცენტრის ოფიციალური განცხადებები, რომლებიც წინ უძღოდა ტერაქტს.

 

შეგახსენებთ მათ:

 

რომის პაპმა ფრანცისკემ მოუწოდა რუსეთსა და უკრაინას შორის სამშვიდობო მოლაპარაკებების დაწყებას და პირდაპირ აღნიშნა, რომ წაგებულმა მხარემ უნდა ჩამოკიდოს „თეთრი დროშა“, ე.ი. გახდეს ომის დასრულების ინიციატორი. რატომღაც ყველას ეგონა, რომ ვატიკანის მეთაური უკრაინის კაპიტულაციისკენ მოუწოდებდა.

 

საფრანგეთის ხელმძღვანელმა, რომელიც მჭიდროდ არის დაკავშირებული ვატიკანთან, იქვე განმარტა, რომ არ დაუშვებდა უკრაინის დამარცხებას და კაპიტულაციას. საუბარია ემანუელ მაკრონის განცხადებაზე იმის შესახებ, რომ მზადაა უკრაინაში ჯარები გაგზავნოს იმ საბაბით, რათა რუსეთის ფედერაციამ ეს ომი ვერ მოიგოს. უფრო მეტიც, ჯარების გაგზავნის ადგილიც იყო მითითებული - ოდესაში. ამრიგად, კიდევ ერთმა ატომურმა ძალამ, საფრანგეთმა, მიიღო თავისი ბაზა შავი ზღვის სანაპიროზე. ამ დროისთვის შეგახსენებთ, რომ შავ ზღვაში ასეთი ბაზები მხოლოდ ერთ ატომურ ძალას აქვს - რუსეთის ფედერაციას.

 

„კავკაზპლუსმა“ უკვე დაწერა, რომ შავი ზღვის სანაპიროზე ბაზის შეძენის შემდეგ, საფრანგეთი „ახლა უახლოვდება“ სამხრეთ კავკასიას, სადაც მისი ახალი „სამხედრო ფორპოსტი“ მდებარეობს, სომხეთი, რომელიც ძალზე „სწრაფად“ იარაღდება და  "სამხედრო ღერძს" აგებს ირანთან და ინდოეთთან.

 

კროკუსში მომხდარმა ტერაქტმა უმალვე უკანა პლანზე გადაწია ყურადღება საფრანგეთის პროცესისა და განზრახვების შესახებ, „გაარღვიოს ლოგისტიკური დერეფანი“ შავი ზღვისკენ და შემდგომ სომხეთში. ტერორისტულმა თავდასხმამ აჩვენა, რომ რუსეთის ფედერაციას სულ უფრო და უფრო უჭირს მისი დედაქალაქის მაცხოვრებლების დაცვაც კი, რომელთა ასობით დახვრეტაც ასე ადვილად შეუძლია რამდენიმე შეიარაღებულ ჯალათს. ბოლო დრომდე სომეხი ნაციონალისტები დარწმუნებულნი იყვნენ, რომ თუ რამე მოხდებოდა, ძლიერ რუსეთს შეეძლო დაეცვა ისინი "გენოციდისგან", უფრო სწორად, შურისძიებისგან მათი დანაშაულებისთვის. ამიტომ, ეჭვგარეშეა - ამგვარი ტერორისტული თავდასხმების შემდეგ (იმპერიის სისუსტის ინდიკატორად) საფრანგეთის სამხრეთ კავკასიაში „შემოშვების“ და იქიდან რუსეთის ფედერაციის გაძევების სურვილი სომეხ ნაციონალისტებს შორის მხოლოდ მძაფრდება.

 

როგორ უკავშირდება ტერორისტული აქტი რომის პაპსა და ვატიკანს? ერთი შეხედვით - არანაირად. უფრო მეტიც, ცოტამ თუ მიაქცია ყურადღება იმას, რომ ასეთი მსხვერპლით ტერორისტული თავდასხმა შესაძლებელი გახდა ჯგუფის "პიკნიკი" კონცერტის " წყალობით". "პიკნიკი" გასული საუკუნის "თითქმის მივიწყებული" 80-90-იანი წლების რუსული როკ ჯგუფია. დღეს კი მას ემუქრება, დავიწყება, ან მეტად მოკრძალებული პოპულარობა "40-ს გადაცილებულთა შორის", მაგრამ არა ახალგაზრდებში. მიუხედავად ამისა, 2024 წლის 22 მარტს მისი კონცერტის ბილეთები მთლიანად გაიყიდა. ამ ჯგუფის პოპულარობა კვლავ გაიზარდა ბოლო თვეების განმავლობაში რუსეთის ფედერაციაში. უფრო მეტიც, ჯგუფი „პიკნიკი“  ,ოერგო „ურა-პატრიოტულ ტენდენციას“ და, ფაქტობრივად, უკრაინასთან ომის მომხრეა „სისხლის უკანასკნელ წვეთამდე“. ეს პოზიცია გარკვეულწილად უცნაურად გამოიყურება, თუ გავითვალისწინებთ, რომ ჯგუფის ლიდერი ედმუნდ შკლიარსკი მამით პოლონელია (და პოლონეთი, როგორც ცნობილია, უკრაინას მხარს უჭერს მიმდინარე კონფლიქტში), რელიგიით კი კათოლიკეა. და არა უბრალო კათოლიკე. ყოფილი სსრკ-ს ქვეყნებისთვის საბედისწერო წლის ზაფხულში ედმუნდ შკლიარსკიმ მონაწილეობა მიიღო რომის პაპთან ფეხით მომლოცველობაში პოლონეთის ქალაქ ჩესტოხოვაში. ეს იმაზე მეტყველებს, რომ ჯერ კიდევ მაშინ იქცა ის „ერთ-ერთი შინაურად“ ვატიკანისთვის. შკლიარსკის დაბრუნება პოლონეთიდან დაემთხვა საგანგებო სიტუაციების სახელმწიფო კომიტეტის პუტჩს, რომელმაც დამარხა სსრკ და 1991 წლის 22 აგვისტოს "პიკნიკი" შკლიარსკისთან ერთად შეასრულა კონცერტზე "როკი ტანკების წინააღმდეგ" ლენინგრადში სასახლის მოედანზე, რომელიც გაიმართა აგვისტოს პუტჩის შემდეგ.

 

შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ "პიკნიკის" ჯგუფის ლიდერი დიდი ხანია იყო ვატიკანის სადაზვერვო სამსახურების "სამიზნე", რადგან ასეთი "კადრების" (კათოლიკე, ცნობილი მუსიკოსი, "სსსკ ფორმატის ტოტალიტარიზმთან მებრძოლი“) უყურადღებოდ დატოვება არ შეიძლება.

 

2024 წლის 22 მარტს მოსკოვში მომხდარი მასშტაბის ტერორისტული თავდასხმები შეუძლებელია სპეცსამსახურების მონაწილეობის გარეშე. სხვა საკითხია-რომელი ქვეყნის, მაგრამ მაინც „კოორდინირებულნი“ არიან გლობალურ ცენტრებთან. ვატიკანი ერთ-ერთი ასეთი ცენტრია. ხოლო "ვატიკანის ხალხი", იგივე შკლიარსკის სახით, მოქმედებდა, პირობითად რომ ვთქვათ, როგორც სიმბოლური "სატყუარა ხალხის მასობრივი შეკრებისთვის". სხვათა შორის, შკლიარსკი და მისი „პიკნიკი“ არ არიან ვატიკანის ერთადერთი „მეგობრები“, რომლებმაც ომის დაწყების შემდეგ მკვეთრად „გადასხვაფერდნენ“ და გახდნენ რუსეთის ულტრა-მებრძოლი ულტრაპატრიოტები.

 

საინტერესოა ისიც, რომ რუსეთის ხელისუფლებას შეერთებული შტატებიც აფრთხილებდა მოსალოდნელი ტერაქტის შესახებ. ტერორისტული თავდასხმის წინა დღეს, როგორც შეერთებულმა შტატებმა, ასევე სხვა დასავლურმა ძალებმა კატეგორიულად მოუწოდეს რუსეთის ფედერაციის მოქალაქეებს თავი შეეკავებინათ მასობრივ ღონისძიებებზე დასწრებისგან. ტერაქტის შემდეგ კი იგივე შეერთებულმა შტატებმა გაავრცელა ინფორმაცია, რომ ავღანეთში მოქმედი ისლამური სახელმწიფოს პროვინციის  ხორასანის ვილაიეთი (IS-K) იღებს პასუხისმგებლობას ტერაქტზე. ხორასანის ვილაიეთი (IS-K) ცდილობს დაამხოს დიდი ხორასანის ისტორიული რეგიონის არსებული მთავრობები (მოიცავს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ირანს, ჩრდილოეთ ავღანეთს, სამხრეთ თურქმენეთს, უზბეკეთის უმეტესობას და ტაჯიკეთს).

 

რუსეთის ფედერაციამ მაშინვე უარყო ამერიკული ვერსია და რუსმა ვაი-პატრიოტებმა ყვირილი ატეხეს, რომ, მათი თქმით, ისლამური სახელმწიფოს ხორასანის ვილაიეთი (IS-K)  პასუხისმგებლობის ვერსიას სპეციალურად ავრცელებს შეერთებული შტატები, რათა "რუსეთის სამართლიანი რისხვა" აარიდოს "ტერაქტის ნამდვილ დამნაშავეს" - უკრაინას. თუმცა, ხორასანის ვილაიეთი (IS-K) სერიოზული ტერორისტული ორგანიზაციაა, როგორც ეს ცოტა ხნის წინ დსთ-ს წევრი ქვეყნების უშიშროების ორგანოებისა და სპეციალური სამსახურების ხელმძღვანელთა საბჭოს თავმჯდომარემ, რუსეთის ფსბ-ის დირექტორმა ალექსანდრე ბორტნიკოვმა განაცხადა. ალექსანდრე ბორტნიკოვმა პირდაპირ თქვა, რომ საერთაშორისო ტერორისტული ორგანიზაციის "ისლამური სახელმწიფოს" "ხორასანის ვილაიეთი (IS-K)" ფილიალი ზრდის თავის პოტენციალს, რაც საბოლოოდ საშუალებას მისცემს მას გადავიდეს ტერორისტული თავდასხმების განხორციელებაზე ავღანეთის ფარგლებს გარეთ. ახლა კი შეერთებული შტატები აცხადებს, რომ ასეთი ტერორისტული თავდასხმა ავღანეთის ფარგლებს გარეთ, მოსკოვში, განხორციელდა „ხორასანის ვილაიეთი (IS-K)“ მონაწილეობით (თუმცა ეს მონაწილეობა შეიძლება შემოიფარგლოს იმით, რომ მათ უბრალოდ აიღეს საკუთარ თავზე მასობრივი მკვლელობა მასში რეალურად მონაწილეობის გარეშე). 

 

ასევე, ძალიან საინტერესოა ისტორიული „დიდი ხორასანის“ რუკის ნახვა, რომელზეც პრეტენზია აქვს იგივე ISIS „ვილაიათ ხორასანს“. ეს, ფაქტობრივად, შუა დერეფნის „ალტერნატივაა“, რომელიც გადის თურქული სახელმწიფოების ტერიტორიებზე, დერეფანში ჩინეთსა და კასპიის ზღვას შორის, მაგრამ მდებარეობს სამხრეთით და გადის „ირანულენოვან“ ქვეყნებსა და რეგიონებში. ასეთი დერეფნით უპირველეს ყოვლისა ირანი დაინტერესებულია, რომელსაც შემდგომ სურს მისი გავრცელება სომხეთისა და საქართველოს გავლით შავ ზღვამდე და ერაყისა და სირიის გავლით ხმელთაშუა ზღვამდე.

 

იმავდროულად, თუ გავიხსენებთ ისლამური სახელმწიფოს
(ISIS) ეპოსს სირიასა და ერაყში, მივალთ პარადოქსულ დასკვნამდე. ISIS-მა, ფაქტობრივად, „გაწმინდა“ რეგიონის ტერიტორია ირანელი მარიონეტებისგან. დღეს ერაყსა და სირიაში იმ ტერიტორიებს, რომლებსაც ოდესღაც ISIS აკონტროლებდა, აკონტროლებს ირანის ისლამური რევოლუციის მცველთა კორპუსი, მათ შორის ერაყის ერთ-ერთ საკვანძო ქალაქს - მოსულს, რომლიც გამოც, როგორც "ოსმალეთის იმპერიის მემკვიდრეობა" პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ, ვერ რიგდებოდნენ საფრანგეთი და დიდი ბრიტანეთი. შემდეგ საფრანგეთი იძულებული გახდა მოსული ბრიტანელებისთვის დაეთმო. დღეს კი ირკვევა, რომ არა მხოლოდ ISIS-თან ბრძოლით დანგრეული მოსული ერგო "პროფრანგულ" ირანს, არამედ ხმელთაშუა ზღვასა და ირანს შორის შექმნილი დერეფანიც და ირანი აპირებს ამ დერეფნის ჩინეთში ჩატანას ისტორიული „დიდი ხორასანის“ მიწების გავლით.

 

ჩნდება კითხვა, მზადდება თუ არა იგივე კომბინაცია ვილაიათ ხორასან-ის მონაწილეობით ავღანეთსა და ტაჯიკეთში, როგორც ISIS-ის მონაწილეობით მოხდა ერაყსა და სირიაში. უფრო მეტიც, ისტორიული „დიდი ხორასანის“ ან, შედარებით რომ ვთქვათ, „პატარა ხორასანის“ დასავლეთი ირანის ნაწილია.

 

ირანს სხვა ტერიტორიებზეც უჭირავს თვალი, პირველ რიგში, სპარსულ ენაზე მოლაპარაკე ტაჯიკეთზე. შესაძლოა, ასევე იგეგმება დერეფნის გარღვევა, ისლამური სახელმწიფოს ხორასანის ვილაიეთი (IS-K) პროვოცირება ომსა და რეპრესიებზე შიიტების წინააღმდეგ (როგორც ეს იყო ერაყში), რათა შემდეგ ირანის ინტერესების გათვალისწინებით, ავღანეთის რეგიონებში IRGC-ის ნაწილები შეიყვანონ.

 

აი, მივედით კიდევ ერთ უცნაურ „დამთხვევამდე“ - რუსული გამოძიების თანახმად, ყველა ტერორისტი ტაჯიკია. უფრო მეტიც, ისინი ვერც ლაპარაკობენ რუსულად! უდავოა, რომ რუსეთის ფედერაციაში განხორციელებული ტერაქტის შემდეგ ანტიტაჯიკური განწყობა მკვეთრად გაიზრდება. სხვათა შორის, არა მხოლოდ რუსეთის ფედერაცია აცხადებს პრეტენზიას "ტაჯიკეთთან მეგობრობაზე",უფრო მეტიც-ცენტრალური აზიის ამ ქვეყნის კონტროლზე. ტაჯიკეთის კონტროლი ირანსაც ასევე აინტერესებს. ირანი და საფრანგეთი გეოპოლიტიკურ ტანდემში არიან, როგორც სომხეთთან, ისე ახლო და ახლო აღმოსავლეთში. დღეს ჩვენ მოწმენი ვართ რუსეთის ფედერაციის სომხეთიდან გამოძევებისა საფრანგეთის მიერ, მაგრამ ტაჯიკეთის ჯერი ჯერ არ დამდგარა. ისე, კროკუსში მომხდარი ტერაქტის შემდეგ, ეჭვგარეშეა, რომ ისევე, როგორც დღეს სომხეთი უფრო მეტად იმედს საფრანგეთსა და ირანზე ამყარებს, ვიდრე რუსეთის ფედერაციაზე, ტაჯიკეთიც ნელ-ნელა ირანთან (საფრანგეთთან) „დიდი კავშირისკენ“ იხრება. რჩება "დერეფნის აშენება" ჩრდილოეთ ავღანეთის გავლით, სადაც მოსახლეობის მნიშვნელოვან ნაწილს ტაჯიკები და პროირანული შიიტური ხაზარები შეადგენენ, და მივიღებთ ირანულ დერეფანს ირანულ ხორასანსა და ტაჯიკეთს შორის, რომელიც ესაზღვრება ჩინეთს.

 

ალექსანდრე ზაქარიაძე

წაკითხულია : 703