ანალიტიკა

ორი იმპერიის ბრძოლა საქართველოსთვის - ვითარება უფრო და უფრო მწვავდება
04.05.24 20:40

საქართველო დღეს უკიდურესად სახიფათო მდგომარეობაშია. ქვეყანა, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით, შეიძლება "გაიხლიჩოს" ჩვენი დროის ორ "იმპერიას" შორის - "კოლექტიურ დასავლეთს", რომელსაც ხელმძღვანელობს აშშ და რუსეთს შორის. და გაიმეოროს უკრაინის ბედი, რომელიც, ფაქტობრივად, ასევე "გახლეჩილია" იმავე გეოპოლიტიკურ მოთამაშეებს შორის.

 

შედეგად, უკრაინა იქცა სისხლიანი ომის ავანსცენად, სადაც დასავლეთი უკრაინას „დოზირებულად“ ეხმარება, აიძულებს მას სისხლი ღვაროს და არ მისცეს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის უფლება ოკუპირებული ტერიტორიების აღებით. ფაქტობრივად, უკრაინა ფრონტის ხაზით „გაყვეს“.

 

თანაც, „უკრაინის დაყოფის“ დასაწყისი მტკივნეულად მოგვაგონებს საქართველოში არსებულ მდგომარეობას. დასავლური მედია კი არ მალავს პარალელებს საქართველოში არსებულ ვითარებასა და 2013-2014 წლებში უკრაინაში არსებულ ვითარებას შორის. „ივანიშვილმა შეიძლება გაიზიაროს იანუკოვიჩის ბედი“, ამ სათაურით DW-მ ცოტა ხნის წინ გამოაქვეყნა DW მიმომხილველის რომან გონჩარენკოს სტატია.

 

ეს ეხება არა მხოლოდ საფრთხეებს პოლიტიკური ლიდერებისთვის. არსებობს რისკი, რომ საქართველოს ტერიტორიებიც „სწრაფად გაიყონ“. შეგახსენებთ, რომ უკრაინის პრეზიდენტის ვიქტორ იანუკოვიჩის დროს, როგორი დამოკიდებულებაც არ უნდა გვქონდეს მის მიმართ, უკრაინის ტერიტორიულ მთლიანობას არავის აყენებდა ეჭვქვეშ და იგივე ყირიმი უკრაინული იყო. მართალია, იქ რუსული შავი ზღვის ფლოტის ბაზა იყო განთავსებული, რომელმაც შემდეგ საბედისწერო როლი ითამაშა ნახევარკუნძულის რუსეთის მიერ ანექსიაში.

 

ევროკავშირი საქართველოს ჰპირდება „წევრობის შესახებ მოლაპარაკებებს“, ისევე როგორც ჰპირდებოდა უკრაინას  „ასოცირების შეთანხმებას“ 2013 წელს, ამავდროულად წაუყენა რიგი პირობები, რომლებზეც უკრაინელები არ თანხმდებოდნენ.

 

ბოლო მომენტში ვიქტორ იანუკოვიჩმა უარი თქვა ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერაზე უკრაინისთვის აშკარად არახელსაყრელი პირობებით, მაგრამ მოახერხა ხელი მოეწერა დოკუმენტებს რუსეთის ფედერაციასთან თანამშრომლობის შესახებ, მკვეთრად აიღო კურსი "რუსულ" სახელმწიფოთაშორის ასოციაციებში გაწევრიანებისკენ. ეს გახდა ეგრეთ წოდებული „ევრომაიდანის“ მიზეზი, რომლიე ელფერს უცხოეთიდან დაფინანსებული იგივე არასამთავრობო ორგანიზაციები ქმნიდნენ.

 

თავდაპირველად კიევში „მშვიდობიანი“ ევრომაიდანი თანდათან ძალადობაში გადაიზარდა და ყველაფერი საბოლოოდ შეიარაღებულ შეტაკებამდე მივიდა. საქართველოს პარლამენტის ვიცე-სპიკერმა არჩილ თალაკვაძემ პირდაპირ განაცხადა, რომ იგივე სცენარის განხორციელებას საქართველოშიც ცდილობენ. „წინა დღეებში ვთქვით, რომ დემონსტრაცია, რომელიც აქამდე მშვიდობიანი იყო, აუცილებლად გადაიქცევა ძალადობრივად. ასეც მოხდა, რადგან ამის უკან და ამ პროტესტის მონაწილეთა შორის დგანან ოპოზიციონერები, რომლებსაც არეულობისა და დესტაბილიზაციის მოწყობის დიდი გამოცდილება აქვთ. დიდხანს ლოდინი არ დასჭირვებიათ. დღეს პირდაპირ ბრიფინგი გამართეს და თქვეს, რომ ჩვენ ვართ ამ აქციის ლიდერები, პირდაპირ აიღეს პასუხისმგებლობა“, - განაცხადა არჩილ თალაკვაძემ იმედი ლაივში.

 

ჩნდება კითხვა, რა მოხდება შემდეგ? რა მოხდება, თუ საქართველოში დესტაბილიზაციის „უკრაინული ევრომაიდანის“ სცენარი განხორციელდება? ყოველივე ამის შემდეგ, აშკარაა, რომ „მაიდანელები“ ​​არჩევნებს კი არ დაელოდებიან, არამედ შეეცდებიან ძალაუფლების ძალით ხელში ჩაგდებას, როგორც ეს მოხდა კიევში 2014 წლის თებერვალში. როგორც აღმოჩნდა, სწორედ ასეთი სცენარით ძალაუფლების ხელში ჩაგდებას და უკრაინის ახალი ხელისუფლების მერყევი ლეგიტიმაციას ელოდა კრემლიც.

 

ყველას ახსოვს, რომ რუსული არმიის მიერ ყირიმის ანექსია სწორედ კიევში გადატრიალების „არალეგიტიმურობის“ საბაბით დაიწყო. და, როგორც ჩანს, კიევის "მაიდანის" ხელისუფლებამ (და ფაქტობრივად, დასავლეთის მფარველებმა) ხელი არ შეუშალა "უკრაინის ცოცხლად დანაწევრების" დაწყებას. ყოველ შემთხვევაში, ყირიმში მყოფ უკრაინელ სამხედროებს თავდაპირველად მიეცათ ბრძანება, არ გაეწიათ რუსეთის არმიისთვის შეიარაღებული წინააღმდეგობა.

 

უკრაინის არმიამ წინააღმდეგობის გაწევა მხოლოდ მას მერე დაიწყო,  რაც სეპარატისტული პრორუსული "რესპუბლიკების" ორგანიზების პროცესი გადასწვდა დონბასს, რაც ფაქტობრივად გახდა რუსეთ-უკრაინის ომის დასაწყისი, რომელიც გადავიდა რუსული ჯარების პირდაპირ, დაუფარავ სრულმასშტაბიანი შემოჭრის ფაზაში 2022 წლის თებერვალში.

 

დღეს საქართველოსთვის არის საშიშროება, რომ იგივე ძალები, რომლებმაც უკრაინა უსასრულო ომში ჩააბა, იგივეს გაკეთებას გეგმავენ საქართველოსთან დაკავშირებით.

 

საშიშროება აშკარაა, რომ თუ დაპირისპირება, რომელიც მხოლოდ მძაფრდება და იძენს იმპულსს საქართველოში, გამოიწვევს  ხელისუფლების ძალადობრივ შეცვლას (ან ასეთი ძალადობრივი ცვლილების მცდელობას), რუსეთი დაიწყებს პირდაპირ სამხედრო შეჭრას საქართველოში უკვე ოკუპირებული აფხაზეთის და სამაჩაბლოს ფარგლებს გარეთ, რაზეც კრემლთან დაახლოებული პროპაგანდისტები და სოხუმის სეპარატისტული საინფორმაციო რესურსები უკვე  პირდაპირ საუბრობენ.

 

ასე მაგალითად, პროპაგანდისტმა სერგეი კარნაუხოვმა პირდაპირ განაცხადა, რომ საქართველომ შეიძლება „ჩვენ მოგვმართოს“ (ე.ი. რუსეთის ფედერაციაში - რედ.) სამხედრო დახმარებისთვის „რათა ჩვენ დავეხმაროთ იმ ტერორისტული ნარჩენებისგან თავის დაღწევაში, რომელიც ახლა ცდილობს თავი წამოყოს“. ანუ, ფაქტობრივად, „ანტირუსულ მაიდანთან დაპირისპირების“ საბაბით, რუსეთის ფედერაცია შესაძლოა უკვე ამზადებდეს პირდაპირ ფართომასშტაბიან აგრესიას საქართველოს წინააღმდეგ. შეჭრისთვის ნიშანი კი შეიძლება იყოს ხელისუფლების არაკონსტიტუციური ცვლილების მცდელობა.

 

სეპარატისტული რესურსი „აფხაზეთის ცენტრი“ კიდევ უფრო ღიად ავლენს რუსეთის შესაძლო შემოჭრის გეგმებს საქართველოში.

 

„საქართველოს ტერიტორიაზე ჩრდილო-დასავლეთის სამხედრო შემოჭრის შემთხვევაში აფხაზეთს განსაკუთრებული როლი დაეკისრება: პირველ რიგში ინგურის ჰიდროელექტროსადგურის კონტროლი და სახელმწიფო საზღვრის მიმდებარე სოფლების შემოერთება (შესაძლოა ეს მოხდეს შეჭრამდეც). მეორეც, გამცილებლები დასავლეთ საქართველოს ტერიტორიაზე, თარჯიმნები ქართულ და მეგრულ ენებზე, მესამედ, უპილოტო შეტევები და პორტების ბლოკირება უფრო მოსახერხებელია, როგორც 1921 წლის თებერვალში რუსული ჯარები აფხაზეთის ტერიტორიიდან გაივლიან“. - წერს სეპარატისტული რესურსი.

 

რა თქმა უნდა, როგორც 1921 წელს, სომხურ მეხუთე კოლონას, რომელმაც მაშინ, 1921 წელს, გავიხსენოთ, აჯანყება გამოიწვია ლორისა და შულავერის ზონაში და წითელ არმიას შემოუძღვა საქართველოში, შეუძლია თავისი როლი შეასრულოს დამპყრობლების ქართულ მიწაზე შემოყვანაში "ამბოხებულების დასახმარებლად." დღეს კი, თუ საქართველოში ვითარება დესტაბილიზდება, სომეხმა "ჯავახკელმა" სეპარატისტებმა შესაძლოა რუსეთის ჯარები გამოიძახონ. უფრო მეტიც, სსრკ-ს დაშლის შემდეგ ახალქალაქში ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში არსებობდა რუსული სამხედრო ბაზა და სეპარატისტულად განწყობილ სომხებს შორის, ალბათ, დარჩა რუსეთის აგენტურის ფართო ქსელი.

 

 

ალექსანდრე ზაქარიაძე

წაკითხულია : 2044