ანალიტიკა

არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ სომეხი ნაციონალისტები ყველა მეზობელ მიწას ”სომხეთად” თვლიან
28.08.20 10:15

საგანგაშო ამბები საქართველოსთვის ერევნიდან მოდის. სომხეთის რესპუბლიკაში დაფიქრდნენ  ეგრეთ წოდებული "სახალხო ლაშქარის“ შექმნის შესახებ. სომხეთის თავდაცვის სამინისტრომ განსახილველად წარადგინა კანონპროექტი, რომელიც განსაზღვრავს სამხედროების შექმნასთან, მართვასა და დაქირავებასთან დაკავშირებულ ურთიერთობებს. ამის შესახებ განცხადება სომხეთის თავდაცვის მინისტრის პრესმდივანმა შუშან სტეპანიანმა ფეისბუქის საკუთარ გვერდზე გააკეთა.

 

ფორმალურად, ლაშქარი ვითომ სომხეთის "თავდაცვისთვის" არის განკუთვნილი.

მილიციის მიზნებს შორისაა გამოცხადებული - სომხეთის დახმარების ხელშეწყობა (ტერიტორიის, მოსახლეობის, ინფრასტრუქტურის) დაცვაში "მტრის დივერსიული, ტერორისტული, სარეკონსტრუქციო მოქმედებებისგან", აგრეთვე "დახმარება ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების განხორციელებაში."

 

 „ლაშქარის“ გენერალურ ხელმძღვანელობას ახორციელებს სომხეთის შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბის უფროსი ახლადშექმნილი ლაშქარის შტაბის დახმარებით. მოლაშქრეებს ეძლევათ იარაღი, უნიფორმა, ისინი თანამდებობაზე ინიშნებიან და შესაბამის ტრენინგებს გადიან.

 

”შესაძლო მტრის საბრძოლო მოქმედებების შესწავლა აჩვენებს, რომ საომარი მოქმედებების სიმძიმის ცენტრი შეიძლება გადავიდეს შიდა დივერსიული, ტერორისტული, დაზვერვის ან სპეცოპერაციების ფართო სპექტრით, ასევე მტრის ძალების ინფილტრატირებული ჯგუფებით. მათთვის წინააღმდეგობის გაწევა, მათი განეიტრალება და განადგურება, აუცილებელია შეიქმნას ძალოვანი დაჯგუფება ერთობლივი ხელმძღვანელობის ქვეშ, მსოფლიოში მძლავრი ძალა, რომელსაც შეუძლია საიმედოდ დაიცვას მტრისგან ტერიტორია, მოსახლეობა და ინფრასტრუქტურა მტრის შესაძლო ქმედებებისაგან, ”- ნათქვამია” „ლაშქრის”კანონპროექტში.

 

ანუ ფორმალურად უკვე უკიდურესად მილიტარიულ სომხეთში, კიდე იქმნება „სახალხო ლაშქარი“, რომელიც, სავარაუდოდ, უნდა მოქმედებდეს მის ტერიტორიაზე. მაგრამ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ სომეხი ნაციონალისტები ყველა მეზობელ მიწას ”სომხეთად” თვლიან. ქართული სამცხე-ჯავახეთის ჩათვლით, რომელსაც „ძირძველ სომხურ ჯავახკს“ უწოდებენ.

 

მაშასადამე, ის ფაქტი, რომ სომხეთის რესპუბლიკის ხელისუფლებამ გადაწყვიტა ეგრეთ წოდებული „ლაშქრის“ შექმნა, საშიშროებაა, პირველ რიგში, სომხეთის მეზობლებისთვის. ვინაიდან სამცხე-ჯავახეთის რეგიონში შეიარაღებული სეპარატისტული ბოევიკების "სამართლებრივი მხარდაჭერის" რეალური შესაძლებლობა არსებობს. აღარაფერი ვთქვათ იქ რეგულარული სომხური არმიის „ლაშქრის“ სახით შეჭრაზე, ასევე ადგილობრივი სეპარატისტების, როგორც „აჯანყებულთა“ შეიარაღებაზე.

 

საიდუმლო არ არის, რომ სამცხე-ჯავახეთში სომეხთა თითქმის უმეტესი ნაწილი გარდა ქართულისა, აქვს სომხური მოქალაქეობა. ისინი შეიძლება ჩაირიცხონ როგორც სეპარატისტულ, ასევე სომხეთის ტერიტორიაზე ჩამოყალიბებულ „ლაშქარში“ სომეხი სამხედროებისა და სომხეთის შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბის მეთაურობის ქვეშ.

 

მეტიც, ფაქტობრივად, შეიძლება ითქვას, რომ უკრაინული დონბასის ისტორია, რომელიც მეტწილად რუსეთის ფედერაციამ დაიპყრო, საქართველოშიც შეიძლება განმეორდეს. შეგახსენებთ, რომ რეგულარული რუსული არმია იქ ოფიციალურად არ იბრძვის. ფორმალურად იბრძვიან ე.წ. დონეცკის სახალხო რესპუბლიკის „აჯანყებულები“. სინამდვილეში, ეს იგივე რუსი სამხედროები არიან, რომლებიც ოდნავ "განზავდნენ" ადგილობრივ სეპარატისტებთან.

 

ანალოგიით, სამცხე-ჯავახეში შეიძლება მოხდეს „დნეპრის სახალხო რესპუბლიკა“, უფრო სწორად, „ჯავახკის სახალხო რესპუბლიკა“.

 

ანუ, სინამდვილეში, საქართველოს წინააღმდეგ აგრესია განხორციელდება სომხური არმიის რეგულარული ჯარის მიერ, რომელსაც ხელმძღვანელობს სომხეთის შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბი. ოფიციალურად მედიისთვის და მსოფლიო საზოგადოებისთვის დაპირისპირება მოხდება ცენტრალურ მთავრობასა და ადგილობრივ მოსახლეობას, „აჯანყებულებს“ შორის. ანალოგიურად, როგორც დონბაშში, ვითომ უკრაინული არმიის წინააღმდეგ, ეს არ არის ჩვეულებრივი რიგითი არმია, რომელიც იბრძვის, არამედ „აჯანყებული მაღაროელები“.

 

ამასობაში, დროთა განმავლობაში სამცხე-ჯავახეთში ვითარება უფრო და უფრო იძაბება. სინამდვილეში, რეგიონში სეპარატისტული ბოევიკების „ლაშქარი“ უკვე შეიქმნა. ვითომდა "მშვიდობიანი მიტინგები", მაგრამ სინამდვილეში ამ ბოევიკების - „აჯანყებულების“ შეკრება ახალქალაქში უკვე შედგა. მათ შორის შეტაკებებიც მოხდა იმავე ახალქალაქში, დაზარალებულებთან და დარბევებთან ერთად.

 

რეგიონში ვითარება უფრო რთულდება. გარკვეულ გარე ძალებს აშკარად მისცეს „დავალება“, რომ მოეხსნათ სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი სატრანზიტო მარშრუტები საქართველოს ამ რეგიონში, პირველ რიგში "სამხრეთ ენერგეტიკული დერეფანი". მრავალი ნიშანია, რომ სეპარატისტების მიერ შეიარაღებული აჯანყება ნებისმიერ მომენტში შეიძლება მოხდეს. თანაც ნებისმიერი მიზეზით, თუნდაც ყველაზე უმნიშვნელო.

 

ცოტა ხნის წინ, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტის სოფელ თორიაში მოხდა ადგილობრივი სომეხი სეპარატისტების თავდასხმა მშვიდობიან მწყემსებზე საქართველოს სხვა რეგიონიდან. სომეხი ექსტრემისტები და ნაციონალიზმით ინფიცირებული სეპარატისტები უკმაყოფილონი იყვნენ იმით, რომ თუშეთის მწყემსთა შორის იყვნენ ეთნიკური აზერბაიჯანელებიც (მათი სიტყვებით "თურქები"). ანუ, სეპარატისტები უკვე ადგენენ საკუთარ "წესებს": რომელ მოქალაქეს შეუძლია საქართველოს რეგიონში დარჩენა და რომელს არა.

 

ამასობაში, სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი სატრანზიტო საერთაშორისო მარშრუტები გადის სამცხე-ჯავახეთში, რომლებიც დიდი ხანია ადგილობრივი ექსტრემისტების მიერ „მიზნის ქვეშაა ამოღებული“. სეპარატისტები "აფიქსირებენ" არაქართველი ეროვნების ნებისმიერ პირს, რომელიც ამ მარშრუტებზე ჩანს, განსაკუთრებით თურქები ან აზერბაიჯანელები. სინამდვილეში, ამ ადამიანებს ნებისმიერ დროს შეუძლიათ დაესხან თავს. შედეგად, ექსტრემისტების მიერ სპეციალურად გამოწვეული ნებისმიერი ინციდენტი, მაგალითად მწყემსების ამბავი, სომეხ „ჯავახკის“ სეპარატისტებს შეუძლიათ გამოიყენონ ფართომასშტაბიანი ანტისახელმწიფოებრივი მიტინგისთვის.

 

საქართველომ მეტი ყურადღება უნდა მიაქციოს ოფიციალური ერევნის ნებისმიერ ახალ სამხედრო "ინიციატივას", მაგალითად, „ლაშქრის“ შექმნას. ის ემზადება არა მხოლოდ სომხეთის თავდაცვისათვის, არამედ ფართომასშტაბიანი აგრესიისთვის, მისი მეზობლების მიმართ. ამ აგრესიის ძირითადი მიმართულებები შესაძლოა საქართველოც გახდეს. განსაკუთრებით მხედველობაში მიიღება სეპარატისტების მკვეთრად გაზრდილი საქმიანობა სამცხე-ჯავახეთის რეგიონში.

 

 

KavkazPlus

წაკითხულია : 433