ანალიტიკა

2022 წლის მარტში თბილისს ემუქრებოდნენ სარაკეტო თავდასხმით, ახლა კი - ბაქოს ნავთობის საბადოებს...
17.12.22 12:10

MGIMO-ს სამხედრო-პოლიტიკური კვლევების ცენტრის წამყვანი ექსპერტი (რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს პერსონალის მიმწოდებელი, რომელსაც ხელმძღვანელობს სერგეი ლავროვი კალანტაროვი) მიხაილ ალექსანდროვი კვლავ ახმოვანებს სომხური ლობის აგრესიულ „ოცნებებს“. შეგახსენებთ, რომ 2022 წლის 14 მარტს, უკრაინის წინააღმდეგ რუსული აგრესიის დასაწყისშივე, როდესაც ბევრს სჯეროდა, რომ "კიევი, სადაც იყო დაეცემოდა" და უკრაინას დაიპყრობდა რუსეთის არმია, მიხეილ ალექსანდროვმა "წინასწარვე" დაიწყო მზადება  რუსეთის ფედერაციის მორიგი აგრესიის "აუცილებლობის გასამართლებლად“. ცხადია, სომეხი ნაციონალისტების მიერ საძულველი საქართველოს წინააღმდეგ.

 

მაშინ მიხეილ ალექსანდროვმა პირდაპირ შესთავაზა სარაკეტო თავდასხმა თბილისზე, ლუგარის ლაბორატორიაზე, თუ საქართველო უარს იტყოდა რუსი ინსპექტორების დაშვებაზე მის ტერიტორიაზე მდებარე „ამერიკულ ბიოლოგიურ ლაბორატორიებში“.

 

 „საქართველო პირდაპირ უნდა გავაფრთხილოთ: ჩვენ ვითხოვთ ჩვენი ინსპექტორების შეშვებასს ამ ობიექტებზე და თუ უარს იტყვიან, მაშინ უნდა ითქვას, რომ ჩვენ უბრალოდ გავანადგურებთ ამ ლაბორატორიებს. იმ პირობებში, როცა უკრაინაში ოპერაციას ვატარებთ, საქართველოს წინააღმდეგ საკრუიზო რაკეტის წყვილის დაშვება ისეთი წვრილმანი იქნება, რომ ამას მსოფლიოში, ფაქტობრივად, ვერავინ შეამჩნევს. დასავლეთი, რა თქმა უნდა როგორც ყოველთვის იყვირებს. და რატომ უნდა იყვიროს? რატომ ქმნიან რუსეთის წინააღმდეგ მიმართულ ბიოლაბორატორიებს? არ არის საჭირო მათი შექმნა!” ამის შესახებ ალექსანდროვმა რეგნუმთან ინტერვიუში განაცხადა.

 

მიხეილ ალექსანდროვმა განცხადება მას შემდეგ გააკეთა, რაც რუსეთის თავდაცვის სამინისტრომ 2022 წლის 6 მარტს გამოაქვეყნა დოკუმენტები, სადაც ნათქვამია, რომ უკრაინაში სავარაუდოდ ბიოლოგიური იარაღი იქმნებოდა. შემდეგ დეპარტამენტის ოფიციალურმა წარმომადგენელმა, გენერალ-მაიორმა იგორ კონაშენკოვმა განაცხადა, რომ 24 თებერვალს პოლტავასა და ხარკოვის ლაბორატორიებში სასწრაფოდ განადგურდა ჭირის, ჯილეხის, ტულარემიის, ქოლერის და სხვა სასიკვდილო დაავადებების პათოგენები. ისინი ამბობენ, რომ „ანადგურებენ მტკიცებულებებს“ იმ „გარდაუვალობის“ წინ, რაც გულისხმობდა, როგორც მაშინ ბევრს ეჩვენებოდა, რუსული არმიის მიერ ამ ქალაქების აღებას.

 

ამის შემდეგ კი პროსომხურმა მედიამ დაიწყო თბილისში ლუგარის ლაბორატორიის „გახსენება“ და მის „რუსეთითვის საშიშროებაზე“ საუბარი. ერთი სიტყვაც არ დაძრულა სომხეთში არსებულ ბევრად უფრო მრავალრიცხოვან და მასშტაბურ ამერიკულ ბიოლოგიურ ლაბორატორიებზე.

 

ანუ, მაშინაც იყო დაგეგმილი საქართველოზე იერიში და მხოლოდ უკრაინის გამძლეობამ დაარღვია ქართული სახელმწიფოს მტრების ეს გეგმები. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი ნამდვილად იპოვიდნენ „რამდენიმე რაკეტას“ საქართველოზე საიერიშოდ,  რომ აღარაფერი ვთქვათ „უკრაინის ფრონტიდან“ საბრძოლო მზად ნაწილების გადაყვანაზე „ქართული საკითხის საბოლოოდ გადასაწყვეტად“ (ანუ საქართველოს სრულიად საოკუპაციოდ) თუ განხორციელდებოდა უკრაინის წინააღმდეგ რუსული სამხედრო აგრესიის საწყისი გეგმები.

 

მას შემდეგ 9 თვეზე მეტი გავიდა. რუსეთის ბლიცკრიგი უკრაინის წინააღმდეგ ჩაიშალა. რუსეთის ჯარები "უკან დაბრუნდნენ" როგორც კიევიდან, ასევე ხარკოვიდან და ახლახან ჩააბარეს ერთადერთი უკრაინის რეგიონალური ცენტრი ქალაქი ხერსონი, რომელიც მათ მიერ იყო ოკუპირებული ომის პირველ დღეებში.

 

რუსეთი იძულებული გახდა უკრაინაში გადაეყვანა თავისი ბრძოლისუნარიანი ქვედანაყოფები, მათ შორის საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან.  მაინც ვერ "შეინარჩუნა ფრონტი". აშკარა გახდა, რომ რუსეთის ფედერაციის აგრესია საქართველოს წინააღმდეგ, სომხური ლობის დიდი სურვილის მიუხედავად, უკრაინაში უკრაინის არმიის პერმანენტული მარცხების პირობებში, მაინც ძნელი განსახორციელებელია.

 

თუმცა, მიხეილ ალექსანდროვი უცებ გაახსენდათ მეზობლების წინააღმდეგ რუსული დარტყმის მორიგი გეგმების "განცხადებებისთვის". ეს მას შემდეგ მოხდა, რაც აზერბაიჯანული საზოგადოების პრინციპულმა სამოქალაქო პოზიციამ დაისვა საკითხი ყარაბაღის შეუმდგარი სეპარატისტების მიერ აზერბაიჯანის სასარგებლო წიაღისეულის შემდგომი ძარცვის დაუშვებლობის შესახებ, რუსი სამშვიდობოების „ფარქვეშ“. ასეთ ვითარებაში მიხეილ ალექსანდროვი კვლავ შეუდგა აგრესიულ მოწოდებებს რუსეთის მხრიდან დარტყმებისკენ, ამჯერად აზერბაიჯანის წინააღმდეგ:

 

 

მიხეილ ალექსანდროვი იმუქრება, რომ „რუსი სამშვიდობოების წინააღმდეგ ძალის გამოყენების შემთხვევაში“ რუსული მხარე იძულებული იქნება უპასუხოს.  როგორც „პასუხი“ ის საუბრობს სარაკეტო იერიშზე, გვთავაზობს „დარტყმას ბაქოზე, ბაქოს ნავთობ-ინდუსტრიის დაბომბვას, აზერბაიჯანის ენერგეტიკული სისტემის განადგურებას“.

 

იმავდროულად, სომეხ პროვოკატორებს შეუძლიათ თავად მოაწყონ „თავდასხმა“ რუს სამშვიდობოებზე, რათა ამაში აზერბაიჯანი დაადანაშაულონ. ამიტომ, არსებულ მძიმე ვითარებაში ისეთი მუქარა, რომელიც მიხეილ ალექსანდროვმა გააჟღერა, არ შეიძლება უყურადღებოდ დარჩეს. თუმცა, ცხადია უკრაინაში დამარცხებული რუსეთის ფედერაციისთვის „სხვა ფრონტის“ გახსნა კატასტროფად იქცევა. მაგრამ სომეხ ნაციონალისტებს, რომლებსაც უკვე ჰყავთ "ნამდვილი პატრონები" საფრანგეთისა და შეერთებული შტატების სახით და მათი ნასუფრალით მოსარგებლენი რუსეთის ფედერაციაში, დიდად არ აინტერესებთ რუსეთის ბედი. ისინი მზად არიან ნებისმიერ ფასად შესწირონ ის „დიდი სომხეთის“ შექმნის გიჟურ გეგმებს.

 

 

ალექსანდრე გედევანოვი (გედევანიშვილი)

წაკითხულია : 541