ანალიტიკა

აფეთქება სტამბულში. ანკარა თვლის, რომ ეს იყო ქურთისტანის მუშათა პარტიისა და დემოკრატიული კავშირის პარტიიდან (PYD) ქურთი ტერორისტული სეპარატისტების მიერ ორგანიზებული
15.11.22 10:40

2022 წლის 13 ნოემბრის ტერაქტმა სტამბოლში, რომელთანაც კავშირში აღმოჩნდა ტერორისტული და სეპარატისტული ქურთისტანის მუშათა პარტია (PKK), ამ ტერაქტის დრომ და გარემოებებმა კიდევ ერთხელ აჩვენა, რომ ევროპის სამხრეთ აღმოსავლეთში, ახლო აღმოსავლეთსა და სამხრეთ კავკასიაში იქმნება საშიში არაფორმალური გეოპოლიტიკური „ალიანსი“ , რომელმაც შეიძლება ააფეთქოს ეს რეგიონები ახალი „დიდი ომით“.

 

აფეთქება სტამბულში 2015 წლის 13 ნოემბერს პარიზში განხორციელებული ტერაქტების სერიიდან ზუსტად შვიდი წლის შემდეგ მოხდა. მაშინ, თითქმის ერთდროულად, განხორციელდა რამდენიმე თავდასხმა: აფეთქებები Stade de France სტადიონთან, რამდენიმე რესტორნის ვიზიტორების დაცხრილვა, ასევე ხოცვა ბატაკლანის საკონცერტო დარბაზში, სადაც 100-მდე ადამიანი მძევლად აიყვანეს. თავდასხმის მსხვერპლი 130 ადამიანი იყო, 350-ზე მეტი დაშავდა. იმ დროს ტერაქტებზე პასუხისმგებლობა ISIS-მა აიღო და მათ ორაზროვნად უწოდა "11 სექტემბერი ფრანგულად".

 

მოგეხსენებათ, ფორმალურად ტერორისტული ISIS „თითქოს“ მტრობს მეორე ტერორისტულ ორგანიზაციას, PKK-ს. მაგრამ ეს მტრობა ცოტა "უცნაურია", ორ დაჯგუფებას შორის "გავლენის სფეროების გაყოფისთვის" ბრძოლასთან ერთად, არაერთხელ ჰქონია ადგილი შემთხვევებს, როდესაც იმავე სირიაში დაბლოკილი ISIS-ის ბოევიკები "გადაყვანილ იქნა" "უსაფრთხო" ადგილას“ ​​PKK-ის სტრუქტურების მიერ კონტროლირებად ზონაში.

 

საფრანგეთის ტერაქტების წლისთავთან დაკავშირებით საფრანგეთის პრეზიდენტმა ემანუელ მაკრონმა სამძიმარი გამოუცხადა თურქეთს და აღნიშნა, რომ „ჩვენი ერისთვის ამ სიმბოლურ დღეს... ჩვენ ვიზიარებთ თქვენს ტკივილს. ჩვენ მხარს გიჭერთ ტერორიზმთან ბრძოლაში“. ანუ,  საფრანგეთი მაშინვე „ჩაეჭიდა“ სტამბოლში ტერაქტის მსხვერპლს და გაიხსენა, რომ ის მათი თქმით, ასევე „ტერორიზმის მსხვერპლია“. მიუხედავად იმისა, რომ საფრანგეთი თავის სომეხ „მოკავშირეებთან“ ერთად უსიტყვოდ უჭერს მხარს იგივე ქურთ ტერორისტებს, მანამდე კი მრავალი ათწლეულის მანძილზე, ფაქტობრივად, მხარს უჭერდა სომხურ ტერორიზმს (თურქეთის წინააღმდეგ).

 

თურქეთს პირდაპირ არ დაუდანაშაულებია პარიზი სეპარატიზმისა და ტერორიზმის მხარდაჭერაში, რათა საფრანგეთისთვის  "სილა არ გაეწნა" მოწმენდილ ცაზე და არ გაემწვავებინა ისედაც რთული ურთიერთობები ამ ქვეყანაში მომხდარი ტერაქტების წლისთავზე, რომლის დროსაც უდანაშაულო ადამიანები დაიღუპნენ, პატივი სცეს მათ ხსოვნას. მაგრამ მათ დიპლომატიურად აჩვენეს, რომ კარგად იციან ნატოში თურქეთის გარკვეული ფორმალური მოკავშირეების მიერ ქურთული ტერორიზმის „სპონსორობის“ შესახებ.

 

თურქეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროს მკვეთრი განცხადება გაკეთდა შეერთებული შტატების მიერ სტამბოლში ტერაქტის მსხვერპლთა მიმართ სამძიმართან დაკავშირებით, მაგრამ ყველას კარგად ესმოდა, რომ განცხადება ეხებოდა არა მხოლოდ შეერთებულ შტატებს, არამედ ქურთი ტერორისტების სხვა "მეგობრებსაც"  - შვედეთსა და ფინეთს, რომლებიც მათ ლიდერებს თავშესაფარს აძლევენ და იგივე საფრანგეთსაც.

 

თურქეთის შინაგან საქმეთა მინისტრმა სულეიმან სოილუმ ოფიციალურად განაცხადა, რომ ის არ ღებულობს შეერთებული შტატების სამძიმარს სტამბოლში მომხდარი ტერაქტის გამო და მიანიშნა, რომ ანკარა ამაში დამნაშავედ შეერთებულ შტატებს ხედავს. 

 

”ჩვენ არ ვიღებთ სამძიმარს აშშ-ს საელჩოსგან,” - თქვა სულეიმან სოილუმ, ”ჩვენ ვიცით როგორ იყო ეს კოორდინირებული. ჩვენ ვიცით, რა სიგნალი გამოგვიგზავნეს და სანაცვლოდ ძალიან ძლიერ სიგნალს გამოვგზავნით“, - განაცხადა მინისტრმა.

 

თურქეთის შინაგან საქმეთა მინისტრმა ასევე გააჟღერა თავდასხმის მთავარი ვერსია: ოფიციალური ანკარა თვლის, რომ ეს იყო ორგანიზებული ქურთი ტერორისტული სეპარატისტების მიერ ქურთისტანის მუშათა პარტიისა და დემოკრატიული კავშირის პარტიიდან (PYD).

 

მედიასთან ურთიერთობისას მან ასევე განაცხადა, რომ სტამბოლში თავდასხმა განხორციელდა ქურთი ტერორისტების შტაბ-ბინის სახელით, რომელიც მდებარეობს სირიის რაიონში, ქობანში და შემსრულებელი თურქეთში გაგზავნეს სირიული აფრინის გავლით. მისი თქმით, სამართალდამცავებმა უკვე ჩაატარეს ოპერაციები 21 მისამართზე და დააკავეს 46 ადამიანი.

 

„თავდასხმაში მონაწილე პირებს შეეძლოთ დღეს გაქცეულიყვნენ საბერძნეთში, მაგრამ ისინი სწრაფად დააკავეს“, - ციტირებს მინისტრის საინფორმაციო სააგენტო Anadolu-ს. და სადაც საბერძნეთია, იქ მოგეხსენებათ ვაშინგტონი ისე არ მოქმედებს, როგორც პარიზი. ფაქტობრივად, ტერორისტულ-სეპარატისტულ „ქურთულ პროექტს“ თავის დასთან, მაგრამ ბევრად უფრო „ადრე“ სომხურ პროექტთან ერთად, საფრანგეთიც ხელმძღვანელობს.

 

იმავდროულად, საფრანგეთმა ჩამოაყალიბა ერთგვარი ალიანსი რეგიონში, რომელიც მოიცავს საბერძნეთს, სომხეთს, ირანს და ეგვიპტეს ფორმალურად სხვადასხვა სამხედრო-პოლიტიკურ ბლოკებში. ქურთი ტერორისტები ამ ალიანსისთვის „სასარგებლოა“ იმით, რომ მათ შეუძლიათ ამ ალიანსის გეოპოლიტიკური ოპონენტების დესტაბილიზაცია შიგნიდან, პირველ რიგში თურქეთიდან.

 

გარედან ახალმა ალიანსმა შეიძლება გამოიწვიოს ახალი ომი სამხრეთ კავკასიაში, რაც ხელს შეუშლის აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის მშვიდობიანი მოგვარების პროცესს. ცნობილმა რუსმა ჟურნალისტმა მაქსიმ შევჩენკომ საფრანგეთის, სომხეთისა და სომხური ლობის ურთიერთობის შესახებ საინტერესო ინფორმაცია გააზიარა:

 

 

აქვე უნდა გვახსოვდეს, რომ მაქსიმ შევჩენკოს მიერ ვიდეოში ნახსენები ალჟირი და ტუნისი, სადაც ფრანგი კოლონიალისტები ხელმძღვანელობდნენ ძირძველი მოსახლეობის გენოციდს, ასევე დანგრეულია უზარმაზარი ოსმალეთის იმპერიის ისტორიული ნაწილები. ძალაუფლების დროს ოსმალეთის იმპერია გადაჭიმული იყო ჩრდილოეთ აფრიკიდან თანამედროვე უკრაინის სამხრეთით, სადაც სხვათა შორის, დღესაც სისხლიანი ომია.

 

სახეზე გვაქვს მეტად საინტერესო ისტორიული ტენდენცია - იქ, სადაც ყოფილი ოსმალეთის იმპერიის ტერიტორიაზე, სხვადასხვა ეროვნებისა და რელიგიის ხალხი საუკუნეების განმავლობაში მშვიდობიანად თანაარსებობდნენ, მოვიდნენ „განმათავისუფლებლები და განმანათლებლები“ ​​(რომლადაც რატომღაც თავს თვლის ფრანგული იმპერიალიზმი და კოლონიალიზმი) და დაიწყო ტრაგედიები. დღეს კი „განმანათლებლური და ჰუმანური“ საფრანგეთი პირდაპირ თუ ირიბად ხელს უწყობს ტრაგედიებს. ისიც უნდა გვახსოვდეს, რომ ახლა ირანი რუს აგრესორებს უკრაინის წინააღმდეგ ომში ეხმარება. ირანი, რომელიც საფრანგეთის გავლენის სფეროშია.

 

ცხადია, სადღაც ომით, სადღაც ტერორისტული თავდასხმებითა და დივერსიით, სადღაც სეპარატიზმის მხარდაჭერით, სადღაც კი ამ სისხლიანი მეთოდების „შეთავსებითა და გაერთიანებით“, გარკვეულ წრეებს სურთ დესტაბილიზაცია და მსოფლიოს მთელი რეგიონების „აფეთქება“. მათი ჩარევის გარეშე, ამ ქვეყნებსა და რეგიონებს შეუძლიათ იცხოვრონ მშვიდობიანად და დინამიურად განვითარდნენ (როგორც, მაგალითად, თურქეთი და მისი პარტნიორები, ე.წ. ახალი აბრეშუმის გზის გასწვრივ მდებარე ქვეყნები, მათ შორის საქართველო, დღეს ვითარდებიან შიდა მშვიდობისა და სტაბილურობის გამოყენებით.)

 

 

გიორგი კვინიტაძე

წაკითხულია : 514