სომეხი ნაციონალისტები დასავლეთში თავიანთი მხარდამჭერებისგან ყველაზე „გავლენიანი“ პოლიტიკოსების მობილიზებას ახდენენ. მათ შორისაა პარიზის მერი ან იდალგო.
27.08.23 15:59

გულუბრყვილობა იქნებოდა გვეფიქრა, რომ გაერო-ს უშიშროების საბჭოში რეზოლუციის „არცახელი სომხების გენოციდი“ გატანის მცდელობის ჩაშლის შემდეგ, სომხური ლობი დამშვიდდება და შეეგუება ყარაბაღის სომხებით დასახლებული რაიონების ინტეგრაციას აზერბაიჯანში. დღის წესრიგში დგას "საერთაშორისო" პიარის ახალი ტალღა ყარაბაღელი სომხების გამოგონილ "უმძიმეს ტანჯვასთან" და "გენოციდის საფრთხესთან" დაკავშირებით. ამავდროულად, სომეხი ნაციონალისტები დასავლეთში თავიანთი მხარდამჭერებისგან ყველაზე „მძიმეწონიანი“ პოლიტიკოსების მობილიზებას ახდენენ. და მათ შორის მოიაზრება პარიზის მერი ქალბატონი ან იდალგო.

საფრანგეთის „სახელმწიფო იერარქიაში“ დედაქალაქის მერი ერთ-ერთი მთავარი ფიგურაა. პარიზის მერის პოსტი შესაძლოა პოლიტიკოსმა გამოიყენოს საფრანგეთში ნომერ პირველი პოსტის - პრეზიდენტის დასაკავებლად. ამას გვიჩვენებს იგივე ჟაკ შირაკის მაგალითი. გარდა ამისა, მრავალი ანალიტიკოსის აზრით, ანა იდალგო შეიძლება მომავალში გახდეს ემანუელ მაკრონის მემკვიდრე (მიუხედავად იმისა, რომ ის არ არის დაბადებით ფრანგი, მაგრამ ესპანელი და მისი ბაბუა იყო ესპანელი კომუნისტი, რომელიც გაიქცა ფრანკოდან) .

ანა იდალგო წარმოგიდგენთ გლობალისტების „უახლეს მიღწევებს“ პარიზში, როგორიცაა, მაგალითად, „15 წუთიანი ქალაქი“. ამ პროექტის არსი არის მეტროპოლისში ისეთი პირობების შექმნა, რომ ადამიანმა შეძლოს იცხოვროს, იმუშაოს, ისარგებლოს ყველა შეღავათით საცხოვრებელი ადგილიდან 15 წუთის სავალ მანძილზე. მეტროპოლიის ასეთი ინფრასტრუქტურული „გაუმჯობესების“ მიზანია სატრანსპორტო ნაკადების შემცირება, განსაკუთრებით კერძო მანქანების, საცობების აღმოფხვრა, მავნე გამონაბოლქვის შემცირება და ა.შ. ისე, სხვათა შორის, პოლიციისა და სპეცსამსახურების კონტროლის გაძლიერება მოსახლეობის იმ ნაწილზე, „რომელთა გადაადგილებაც შეზღუდულია“, რაშიც საფრანგეთი, გავიხსენებთ, ერთ-ერთი ყველაზე „ჟანდარმერიულ-პოლიციური“ ქვეყანაა.
თითქოს, რაში უნდა სჭირდებოდეს „მოწინავე ევროპის დედაქალაქის“ ასეთ „პროგრესულ“ მერს უპირატესად სოფელი ყარაბაღი? პარიზში ყველა პრობლემა უკვე მოგვარებულია? ვაი, რომ არა. საკმარისია პარიზის ქუჩებში გასეირნება და საფრანგეთის დედაქალაქის სტუმრები უბრალოდ გაოცებულები დარჩებიან ჭუჭყით და უსახლკაროების, მათხოვრების, მაწანწალების და ა.შ. საოცრად დიდი რაოდენობით. მაგრამ, მიუხედავად ამისა, ცნობილი გახდა, რომ ან იდალგოს გეზი აღებული აქვს „არცახისკენ“. და დიდია ალბათობა, რომ ის პირადად ჩამოვა სომხეთ-აზერბაიჯანის საზღვარზე ლაჩინის გზის დასაწყისში.

პარიზის მერი ან იდალგო გამოვიდა ინიციატივით და მოუწოდა საფრანგეთის რეგიონულ თემებს მოეწყოთ ე.წ. „ჰუმანიტარული კოლონა“ ყარაბაღში. პროექტს აფინანსებენ ილ-დე-ფრანსის რეგიონები (ის, სადაც მდებარეობს პარიზი), ოვერნი-რონ-ალპები, ოტ-დე-ფრანსი, პროვანსი-ალპები-ლაჟვარდოვანი ნაპირი, პეი დე ლა ლუარის და სხვა რეგიონები, ასევე საფრანგეთის ქალაქები.
გარდა ამისა, პარიზის მერმა, ან იდალგომ, ასევე ფრანგმა სენატორებმა ქსავიე ბერტრანმა, ბრუნო რეტაიომ, ჟანა ბარსეგუიანმა, ასევე პატრიკ კარამმა და მიშელ რუბიროლამ გადაწყვიტეს ფიზიკური თანხლება კოლონისა, რომელიც ლაჩინის დერეფანს 30 აგვისტოს, შუადღეს მიაღწევს. იქ კი სომხეთ-აზერბაიჯანის საზღვარზე მდგარ სხვა „პიარ სატვირთო მანქანებს“ შეუერთდება „ჰუმანიტარული დახმარებით“. მიუხედავად იმისა, რომ აზერბაიჯანი უკვე დიდი ხანია გვთავაზობს ამ ჰუმანიტარული დახმარების ხანკენდში უპრობლემოდ გაგზავნას სხვა გზაზე - აღდამის გავლით.

აქციამდე, რომელსაც აშკარად კოორდინაციას უწევს საფრანგეთის უმაღლესი ხელისუფლება, რათა მას ჰქონოდა „ინფორმაციული რეზონანსი“, გავლენიან ამერიკულ გაზეთ „ვაშინგტონ პოსტში“ გამოქვეყნდა შეკვეთილი პროსომხური და ანტიაზერბაიჯანული სტატია მეტად მჭევრმეტყველი სათაურით "აზერბაიჯანმა უნდა გახსნას ლაჩინის დერეფანი - და თავიდან აიცილოს ახალი ომი".

სტატიაში მოცემულია იგივე მითი, რომელსაც სომეხი ნაციონალისტები ავრცელებენ ყარაბაღის 120 000 სომეხზე, თუმცა ამ რეგიონში 30 000 სომეხიც კი არ არის დარჩენილი და სრულიად „დავიწყებულია“ 1 მილიონზე მეტი აზერბაიჯანელი დევნილი ყარაბაღიდან, რომელთა უმეტესობას ჯერ კიდევ არ აქვს საშუალება დაუბრუნდეს საკუთარ საცხოვრებელს, სომეხი ოკუპანტებისა და "არცახის" სეპარატისტების მიერ ტერიტორიის ტოტალური დანაღმვის გამო. აზერბაიჯანის ელჩი აშშ-ში ხაზარ იბრაჰიმი გამოეხმაურა The Washington Post-ის ამ აბსურდულ ანტიაზერბაიჯანულ სტატიას:

„ჩვენი ქვეყანა, აზერბაიჯანი, რეგულარულად ხდება სამიზნე. The Washington Post-ის თანახმად, რაც არ უნდა მოხდეს, ჩვენ მუდამ ვცდებით. ჩვენ ვცდებით, რომ 90-იანი წლების დასაწყისში სომხეთმა სასაკლაო მოგვიწყო (ამით იკვეხნიდა სომხეთის ყოფილი პრეზიდენტი). ჩვენ ვართ დამნაშავე იმაში, რომ ჩვენი საერთაშორისოდ აღიარებული მიწები სომხურმა ჯარებმა დაიპყრეს და აღგავეს მიწისაგან პირისა. ჩვენ ვართ დამნაშავენი გასული 30 წლის განმავლობაში მილიონამდე ლტოლვილისა და დევნილის ეთნიკურ წმენდაში. ჩვენ ვართ დამნაშავე იმაში, რომ ყოველდღიურ ზარალს ვიღებთ სომხეთის მიერ დაგებული და მის მიერ ჩვენს ტერიტორიაზე წარმოებული ნაღმების გამო. ცხადია, ჩვენი "ბრალია" ის, რომ ჩვენ ვართ საერო მუსლიმური განვითარებადი ქვეყანა. ეს არ ჯდება The Washington Post-ის, მისი პოლიტიკური მოკავშირეებისა და რელიგიური რადიკალების დღის წესრიგში და ნარატივში. ეს მოკავშირეები, რა თქმა უნდა, შიდაპოლიტიკური მოსაზრებებითაც ხელმძღვანელობენ. მათთვის ლობისტური სტრუქტურების მხარდაჭერა და სახსრები მათი არჩევის გარანტიაა. გასაკვირი არ არის, რომ მათ წინააღმდეგ რეგულარულად ჩნდება ახალი ამბები კორუფციისა და ძალაუფლების ბოროტად გამოყენების შესახებ, ბრალდებები და კონგრესის გადაწყვეტილებები. ვინ ზარალდება ყველაზე მეტად ამ ცხად სურატში? რა თქმა უნდა, შეერთებული შტატები და მისი საერთაშორისო პოზიცია. მიუხედავად ამერიკის მთავრობის გულწრფელი, აქტიური და პროფესიული ძალისხმევისა, დამახინჯებული და მიკერძოებული მეინსტრიმ მედია და მათი მოძველებული მეგობრები ძირს უთხრის მათ.”, - განაცხადა ხაზარ იბრაჰიმმა.

ამავდროულად, ლაჩინის დერეფანში პარიზის მერის მონაწილეობით მოახლოებული „ფრანგული პიარის“ გათვალისწინებით, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ The Washington Post-ში შეკვეთილი სტატიის განთავსება არ იყო შეერთებულ შტატებში მყოფი ლობისტების მხოლოდ გარკვეული ქმედებების შედეგი, არამედ საფრანგეთთანაც იყო შეთანხმებული. რომელიც ნატოს ფარგლებში შეერთებულ შტატებთან ალიანსის მიუხედავად სამხრეთ კავკასიის რეგიონის მოწესრიგებაში, შეერთებული შტატებისგან განსხვავებით, სულ უფრო მეტად თამაშობს დესტრუქციულ როლს, ცდილობს ხელი შეუშალოს მშვიდობის დამყარებას. ცოტა ხნის წინ ასევე ცნობილი გახდა, რომ საფრანგეთი, როგორც გაეროს უშიშროების საბჭოს წევრი, კვლავ აპირებს ამ პლატფორმაზე „არცახის“ საკითხის დაყენებას.

თუ რამდენად წარმატებული იქნება ახალი პიარი „ყარაბაღის სომხების“ სავარაუდო გენოციდის საფრთხის შესახებ და როგორი იქნება მასზე საერთაშორისო რეაქცია, ცხადყოფს უახლოესი დღეების მოვლენები. თუმცა, შეკვეთილი საინფორმაციო მასალების მიუხედავად, ჯერჯერობით არ არსებობს განსაკუთრებული „საერთაშორისო შეშფოთება“ „არცახის სომხების ბედთან დაკავშირებით“.
ბევრი რამ იქნება დამოკიდებული იმაზე, ვიხილავთ თუ არა ქალბატონ ან იდალგოს 2023 წლის 30 აგვისტოს ერევანში და ლაჩინის გზაზე.

თუ მას იმ დღეს „გადაუდებელი საქმე გამოუჩნდება პარიზში“ და ყარაბაღელი სომხებისთვის განკუთვნილ
„ჰუმანიტარულ დახმარების“ თანმხლებნი იქნებიან დაბალი რანგის პოლიტიკოსები, ეს იქნება უტყუარი ნიშანი იმისა, რომ სომხური პიარის „გენოციდის“ ახალი ტალღა ჩანასახშივე მარცხდება.

გრიგოლ გიორგაძე

წაკითხულია : 307