რუსეთის შემდეგ შესაძლოა სომხებმაც დატოვონ  სამხრეთ კავკასია

06.09.23 16:20


რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის პრესმდივანმა, დიმიტრი პესკოვმა, უპასუხა სომხეთის პრემიერ-მინისტრის ნიკოლ ფაშინიანის სიტყვებს იტალიური გაზეთისთვის La Repubblica მიცემულ ინტერვიუში, რომ „თვით რუსეთი ტოვებს სამხრეთ კავკასიას იმ ნაბიჯების გამო, რომელსაც დგამს ან არ დგამს“. პესკოვმა განაცხადა, რომ რუსეთი არ აპირებს სამხრეთ კავკასიის დატოვებას, მაგრამ ასევე შეახსენა ფაშინიანს, რომ რუსეთში უფრო მეტი სომეხი ცხოვრობს, ვიდრე თავად სომხეთში.

 

რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის პრესმდივანმა დიმიტრი პესკოვმა განაცხადა, რომ რუსეთი აფასებს სომხეთთან კონსტრუქციულ ურთიერთობას, მაგრამ შეუძლებელია დაეთანხმო პრემიერ-მინისტრ ნიკოლ ფაშინიანის თეზისებს რუსი სამშვიდობოების მისიის ჩავარდნის შესახებ, იუწყება რია ნოვოსტი.

 

„რუსეთი ამ რეგიონის აბსოლუტურად განუყოფელი ნაწილია, ამიტომ ვერსად წავა. რუსეთი სომხეთს ვერ დატოვებს“, - განუცხადა პესკოვმა ჟურნალისტებს. მან მოუწოდა არ დაგვავიწყდეს, რომ "რუსეთში უფრო მეტი სომეხი ცხოვრობს, ვიდრე თავად სომხეთში", რომელთა უმეტესობა რუსეთის ფედერაციის პატრიოტი მოქალაქეა და ღირსეული წვლილი შეაქვს ქვეყნის განვითარებაში.

 

დღევანდელი გეოპოლიტიკური ვითარების კონტექსტიდან გამომდინარე, დიმიტრი პესკოვის სიტყვები შეიძლება ასე განიმარტოს: თუ რუსეთი დატოვებს სამხრეთ კავკასიას, ის სომხებსაც „წაიყვანს“ თავისთან. ოღონდ იმ ტერიტორიის გარეშე, რომელზეც დღეს სომხური სახელმწიფო მდებარეობს.

 

ეს ტერიტორია, როგორც მოგეხსენებათ, ისტორიული აზერბაიჯანული და ქართული მიწებია და თუ დღეს სომხებითაა დასახლებული, ეს მხოლოდ და მხოლოდ რუსეთის დამსახურებაა. ამრიგად, რუსეთის ფედერაციაში გაცილებით მეტი სომეხი იცხოვრებს, ვიდრე ახლა. ხოლო სომხეთის რესპუბლიკის ამჟამინდელ ტერიტორიაზე ისინი შესაძლოა საერთოდ არ დარჩნენ.

 

და ეს არ არის „გენოციდის“ საფრთხე, არამედ უბრალოდ ობიექტური რეალობა. სომხეთის რესპუბლიკის ხელმძღვანელობამ ხომ რუსეთის „აკორტირებით“, იმისთვის, რომ შეინარჩუნოს ეკონომიკის გარკვეული ნიშნები მაინც (ეს, რომ აღარაფერი ვთქვათ უსაფრთხოების საკითხებზე), თეორიულად, ერთდროულად უნდა გააუმჯობესოს ურთიერთობა მეზობლებთან, თურქეთთან და აზერბაიჯანთან. უპირველეს ყოვლისა, მოაწესრიგოს ღია კომუნიკაციები (იგივე ზანგეზურის დერეფანი), ასევე სავაჭრო-ეკონომიკური თანამშრომლობის განვითარება. რათა რუსეთის "წასვლის" შემდეგ სომხებს ცხოვრების საშუალება ჰქონდეთ. დიასპორის დახმარება ხომ არ არის საკმარისი. ეკონომიკურად, რუსეთთან ურთიერთობის გარეშე (სულ რაღაც 2 მილიონზე მეტი), სომხები უბრალოდ ვერ იარსებებენ სომხეთის რესპუბლიკის ტერიტორიაზე. აქ, თითქმის სრული ეკონომიკური იზოლაციის პირობებში, 1 მილიონი ადამიანის გამოკვებაც კი გაჭირდება.

 

მაგრამ საქმე ისაა, რომ რუსეთის „განდევნის“ შემდეგ, სომხეთი მეზობლებთან მშვიდობიანად ცხოვრებას არ აპირებს. ის აპირებს ახალი ომის დაწყებას მეტი უცხო ტერიტორიის მოსაგებად. ამასთან ყოველგვარი რესურსის გარეშე, პირველ რიგში დემოგრაფიულისა. ნებისმიერი ახალი ერთი-ერთზე ომი, სომხეთი გარანტირებულად დამარცხდება.

 

საკითხავია ვინ იბრძოლებს სომხებისთვის? რადგან არც საფრანგეთი და არც შეერთებული შტატები არ იბრძოლებენ სომხეთისთვის. დავუშვათ, რომ ეს იქნება იგივე ირანის IRGC…. მაგრამ რუსეთთან ურთიერთობის გაწყვეტით, რუსული სამხედრო ბაზის თანხლებით და სომხეთის ინტერესებისთვის საბრძოლველად IRGC-ის გაშვებითაც კი, სომხეთის ხელისუფლება საკუთარ ქვეყანას ომის კატასტროფებში, მოსახლეობის დაღუპვისა და განადგურებისთვის გაწირავს.

 

კარგად ვიცით, თუ როგორ "იბრძვის IRGC“, ეს ჩანს იმავე სირიიდან, სადაც ამ სტრუქტურის მონაწილეობით ბრძოლის შემდეგ მთელი პროვინციები გაუკაცურდა. თუნდაც იგივე IRGC იბრძოლოს სომხეთის ნანგრევებზე და „შეინარჩუნოს ფრონტი“ (რაც საეჭვოა წარმატებას მიაღწიოს), სომხებს ამით მაინც არ ეშველება. ახლანდელი სომხეთის რესპუბლიკა უბრალოდ სრულიად დაიცლება და სომხური სახელმწიფოს შემდგომი არსებობის საკითხიც დადგება.

 

ერთ დროს რუსეთმა და რუსებმა შექმნეს სომხეთი. მათ სომეხი ჩამოსახლებულები უცხო ქვეყნებში ჩაასახლეს. მისცეს მათ საშუალება დამკვიდრებისა და აბორიგენი მოსახლეობის განდევნისა.  შემდეგ - უცხო მიწაზე საკუთარი ეროვნული სახელმწიფოს შექმნისა, უფრო მეტიც, იგი მონოეთნიკური იყო მაშინაც კი, როდესაც სსრკ-ს შემადგენლობაში იყო. სომხეთის დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ, რუსეთი ათწლეულების განმავლობაში უზრუნველყოფდა თავის უსაფრთხოებასა და სამხედრო პოტენციალს.  ფაქტობრივად, საერთაშორისოდ აღიარებულ საზღვრებში სომხეთისთვის, უკვე არსებულის გარდა, მოიპოვებდა უცხო მიწებსაც - იგივე აზერბაიჯანულ ყარაბაღს. რუსეთი სომხეთს ეკონომიკურადაც უჭერდა მხარს. აშკარაა, რომ სომეხ ხალხს გარდაუვალ დასასრულს უმზადებენ, რადგან როგორც კი რუსეთი დატოვებს სამხრეთ კავკასიას, სომეხი ჩამოსახლებულები კვლავ გაიფანტებიან მთელ მსოფლიოში. გლობალურ მოთამაშეებს სჭირდებათ არა სომხეთის სახელმწიფო, არამედ მისი მრავალმხრივი ფუნქციონალური დიასპორა.

 

 

გიორგი მაზნიაშვილი

წაკითხულია : 532


დატოვეთ კომენტარები

(გთხოვთ, კომენტარებში თავი შეიკავოთ რელიგიური, რასობრივი და ნაციონალური დისკრიმინაციის გამოხატვისაგან, ნუ გამოიყენებთ სალანძღავ და დამამცირებელ გამოთქმებს, ასევე კანონსაწინააღმდეგო მოწოდებებს.)

გამოაქვეყნეთ
დასაშვებია 512 სიმბოლოს შეყვანა

ახალი ამბები