ანალიტიკა

კრემლი სეპარატისტების „კურატორებს“ უკრაინაში წარუმატებლობის გამო პასუხს მოსთხოვს
09.03.22 15:20

უკრაინის წინააღმდეგ რუსეთის ფედერაციის ომის პირველი დღეები უკრაინული მხარისთვის არ განვითარებულა საუკეთესო ჭრილში. რუსული არმია საზღვრის დაუცველი მონაკვეთების გავლით შეიჭრა უკრაინის ტერიტორიაზე და სწრაფად დაიწყო გადაადგილება ხმელეთზე. თითქოს დრო იყო  ე.წ. „რუსული სამყაროს“ მომხრეთათვის ე.წ. "განმათავისუფლებლებს" ყვავილებით შეგებებოდნენ. როგორც ამას კრემლის პროპაგანდისტები გვპირდებიან ბოლო 8 წელია.

 

მაგრამ რეალობა იმგვარი აღმოჩნდა, როგორსაც აგრესორები საერთოდ არ ელოდნენ.

 

უპირველეს ყოვლისა, ჩვენ ვხედავთ მნიშვნელოვან განსხვავებას 2014 წელს ყირიმის ანექსიის ოპერაციასთან, როდესაც იქ დისლოცირებული უკრაინის არმიის მნიშვნელოვანი ნაწილი უბრძოლველად დანებდა, ზოგი კი დამპყრობლების მხარეს გადავიდა. მსგავსი არაფერი ყოფილა 2022 წლის თებერვლის ბოლოს და მარტის დასაწყისში. ყირიმი-2014-ისგან განსხვავებით, უკრაინელი ჯარისკაცების ოკუპანტის მხარეზე ორგანიზებული გადასვლის არც ერთი!!! ფაქტი არ ყოფილა.

ზოგან მოულოდნელი თავდასხმის შემდეგ პირველ დღეებში შეინიშნებოდა დაბნეულობა, არაორგანიზებულობა, მაგრამ არა ღალატი. მიუხედავად იმისა, რომ კრემლის პროპაგანდისტები, იგივე სიმონიანები, კოსაიანები და ბაბაიანები ირწმუნებოდნენ, რომ უკრაინის არმიას მხოლოდ ზოგიერთი „ბანდერას“ და „ნაციკის“ ეშინოდა და როგორც კი რუსული ჯარები უკრაინის საზღვარს გადაკვეთდნენ, ისინი სიამოვნებით გადავიდოდნენ მათ მხარეს.

 

დამპყრობლებისთვის კიდევ უფრო დიდი „სიურპრიზი“ იყო ადგილობრივი მოსახლეობის, მათ შორის რუსულენოვანი და ზოგადად ეთნიკურად რუსების რეაქცია. "ყვავილების" კვალიც კი არსად ჩანდა, საუკეთესო შემთხვევაში ცუდად დამალული მტრობა და დივერსია და ბევრგან უიარაღო ხალხი გამოდიოდა და ცდილობდა ტანკების შეჩერებას.

 

 უფრო მეტიც, წინა დღეებში აღებული ქალაქების დატყვევებული მერებიდან  მხოლოდ ხარკოვის ოლქის დაბა კუპიანსკის მერი დათანხმდა თანამშრომლობას ოკუპანტებთან და ქალაქის მაცხოვრებლებთან გამოსვლაშიც კი "იმართლა თავი" და ამბობდა, რომ მან ეს იძულებით და ზეწოლით გააკეთა.  ეს არის რუსეთის მოსაზღვრე რეგიონებში, სადაც ათასობით მოქალაქეს ნათესაური კავშირი აქვს რუსეთის ფედერაციასთან და ადრე ძირითადად პრორუსული იყო. რა მოხდება საოკუპაციო ჯარის დასავლეთისკენ შემდგომი წინსვლის შემთხვევაში? გასაგებია, რომ წინააღმდეგობა გაიზრდება.

 

აქ მაშინვე გაჩნდა კითხვები მათ მიმართ, ვინც 8 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში ითვისებდა უზარმაზარ ბიუჯეტს, თითქოსდა უკრაინაში "პრორუსული მოძრაობის" და პრორუსული ძალების მხარდასაჭერად. ისინი ხომ დაპირდნენ „ოკუპანტების ტრიუმფალურ მსვლელობას და მათ შეხვედრას  „განმათავისუფლებელთა“ რანგში - და სწორედ ამ „შეხვედრის“ მომზადებისთვის იღებდნენ კოლოსალურ თანხებს რუსეთის სახელმწიფო ბიუჯეტიდან.

 

უპირველეს ყოვლისა, რა თქმა უნდა გარკვეული ფიგურები "გამდიდრდნენ" უკრაინის ტერიტორიაზე ვითომ "რუსული მოძრაობების", ასევე სეპარატისტული ხასიათის სხვადასხვა ორგანიზაციების შექმნით. როგორც წესი, ვინც დნესტრისპირეთის, აფხაზეთის , ე.წ. „სამხრეთ ოსეთის“ და ა.შ. „არწახის“ „მაგალითებით“ ხელმძღვანელობს - ე.ი. სომხური ლობის სეპარატისტული პროექტებით. ახლა კი გაირკვა, რომ ფული გამოყოფილია, „ათვისებულია“ და შედეგი არის ნული!

 

შედეგად, რუსეთის ფედერაციაში ომის პირველი დღეების შემდეგ მათ უკვე დაიწყეს უკრაინაში მარცხზე და დაპირებული „ყვავილების“ არარსებობაზე "პასუხისმგებელთა" ძებნა.

 

რუსეთის პრეზიდენტმა ვლადიმერ პუტინმა დაავალა პრეზიდენტის ადმინისტრაციის კონტროლისა და აუდიტის დეპარტამენტის უფროსს დიმიტრი შალკოვს, რუსეთის ფედერაციის საგამოძიებო კომიტეტის ხელმძღვანელს ალექსანდრე ბასტრიკინს, გენერალურ პროკურორს იგორ კრასნოვს და FSB-ის დირექტორის პირველ მოადგილეს სერგეი კოროლევს უკრაინაში „პრორუსული“ (და რეალურად დივერსიული) საქმიანობისთვის და 2014-2022 წლებში „მეხუთე კოლონის“ ფორმირებისთვის გამოყოფილი თანხების საფუძვლიანი აუდიტი.

 

ყველაზე საინტერესოა ინფორმაცია იმის შესახებ თუ ვინ არის მთავარ ეჭვმიტანილთა შორის.

 

უკრაინული მიმართულების მთავარი კურატორები, რომლებიც პასუხისმგებელნი იყვნენ უკრაინის დესტაბილიზაციაზე ბოლო 8 წლის განმავლობაში, ეჭვმიტანილები არიან თანხების გაფლანგვაში.

მათ შორის:

- რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის ყოფილი თანაშემწე ვლადისლავ სურკოვი;

 

- ახლო საზღვარგარეთთან კულტურისა და საზოგადოებასთან ურთიერთობის დეპარტამენტის ყოფილი უფროსი გენერალი ვლადიმერ ჩერნოვი;

 

ჩერნოვის მემკვიდრე მის პოსტზე იგორ მასლოვი;

 

- FSB-ს მე-5 სამსახურის უფროსი გენერალი სერგეი ბესედა;

 

-როსოტრუდნიჩესტვოს ხელმძღვანელი ევგენი პრიმაკოვი;

 

- ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს უკრაინის მიმართულების ყოფილი კურატორები მიხაილ ბაბიჩი და იანა ლანტრატოვა;

 

- აფხაზეთის მოქმედი საგარეო საქმეთა მინისტრი ინალ არძინბა და სხვები.

 

პუტინის გარემოცვა თვლის, რომ ამ ადამიანებმა სათანადოდ ვერ განავითარეს უკრაინული მიმართულება, რის გამოც ამჟამინდელ შემოჭრას უკრაინის მოსახლეობის არა მხარდაჭერა, არამედ წინააღმდეგობა შეხვდა.

 

საერთო ჯამში, ეს პირები ეჭვმიტანილები არიან დაახლოებით 5 მილიარდი დოლარის „ათვისებაში“, ასევე რუსეთის ფედერაციის ხელმძღვანელობისთვის ღია დეზინფორმაციაში, რის საფუძველზეც მიიღეს გადაწყვეტილება ჯარების გაგზავნის შესახებ.

 

გამოყოფილი თანხები, სავარაუდოდ წავიდა „პრორუსი აქტივისტების ქსელის“ დასაფინანსებლად, მრგვალი მაგიდების მოწყობისთვის, კამპანიის სამუშაოებისთვის, მაგრამ სინამდვილეში ისინი უბრალოდ მოიპარეს.

 

პუტინს გულწრფელად სჯეროდა, რომ დახარჯულ თანხებს გამოიყენებდნენ ოპოზიციურად განწყობილი პირების მძლავრი ქსელის შესაქმნელად, რომლებიც უბრალოდ დაელოდებოდნენ იმ დროს, როდესაც რუსები მოვიდოდნენ და „გაათავისუფლებდნენ“ მათ „ფაშისტების“ ჩაგვრისგან.

 

პუტინის გონებაში არსებობდა საინიციატივო ჯგუფები ახალი „სახალხო რესპუბლიკების“ შესაქმნელად, ნაციონალისტებს შორის აგენტები და ა.შ. სინამდვილეში, არცერთი ეს არ მომხდარა. ეს არც შეიძლებოდა მომხდარიყო.

 

ფაქტია, რომ იგივე სურკოვის წინადადებით, ყველა გამოყოფილი თანხა გამოიყენეს უკრაინული მიმართულების „კურატორებმა“ სეპარატისტული წარმონაქმნების კორუმპირებული ელიტის მეშვეობით, რომლებიც უკვე „მუშაობდნენ“ მათთან - იგივე სოხუმის და ცხინვალის, დონეცკისა და ლუგანსკის. მაგრამ ლომის წილი სომხურმა სტრუქტურებმა მიიღეს, რომლებიც ლობირებდნენ სეპარატისტულ ე.წ. „არცახს“.

 

საკმარისია გადავხედოთ პროსომხურ რესურსებს, რომლებიც ორიენტირებულია ვითომ „პრორუსულ პროპაგანდაზე“ პოსტსაბჭოთა სივრცეში, იგივე უკრაინაში. „არცახზე“ და სომხურ „სულგრძელობაზე“ და „დიდებულობაზე“ ბევრად მეტი იწერება, ვიდრე უკრაინასა და უკრაინელებზე.

 

საკითხავია, რაში აინტერესებს უკრაინელს, თუნდაც რუსულენოვანს, „არწახები“ და რაღაც მითიური „სომეხი ერის ტანჯვა“? რატომ უნდა დათმოს ყირიმი უკრაინელმა, მხოლოდ სომხური ნაციონალისტური სისულელეების საფუძველზე - რომ „არცახი სომხეთია“? ვის აგიტირებას აპირებდნენ ასე? უფრო მეტიც, უკრაინაში პრორუსული აქტივისტისთვისაც კი არარეალური იყო გამოყოფილი დაფინანსების მწირი ნაწილის მაინც მიღება, თუ ის არ ეკუთვნოდა „უძველეს მრავალტანჯულ ერს“.

 

ძალზე სიმბოლურია, რომ უკრაინაში პრორუსული და სეპარატისტული მოძრაობების მხარდასაჭერად რუსეთის ბიუჯეტის გამფლანგველთა "მხიარულ კომპანიაში" სეპარატისტთა ამჟამინდელი ხელმძღვანელის ე.წ. „აფხაზეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო“ ინალ არძინბას გვარიცაა შეტანილი. უკრაინაში რუსეთის შემოჭრის წინა დღეს ეს სეპარატისტი დიდ იმედებს იძლეოდა. ის მოსკოვში დაიბარა კრემლის ყველაზე მნიშვნელოვანმა პროპაგანდისტმა მარგარიტა სიმონიანმა და გამოაცხადა საინფორმაციო ცენტრის შექმნა ოკუპირებულ სოხუმში, რის შესახებაც Kavkazplus-მა უკვე დაწერა სტატიაში „მარგარიტა სიმონიანი სოხუმში სომხური პროპაგანდის მედია ცენტრს ქმნის“. (http://kavkazplus.com/news. php?id=35538). ცხადია, სომეხი ნაციონალისტების ინტერესებზე მომუშავე ეს ცენტრიც „უკრაინული მიმართულებისთვის“ გამოყოფილი თანხების ხარჯზე ფინანსდებოდა.

 

მერე კი აღმოჩნდა, რომ ინალ არძინბა ბანალური ქურდი იყო. ცხადია, რომ „უკრაინული მიმართულებისთვის“ გამოყოფილი თანხის ძირითადი ნაწილი, რომელსაც ის კრემლიდან ღებულობდა, მოიპარა არა იმდენად თვითონ, არამედ მისმა სომეხმა „დიდმა მეგობრებმა“. მაგრამ ახლა "პერსპექტიულ" სეპარატისტ-მარიონეტს  ერთგვარ "განტევების ვაცად" აქცევენ.

 

სხვა სეპარატისტ ლიდერებსაც მოუწევთ ნერვიულობა სოხუმსა და ცხინვალში. თავად "უძველესი ერის" წარმომადგენლებს არ მოსწონთ პასუხისგება საკუთარ თაღლითობაზე, მაგრამ პოულობენ "განტევების ვაცებს" თავიანთი უიღბლო მარიონეტების რიგებში. ასე რომ, სოხუმსა და ცხინვალში სეპარატისტებს მას შემდეგ, რაც წლების განმავლობაში ძარცვავდნენ რუსეთიდან მიღებულ  „დახმარებას“, მოუწევთ პასუხისგება არა მხოლოდ იმაზე, რაც მათ პირადად მოიპარეს  არამედ იმაზეც, რაც მათმა „კურატორებმა“ მიითვისეს.

 

 

Kavkazplus

წაკითხულია : 568